อัลมิตรา

หลังจากที่จัดแจงอาบน้ำแต่งกายชุดใหม่แล้ว ชุดนี้ล่ะจะไปตะลอนต่อข้างนอก ก็พอดีกับบรรดาผักเผือกทยอยกันฟื้นชีวิต ลูกลิงก็ทำหน้าเป๋อเร๋อ เรื่องอะไรจะบอก
ว่าตะกี้ไปก่อวีรกรรมเอาไว้  ขี้เกียจโดนยำอีกรอบ อีกอย่างชักหิวแล้วสิ .. หิวๆๆๆๆ  กว่าที่ทยอยกันอาบน้ำอาบท่าปรุงโฉมกันเสร็จ (ไม่รู้จะแต่งหน้าไปให้ใครดู เข้าป่าแต่งหน้า บ้าจัง..)
ก็ลงไปที่ร้านอาหาร จัดแจงสั่งอาหารแบบที่ไม่ต้องอาศัยเมนู ปลาคังลวกจิ้ม ต้มโคล้งปลาม้า ผัดผักรวมใส่กุ้ง ... เด็ดดีแท้ เริ่มมีกำลังขึ้นมาหน่อย เมื่อคืนตอนคืนรถมอไซด์ ได้แอบเกี้ยวเจ้าของรถไว้ว่า วันนี้จะขอยืมต่อ นัดเวลากันไว้ให้เอามาส่งเก้าโมง เดี๋ยวคงมา ตามแผนแล้วจะไปตำบลบ้องตี้ ติดชายแดนพม่า ห่างจากตัวรีสอร์ท เอ.. กี่กิโลหว่า 50-60 กิโลมั๊ง เดาเอา ..จำไม่ค่อยได้ แต่ละคนก็เตรียมกระเป๋าใบเล็ก เผื่อจะได้ซื้อของฝาก บัตรประชาชน (อันนี้สำคัญ ประเดี๋ยวหาว่าพวกเราเป็นกระเหรี่ยง แย่เลย..ขี้เกียจไปยืนร้องเพลงชาติให้ฟังเพื่อยืนยันความเป็นคนไทย) ฮะ ฮะ 
มาท่องไพรปล่อยใจให้เคลิ้มฝัน
ปลดเปลื้องพลันภาระกิจจิตสับสน
ลาพักร้อนเพื่อเพิ่มไฟให้กมล
ก่อนดั้นด้นกลับเมืองเรื่องวุ่นวาย
ทำในสิ่งที่ใจปรารถนา
หัวเราะร่ายิ้มรับกับสหาย
ทั้งที่ก่อนหน้าเราเคยเปล่าดาย
ตอนนี้คล้ายมากสุขทุกข์ไม่มี