โอ้อนิจาชีวิตนี้ชั่งร้ายนัก อาจจมีห่วงใยบ้างในบางครา แต่ทำไมวันนี้ดูห่างเหินนัก โกรธอะไรใยไม่บอกกล่าว วันนี้อาจจะมองหาดาวสักดวงไม่มี แต่มีฝนที่ตกโปรยปราย แต่ก็ทำให้สดชื่นและสดใส อาจจะมีทำให้ใจดวงนี้เศร้าบ้าง แต่ยังไงเป็นหัวใจที่ชินชา อาจมีน้อยใจบ้างแต่อย่าใส่ใจ คนนี้อาจไม่มีค่าในสายตาคุณ ขอแค่ได้ห่วงใยทุกเวลา
ฉันอาจอยู่ไม่ถึงวันพรุ่งนี้ ขอกล่าวลายามที่ยังอยู่ใกล้ เราอาจห่างกันจนแสนไกล และอาจเกินคว้าไขว่ให้กลับคืน เฉกเช่นบางคืนมีหมื่นดาว คล้ายจันทร์เจ้าหนีหายย้ายถิ่นอื่น เพียงซุกซ่อนใต้เงาดำที่กล้ำกลืน แต่ยังยืนอยู่เคียงข้างไม่ห่างกาย ถึงแม้วันพรุ่งนี้ไม่มีฉัน ขอเธอจงฝ่าฟันดั่งมั่นหมาย คว้าดวงดาวพราวฟ้าอันพร่างพราย เป็นรางวัลมากมายแก่ชีวิต กำลังใจฉันมีให้เสมอ เส้นทางฉันเธอต่างลิขิต ประสบการณ์สอนเราจงพินิจ สุขทุกข์อย่ายึดติดในจิตใจ รุ่งอรุณตะวันกำลังมา เหล่านกสนทนาความเคลื่อนไหว ถึงเรื่องราววันวานที่ผ่านไป อนาคตเพียงใครพยากรณ์ เทียนกำลังเผาตนท้นน้ำตา ต้อนรับสนทยายามแสงอ่อน ดอกไม้กำลังม้วนกลีบนอน ฉันขีดคัดบางท่อนบทกวี
** สุดขอบฟ้า แสนไกล หทัยนี้ ดวงฤดี เคียงข้าง มิห่างหาย อุ่นไอรัก สลักซึ้ง ตรึงใจกาย รักมิคลาย คิดถึง คะนึงครวญ ** เหม่อมองฟ้า สะท้อน ถึงก้อนเมฆ คล้ายมนต์เสก ดวงจิต ให้คิดหวน ความผูกพัน ห่างเห ไม่เรรวน น้องเนื้อนวล ใจภักดิ์ สองรักเรา ** กระซิบหวาน คนดี สุดที่รัก ใจแน่นหนัก คงมั่น ดั่งขุนเขา กระซิบแผ่ว แว่วเสียง สำเนียงเบา คราใดเหงา เฝ้ารำพึง...คิดถึงเธอ..... ** ด้วย...ความรัก สลักไว้ ในดวงจิต ความ..ใกล้ชิด ห่วงใย ให้เสมอ คิด...ทุกวัน ห่วงหา ทุกคราเจอ ถึง...ละเมอ คอยอยู่ เธอผู้เดียว.......ฯ
ไม่อยากเห็นเธอเศร้าอยู่อย่างนี้ ไม่อยากเห็นเธอคนดีต้องหวั่นไหว ไม่อยากเลยที่เห็นเธอทนทุกข์ใจ ไม่รู้จะทำอย่างไรเพื่อช่วยเธอ ฉันได้แต่มองเธอจากตรงนี้ ฉันคงมีแต่ห่วงใยเธอเสมอ ฉันคงทำได้เพียงปลอบโยนเธอ ขอให้เธอได้พบเจอแต่สิ่งดี ไม่เคยหวังหรือตั้งใจให้เธอเศร้า ฉันยอมรับความโง่เขลาไม่ถอยหนี ไม่ควรเลยที่พูดเรื่องไม่ค่อยดี จนทำให้เธอนี้ไม่สบายใจ ฉันจะทำอย่างไรในวันนี้ เพื่อให้เธอคนดีนั้นสดใส นอกจากคอยปลอบโยนเธอด้วยหัวใจ ฉันยังทำอะไรได้ไหมเธอ เป็นเพราะฉันที่รื้อฟื้นเรื่องวันวาน ซึ่งฉันนั้นกล่าวขานไปอย่างพลั้งเผลอ ไม่รู้ว่าจะสร้างทุกข์ให้กับเธอ อยากเสนอคำขอโทษโปรดอภัย เลยอยากบอกเธอเรื่องเดิมเรื่องเก่าเก่า ว่าฉันยังอยู่เป็นเงาไม่ไปไหน ไม่ว่าเธอนั้นมีสุขหรือทุกข์ใด ฉันยังอยู่ที่นี่ไงข้างใจเธอ แค่มองหันกลับมาเรียกหาบ้าง ยามอ้างว้างไม่เหลือใครใคร่เสนอ ว่ายังมีฉันที่คอยคิดถึงเธอ ห่วงเสมอเรื่องพี่ชายที่แสนดี อยากให้ช่วยในสิ่งใดแค่เอ่ยมา จะสรรหาจัดไปให้ไม่หน่ายหนี บอกได้เลยจะรีบทำในทันที สิ่งดีดีพร้อมมอบให้ทุกเวลา เห็นเธอยุ่งอยู่กับงานพาลเป็นห่วง อยากทักท้วงให้เธอพักบ้างเถิดหนา เพียงอยากขอให้เธอดูแลกายา พักสายตานิทราบ้างเพื่อคืนแรง เรื่องเก่าเก่าเฝ้าคิดไปก็เท่านั้น มีแต่บั่นทอนจิตใจให้หน่ายแหนง ฉันจะเป็นกำลังเมื่อเธออ่อนแรง ให้เธอเข้มแข็งขึ้นใหม่ได้ทุกยาม ไม่วาดหวังคิดเป็นอื่นเกินกว่าเดิม ไม่ฮึกเหิ
มีเรื่องเล่ามากมายจากเพื่อนเก่า ทั้งเรื่องเศร้าและสุขสนุกสนาน ระหว่างการรอข่าวที่ยาวนาน ความน้อยใจไหลผ่านกาลเวลา มาเยี่ยมยามถามไถ่ห่วงใยอยู่ ได้ยินคำพร่างพรูคิดฮอดหา ความปวดเจ็บเก็บกดตลอดมา ระบายเป็นน้ำตาออกจากใจ เป็นอย่างไรทางบ้านการค้าขาย เรื่องการเรียนน้องชายไปถึงไหน ยังอยากเรียนต่อโทที่เมืองไทย หรือพากันเปลี่ยนใจไปเวียดนาม กราบพระบางบูชาสารภาพ ลูกทำบาปบิดเบือนเหมือนมองข้าม ทางชีวีแต่นี้จะดีงาม เพราะทุกยามมั่นคงองค์ปฏิมา เช้าวันนี้สายหมอกทักหยอกเย้า ร้านกาแฟครั้งเก่าเราหวนหา ริมน้ำโขงถึงตอนย้อนเวลา มองสบตาใจสั่นหวั่นหวิวทรวง มีคำถามมากมายในครานี้ คงจะมีเพื่อนใหม่คนเมืองหลวงฯ น้ำคานใสไหลลงแม่โขงลวง ยังเป็นห่วงกลัวใครทำให้ตรม
ฝน ตกมาจะฝ่าฝนหาคนรัก ตก หนักนักตกปลักรักสับสน ทาง ก็เหมือนจะปิดไปใจอับจน โน้น ถนนของคนหวังยังทางไกล หนาว ใจแสนแม้นใจสาวเจ้าไม่สน คน หนึ่งคนท้อบนทางรู้บ้างไหม ทาง จะสั้นลงทันตาถ้าห่วงใย นี้ อย่างไรคือรักแท้ ไม่แพ้ทาง
หากวันใดที่ฉันนั้นไม่อยู่ โปรดจงรู้ว่าฉันยังห่วงและคิดถึง ที่หายไปมิใช่ไม่คนึง ฉันคิดถึงเธออยู่ทุกลมหายใจ ฉันมิอยากให้วันนั้นเข้ามาถึง แต่วันหนึ่งมันต้องถึงเธอรู้ใช่ไหม ฉันมิอาจทนอยู่อยางนี้ตลอดไป เธอรู้ใช่ไหมว่าใจฉันข้างในนั้นห่วงใยเธอ อยากให้เวลาเดินไปอย่างช้า ๆ เพราะวันข้างหน้ากำลังจะมาถึง ฉันอยากมีช่วงเวลาดี ๆ นี้ไว้ให้คนึง คอยคิดถึงเธอเมื่อยามอยู่ไกล ยังเป็นห่วงเธออยู่รู้ไช่ไหม ความห่วงใยฉันมีให้เธอเสมอ ถึงอยู่ไกลใจใกล้กับใจเธอ ฉันรักเธอเสมอไม่มีวันเปลี่ยนแปลง...
เครดิตภาพจาก : http://greenmindbook.com ภพชาตินี้คงเคียงแต่เพียงฝัน แอบผูกพันข้างเดียวทนเปลี่ยวเหงา เขามองผ่านเลยไปไม่เห็นเงา ทุกข์ทนเศร้า...เจ็บปวดร้าวรวดใจ... มีสิทธิ์เพียงวาดภาพจนตราบสิ้น เฝ้าถวิล...หนึ่งนั้นข่มหวั่นไหว ขอได้มองห่วงหวงและห่วงใย อยู่ไกลไกลตรงนี้ที่โค้งฟ้า... คอยหวังดีมอบให้ด้วยใจภักดิ์ ด้วยประจักษ์สองเราเกินเข้าหา อยู่ห่างเกินฟ้าปลายไกลสายตา หวังเพียงว่าแอบฝันถึงวันเคียง... ปรารถนาดีแด่พี่...ตรงที่เก่า จักคอยเฝ้าห่วงใยอย่างไร้เสียง ในปางพ์นี้บุญน้อยเกินร้อยเรียง อยู่ร่วมเตียงเคียงเขนยลงเอยกัน...อิอิ
เช้าวันนี้ฝนมาซัดห่าใหญ่ หนาวหรือไม่ห่วงใยใจฝากถาม อย่าหลับใหลละหลงลืมโมงยาม ส่งใจข้ามฟากฝั่งคนนั่งคอย ฟ้าด้านโน้นมัวหม่นม่านฝนกั้น แลไม่เห็นฝั่งฝันเงียบงันหงอย ละอองไอวูบไหวใจล่องลอย ฝนตกบ่อยหรือไรห่วงใยกัน วันฟ้าฉ่ำฝนพรำใจฉ่ำชื่น เคยเริงรื่นเคียงคู่ดูสุขสันต์ เหตุไฉนใจดำลืมจำนรรจ์ ความผูกพันหายห่างเป็นร้างรา ทอดแววเหงาสายตากรำห่าฝน ความคิดถึงท่วมท้นอยากไปหา กล้ำกลืนเก็บในกล่องของเวลา เป็นความจำล้ำค่ากว่าการเจอ
คงได้ยินเรื่องราวเธอที่รัก ยังชื่นสุขทุกข์หนักรับรู้เสมอ กับรักใหม่ไม่นานที่พบพบเจอ เฝ้ายินดีกับเธอทุกคืนวัน เมื่อได้พานได้พบคนที่ใช่ เขาที่มอบสิ่งใดได้ดั่งฝัน ชายคนนี้มีเพียงรักให้กัน เพราะรักนั้นใช่ทุกสิ่งฉันเข้าใจ ที่รัก อย่าคิดหนักเรื่องเราดีกว่าไหม พบเจอกันทักทายบ้างเป็นไร สองเรานั้นห่างไกลเพียงสัมพันธ์ ส่วนตัวฉันตอนนี้ดีเหมือนเดิม อาจมีเพิ่มความเหงาเข้าข่มขวัญ กว่าผ่านพ้นคืนว้างอย่างบางวัน ดุจดังฉันดั่งดาวหนาวค่ำคืน ขอยอมรับตามตรงว่าคิดถึง ความคำนึงมีให้ไม่อาจฝืน มอบยิ้มให้แต่ใจน้ำตารื้น บ่อน้ำตาตันตื้นแต้มทรวงใน เพราะเธอคือคนที่ใช่สำหรับฉัน เพราะเธอคือคนปลอบขวัญวันอ่อนไหว เพราะเธอคือความคิดถึงยามห่างไกล เพราะเธอคือความห่วงใยในทุกยาม แล้วคำเธอที่บอกล้วนเป็นจริง รักไม่ใช่ทุกสิ่งที่ไถ่ถาม ไม่ใช่เธอ ไม่ใช่ฉัน ทุกผู้นาม รักไม่ใช่ทุกความนามารมณ์ รักของฉัน ของเธอ ไม่เหมือนกัน เราต่างคนต่างปั้นตามใจสม สร้างสรรค์รักสวยงามแล้วชื่นชม แต่งเติมตามความนิยมในยามนั้น จนถึงวันที่เธอจากฉันไป น้ำตานองร้องไห้หัวใจสั่น ด้วยยอมรับและเข้าใจไม่โกรธกัน รักไม่ใช่ เธอ-ฉัน ไม่ยั่งยืน ยังรับรู้เรื่องราวข่าวของเธอ สุขและทุกข์ที่เจอปลุกเราตื่น รักไม่ใช่ความฝันยามค่ำคืน รักอาจเป็นเพียงฟืนช่วยเติมใจ
ความรัก...ความสมหวัง...ความเสียใจ ทุกอย่างเป็นสิ่งคู่กัน รัก...สมหวัง ก็ทำให้มีความสุข รัก...ผิดหวัง ก็ทำให้เสียใจและมีความทุกข์ สำหรับฉัน... ถ้าต้องผิดหวังกับความรัก แม้มันจะเจ็บปวด แต่..ฉันก็จะพยายามคิดว่า เพราะเราไม่ดีเอง ที่ไม่สามารถดูแล เอาใจใส่ เค้าให้ดีกว่านี้ ผลสุดท้าย.ความรักก็เลยจบลง แต่ มันก็คงยากที่จะลืมนะ... เพราะเป็นรักแรกของฉัน ที่ฉันทุ่มเทมาก แม้ว่าอาจไม่ได้แสดงออกก็ตาม ตอนนี้..สิ่งที่ทำได้คือ.. ดูแลและรักตัวเองให้มากขึ้น.. ให้กำลังใจตัวเองและทำใจให้เข้มแข็งขึ้น..เท่านั้น สำหรับเค้า... ไม่ว่าเหตุผลของการจากลาจะมาจากสาเหตุใดก็ตาม ฉันก็ขอให้เค้าโชคดี มีความสุขกับรักครั้งใหม่ ..ขอให้คนนั้นรักเค้าเท่าที่ฉันรัก ..ขอให้คนนั้นเอาใจ ใส่ใจ และดูแลเธอให้มากกว่าฉัน ..ฉัน ขอไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบบ้างบางครั้ง ..ฉัน ขอคิดถึงเธอด้วยความห่วงใย แค่นี้ก็คงไม่มากเกินไปนะ สำหรับคนที่ชื่อว่า "แฟนเก่า" ความรักของฉัน คือการให้อภัย และ ต้องการให้คนที่เรารักมีความสุข แค่นี้..ก็พอใจแล้ว
ห่วงคนไกล เสียงฟ้าร้องก้องฟ้าเวลานี้ ห่วงคนดีคนไกลทำไรหนอ ราตรีมืดคงเหงานั่งเฝ้ารอ ระทดท้อจ้องฟ้าน้ำตาริน ฝนเริ่มพรำร่ำไห้ใจสะท้าน หนาวเหน็บนานกาลล่วงห่วงถวิล เหงาแสนเหงาบอกเล่าให้ได้ยิน มีปีกบินจะถลาฝ่าฝนลม มาอยู่ใกล้กอดใจให้อบอุ่น ลิ้มละมุนเนื้อนุ่มร่วมอุ้มสม ปลดความเศร้าผ่อนคลายหายตรอมตรม ทุกข์ระทมร้ายร้ายให้กลายดี ฝนสร่างฟ้านภาแจ่มกระจ่างฟ้า โปรดรู้ว่าพี่ชายไม่หน่ายหนี ห่วงแสนห่วงห่วงมากนะคนดี จะต้องมีฤดีพร้อมหลอมรวมเรา ทร...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
