ลงมือปลูกดอกไม้ให้ทั้งสวนทุกดอกล้วนสดสวยด้วยคุณค่าด้วยสีสันอันสุดสะดุดตาด้วยนามานัยแฝงแห่งดอกไม้เพียงเพื่อเธอสดชื่นทุกคืนค่ำด้วยลำนำประกอบที่มอบให้ยามกลางวันนั้นยิ้มภาพพิมพ์ใจยามหลับใหลในฝันนั้นงดงามด้วยดอกชื่อ "เรี่ยวแรง"แห่งคนหนึ่งกับดอกซึ่ง "ตั้งใจดี" มีล้นหลามและอีกดอกนามา "พยายาม"กับดอก"ความลำบาก"ฝากให้เธอเพื่อบอกว่าสวนนี้มีค่าล้นสำหรับคนเสียแรงแต่งเสนอกว่าทุกดอกจะเกิดสวยเลิศเลอคนปลูกเจออุปสรรคทั้งหนักเบาแม้เสียเหงื่อเสื้อเค็มเต็มใจเสมอเพียงเพื่อเธอผ่อนคลายหายหม่นเหงาหวังให้สวนสำราญนี้นานเนานานตราบเท่าชีวันอันยงยืนตรงสี่มุมของสวนปลูก "ชวนยิ้ม"ตรงริมริมขอบสวนปลูก "ชวนชื่น"ตรงกลางปลูก "ความสุข "ทุกวันคืนทั่วทั้งผืนนั้นปัก "ดอกรัก" แซม
ฟ้าร้องลั่น ครั่นครืนปื้นเมฆหม่นกลายเป็นฝนหล่นกราวราวถล่มพื้นดินนองน้ำฝนถนนจมคราหนึ่งดอกลั่นทมจมน้ำนองลอยไปกับน้ำไหลใครฤาเห็นเพราะเจ้าเป็นดอกไม้ไร้เจ้าของจึงไม่มีใครรับประคับประคองลอยไปตกท้องร่องหมองหม่นมัวจากกลีบดอกสีขาวพราวพิลาสบริสุทธิ์สะอาดปราศใดกลั้วเลอะน้ำครำดำปี๋สีมัวซัวจนหาตัวหาตน...ค้นไม่เจอนึกถึงวันฟ้าใส ไม่มีเมฆวันโลกเสกลมพร่างอย่างเลินเล่อเสกให้เจ้าชื่นชม...ลมละเมอวันไผลเผลอนิยมลมรำเพยเจ้าชูช่อล้อลมภิรมย์รื่นเอื้่อมมือยื่นใยเยื่อสุขเหลือเอ่ยขาดสติ มิระวัง...จึงสังเวยลมรำเพยนวลนุ่มซุ่มกระพือโหมกระหน่ำซ้ำแฝงแรงเร่งเร้ามิได้เฝ้าเย้าหยอกเล่นหรอกหรือ ?แม้เจ้าเหนี่ยวสุดสุดก็หลุดมือกระเด็นหวือจากถิ่นคลุกดินตมมาตกน้ำตกท่าไร้ค่าสิ้นเปรียบดอกดินน่าชังยังมิสมจะเอ่ยบอกว่า "ฉันดอกลั่นทม"ทั่วสังคมก็ไม่พร้อมจะยอมรับเป็นดอกไม้ไห้ห่มจมน้ำเน่าแม้ใครเศร้าแสนเศร้าเจ้ามิกลับเจ้าลั่นทมไร้ค่าดอกอาภัพชื่อสลายหายลับนับนิรันดร์
หนูแก้วนั่งมอง คุณแม่เตรียมของไปเยี่ยมตายายของใช้หลายชิ้น ของกินมากมายรวมทั้งเสื้อลาย อีกสองสามตัวคุณยายเลี้ยงปลา เลี้ยงหมูเลี้ยงหมาคุณตาเลี้ยงวัวหนูแก้วชอบกิน กระถินริมรั้วฟัก แฟง แตง ถั่ว สวนครัวริมนาให้ กิ่ง ก้อย ใหญ่ กับ ใหม่ ไปด้วยได้ไหมแม่จ๋าได้ซีจ๊ะลูก คงถูกใจตามีเพื่อนเฮฮา คุณตาดีใจเดินทางมาถึง แก้วกับเพื่อนจึงเข้าไปน้อมไหว้สวัสดีค่ะ ประสานเสียงใสตายิ้มละไม ยายยืนชื่นชมหลานหลานน่ารัก น้อมไหว้ทายทักพูดเพราะเหมาะสมวันนั้นหลานหลาน เบิกบานอารมณ์จนแดดใกล้ร่ม พนมไหว้ลาตา ยาย นิยม มารยาทสังคมของหลานทั้งห้าสมเป็นเด็กไทย จะไปจะมาจะพูดจะจา น่ารักจริงจริง
เอาเส้นใยเหนียวแน่น "ใยแสนรัก"มาทอถักฟั่นใน "ใยคิดถึง""ใยอาทร"มากมายเป็นด้ายตรึง"ใยห่วงหวง"สุดซึ้งขึงเป็นแกนโอบกอดใครคนหนึ่งซึ่งไกลห่างเป็นเกลียวใจที่สร้างต่างอ้อมแขนวานให้ทุกความหมายโอบไว้แทนกอดเธอไว้แน่นแน่นนานแสนนานให้รู้สึกลึกซึ้งถึงไออุ่นอันละมุนละไมของใจหวานอันนวลนุ่มชุ่มฉ่ำกว่าน้ำตาลอันรวยรื่นชื่นบานปานดอกไม้ลบรอยความอ้างว้างร้างหายลับจนกลายกลับจากหมองเป็นผ่องใสวานกอดนี้เติมหวัง กำลังใจอย่างที่ไม่มีทอนอ่อนพลังขอทุกทุกความประสงค์คนส่งกอดคงค่าควบรวบยอดเป็นกอดขลังยืนยงอยู่คู่ชีวีอย่างจีรังเป็นฐานตั้งหวังที่สร้างอย่างถาวรยามเดินหน้าคว้าหวังทุกครั้งก้าวจงเหิมห้าวแกร่งกล้าไม่ล้าอ่อนสมดั่งคนส่งกอดสอดคำพรซึ่งซุกซ่อนในกอดตลอดกาล
เพราะยังมีเธออยู่เป็นคู่ขวัญจึงไม่เคยสักวันจะขวัญเสียแม้บางครั้งคนไกลทำใจเพลียใช่อ่อนเปลี้ยเสียจนทุรนทุรายเธอยังคอยปลอบขวัญเหมือนวันเก่าความหงอยเหงาเฉาบ้างก็จางหายเธอมิเคยลบหลู่หรือดูดายหากสอดส่ายสายตาเอื้ออาทรมิเคยปล่อยให้ต้องละอองฝนคอยกังวลดูแลแม้ลมอ่อนคอยเป็นร่มคันงามยามแดดร้อนเป็นคำพรคำพระชนะภัยถ้าถึงวันเจ็บช้ำล้มคว่ำหน้าคงจะต้องร้องหาอย่าสงสัยอาจจะขอซุกอก..ถ้าตกใจถ้าคนไกลใจดำ...ทำร้ายกันแต่ตอนนี้อยากขอยืนต่อสู้เพื่อเรียนรู้ทุกสิ่ง..."จริงหรือฝัน"มิอยากออกนอกสนามยามติดพันจึงยืนยันว่าจะอยู่...สู้ต่อไป
หน้าส่วนตัว
1415
