28 สิงหาคม 2557 17:16 น.

อาวรณ์ใคร

Parinya

ดึกเอยดึกสงัด
ลมพลิ้วพัดบางบางน้ำค้างฉ่ำ
แสงจันทร์ฉายไม้เหงาทอดเงาดำ
เรไรร่ำคร่ำครวญชวนเข้านอน
เธอหลับตามิลงคงครุ่นคิด
ด้วยดวงจิตผูกพันขวัญสมร
ด้วยรู้สึกหมองเศร้าและร้าวรอน
ฝากคำวอนรำพันกับจันทรา
หากจันทร์เพ็ญเห็นใจที่ไห้ห่ม
โปรดลอยลมนำคำรำพันหา
แต่จันทร์เอ๋ยจันทร์คล้อยลอยลับลา
มินำพาหมองหม่นบอกคนไกล
ถึงเวลาพักผ่อนควรนอนหลับ
เดือนเลื่อนลับคืนหน้ากลับมาใหม่
สุขภาพสำคัญกว่าอันใด
ถนอมใจ-กายเต็มร้อยคอยเธอมา
ดึกดื่นแล้วเอนหลังจะนั่งกล่อม
อวลกลิ่นหอมรวยรื่นชื่นนาสา
อาจจะพบขวัญสมรตอนหลับตา
ใช้วิชายกเมฆเสกให้เลย
....................................
"ค่ำคืนวันจันทราล่วงลาลับ
ฟังกล่อมขับอ้อยอิ่งอิงเขนย
ดิ่งภวังค์หวังสบพบทรามเชย
โอ้จันทร์เอ๋ยขอนิทราพบหน้าเธอ"
27 สิงหาคม 2557 06:10 น.

มาลัยบูชา

Parinya

เชิญธูปเทียน มาลา มาก้มกราบ
เพื่อไถ่บาปวจีกรรมเคยล้ำเส้น
ถือวิสาสะประจำทำพิเรนทร์
จนเกินเกณฑ์ระนาบสุภาพสตรี
กราบขอบคุณ กรุณาเคยบ่าไหล
จากน้ำใจ คุณประหยัด  พันธะศรี
จนผลิดอก ออกผล "คนกวี"
มาลัยพจี รจนา มาขอบคุณ
2 กันยายน 2557 22:37 น.

ตอนจบ

Parinya

ยิ้มให้กับความว่างอย่างเหงาเหงา
ภาพวันเก่าย้อนมาไม่กล้าเขียน
เป็นภาพฝันวันวานคนอ่านเอียน
จึงวนเวียนเปลี่ยนภาพทราบในใจ
สบตากับความว่างพลางยิ้มปร่า
คล้ายน้ำตาหล่นแถมบนแก้มใส
มีเพื่อนเป็นความว่างที่กว้างไกล
เพื่อนที่ไม่ออกห่างทิ้งร้างกัน
นั่งเงียบเงียบอยู่ใกล้ใกล้ข้างกายก่อน
ขออย่าเพิ่งรีบร้อนนอนในฝัน
ยังไม่มีที่สักแปลงพอแบ่งปัน
ข้างในนั้นฝันเก่าเขายังครอง
อยากขอเก็บเอาไว้ให้จิตอุ่น
ความเคยคุ้นอุ่นสุขเต็มทุกห้อง
ไม่อยากลบเวลานาทีทอง
ไว้นั่งมองรอยฝันแห่งวันวาน
เก็บเอาไว้ให้จิตหวนคิดถึง
ใครคนหนึ่งที่เคยเอ่ยคำหวาน
ว่า"คิดถึงคงไม่หาย"คลายตามกาล
เคยคิดค้าน" หากใจเราไม่คลาย"
ถ้ามีใจผูกพันกันลึกซึ้ง
ความคิดถึงตรึงใจคงไม่หาย
"ความคิดถึงตรึงมั่นตราบวันวาย"
คือถ้อยคำสุดท้ายให้จดจำ
25 สิงหาคม 2557 13:30 น.

แค่เข้าใจ

Parinya

ความเชื่อใจในกันสำคัญมาก
มิรองจากที่กมลตนเชื่อมั่น
เคยบอกมาเสมอเธอสำคัญ
ยังยืนยันมั่นคงตรงที่เดิม
เป็นเจ้าของครองฝันอันล้ำลึก
เป็นรู้สึกดีดีที่คอยเสริม
เป็นกำลังใจแรงที่แต่งเติม
เพียงเธอเพิ่มเชื่อมั่นฉันลงไป
ถึงมิเคยเอ่ยปากหากรับรู้
ว่าเธออยู่ตรงนั้นอย่างหวั่นไหว
ความรู้สึกเหล่านั้นฉันเข้าใจ
มีสิ่งใดอาจทำมิอำพราง
มิใช่จะละเลยมิเคยนึก
ความรู้สึกของใจคงไม่ต่าง
อยากให้เธอเข้าใจในเส้นทาง
มีบางอย่างที่เธอรู้อยู่ยืนยง
แต่หลายอย่างบางทีมีเส้นกั้น
มิอาจฝันอิสระแม้ประสงค์
แต่ส่วนที่เคยฝันคงมั่นคง
และยืนยงคงที่ไม่มีคลาย
เธอยังเป็นภาพงามในความฝัน
ไม่มีวันหรือเดือนลบเลือนหาย
จะอยู่ยงคงมั่นจนวันตาย
คงความหมายในฝันนิรันดร
25 สิงหาคม 2557 06:17 น.

ทนอดทน

Parinya

แม่ตรากตรำกรำงานมานานมาก
ผ่านทั้งความลำบากทุกข์ยากเข็ญ
ผ่านทุกขั้นทุกตอนหนาวร้อนเย็น
ผ่านวันพระวันเพ็ญเป็นเนิ่นนาน
เปรียบมะพร้าวยืนต้นให้ผลดก
เปียกซกซกทุกหนกับฝนผ่าน
ร้อนกับแดดหนาวกับวันลมบันดาล
ผ่านช่วงยาวกร้าวและกร้านต้านพายุ
ความแข็งแกร่งทรหดอาจถดถอย
ออกผลน้อย ใบขาด ต้นอาจผุ
หรือเรี่ยวแรงร่วงโรยโดยอายุ
ซึ่งระบุนิยามความเปลี่ยนแปร
หากยังคงยืนยันทุกวันวี่
ทำหน้าที่อย่างเดิมแม้เริ่มแก่
ยังกำกับรับรู้คอยดูแล
ยังเป็นแม่ทุกช่วงลืมห่วงตน
มะพร้าวต้นที่อยู่คู่เคหา
ถึงแม้ว่านานเนิ่นเกินออกผล
ยังให้เงาเบาบางอย่างอดทน
จึงเป็นต้นที่ใจห่วงใยครัน
การยืนต้นบนดินดูหมิ่นเหม่
ลมทะเลเซาะดินรากวิ่นสั้น
เป็นรากลอยห้อยโหนรอบโคนพลัน
จะต้องพึ่งค้ำยันในวันใด
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟParinya
Lovings  Parinya เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟParinya
Lovings  Parinya เลิฟ 0 คน
  Parinya
ไม่มีข้อความส่งถึงParinya