หน้าส่วนตัว
** สุดขอบฟ้า แสนไกล หทัยนี้
ดวงฤดี เคียงข้าง มิห่างหาย
อุ่นไอรัก สลักซึ้ง ตรึงใจกาย
รักมิคลาย คิดถึง คะนึงครวญ
** เหม่อมองฟ้า สะท้อน ถึงก้อนเมฆ
คล้ายมนต์เสก ดวงจิต ให้คิดหวน
ความผูกพัน ห่างเห ไม่เรรวน
น้องเนื้อนวล ใจภักดิ์ สองรักเรา
** กระซิบหวาน คนดี สุดที่รัก
ใจแน่นหนัก คงมั่น ดั่งขุนเขา
กระซิบแผ่ว แว่วเสียง สำเนียงเบา
คราใดเหงา เฝ้ารำพึง...คิดถึงเธอ.....
** ด้วย...ความรัก สลักไว้ ในดวงจิต
ความ..ใกล้ชิด ห่วงใย ให้เสมอ
คิด...ทุกวัน ห่วงหา ทุกคราเจอ
ถึง...ละเมอ คอยอยู่ เธอผู้เดียว.......ฯ
ราชิกา 26 พ.ย. 2554 13:13 น. - ID 142693 
3694
5
0
26 พฤศจิกายน 2554 13:41 น. - comment id 1216120
๐ แสนรักสุดขอบฟ้า แดนไกล แหนห่วงดวงฤทัีย มั่นพร้อม วิบแวววับไฉไล ยากก่อ จริงแฮ คงมั่นที่รอบล้อม แนบฟ้าแมนสรวง.
แก้วประเสริฐ.
26 พฤศจิกายน 2554 14:06 น. - comment id 1216134
แวะมาเยี่ยมชื่นชมฝีมือ แต่ไม่ค่อยเขียนให้อ่าน ขอบพระคุณ
26 พฤศจิกายน 2554 14:15 น. - comment id 1216144
เพราะจังเลยครับ...
26 พฤศจิกายน 2554 14:50 น. - comment id 1216150
มาทักทายพร้อมอ่านงานงามๆครับ คุณราชิกา ๐ โพ้นขอบเหมือนคล้ายมิตร.....หมายรอ จึงส่งกระแสหนอ....สื่อนี้ ถวิลถิ่นที่ทอ.....ท่านับ รอเฮย ลอยละลิ่วปลิวลี้...วิ่งเร้าเฝ้าถึง ฯ
26 พฤศจิกายน 2554 20:46 น. - comment id 1216159
บทกลอนอ่อนหวานไพเราะมากครับคุณราชิกา
28 พฤศจิกายน 2554 10:12 น. - comment id 1216177
อ่านกลอนของคุณราชิกาครั้งแรกชอบมากขอเป็นแฟนกลอนด้วยคนนะ
26 พฤศจิกายน 2554 15:35 น. - comment id 1216231
เขียนได้ไพเราะมากทุกคนเลยครับ
27 พฤศจิกายน 2554 15:51 น. - comment id 1216282
มารับความคิดถึงค่ะ
27 พฤศจิกายน 2554 22:35 น. - comment id 1216299
ด้วย มีเธอเคียงข้างไม่ห่างหาย ความ เหงาคลายเธอคอยยู่ดูแลฉัน คิด ซึ้งใจความห่วงใยมีให้กัน ถึง แล้ววันฉันเอ่ยปากอยากขอบคุณ แอบมาใช้สิทธิ์ความคิดถึง ในฐานะสมาชิกไทยโพเอม ~^_^~
28 พฤศจิกายน 2554 09:10 น. - comment id 1216304
กระซิบไกลเกินไปเลยไม่ค่อยได้ยิน 5555..
29 พฤศจิกายน 2554 10:37 น. - comment id 1216342
29 พฤศจิกายน 2554 05:15 น. - comment id 1216404
สวัสดีครับ ราชิกา สบายดีน้อ.... กลอนรักคิดถึง..ซึ้งจริงๆ. ถูกใจ
30 พฤศจิกายน 2554 09:52 น. - comment id 1216491
ด้วยความคิดถึง จึงได้แวะมาหา ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ ยังคงห่วงใยเสมอ แถมด้วยความคิดถึงเยอะ ๆ ให้ด้วยเลยค่ะ
28 ธันวาคม 2554 19:08 น. - comment id 1219168
หลายขวบปีพ้นผ่านรักหวานซึ้ง ติดตราตรึงดุจสลักบนแผ่นหิน ยิ่งกว่ารักของสุชาดากับองค์อินทร์ มิสุดสิ้นดังสมุทรสุดธารา เคยออดอ้อนวอนเว้ายั่วเย้าหยอก กระซิบบอกความนัยใจห่วงหา ด้วยดวงตาห่วงใยยามไกลตา รักมั่นคงนานมากลับเปลี่ยนแปลง เหมือนเถาวัลย์พันเกี่ยวกับต้นไม้ ได้เต้าไต่ค่อยเลี่ยงสำเนียงแข็ง ยินคำเรียกเพรียกพร่ำผิดสำแดง ใช่ระแวงดวงจิดสะกิดเตือน คนเคยรักพักใจต้องไหวหวาม สรรพนามเรียกเล่นเป็นแค่เพื่อน รักเฉลยเคยปลื้มกลับลืมเลือน อกประหวั่นฟั่นเฟือนจนงงงัน เหตุอันใดพาใจให้หมองหมาง หลุดลอยแล้วเจ้านางกลางใจฉัน คงจะเป็นเวรกรรมไล่ตามทัน จึงถูกหั่นรักเล่นเช่นผักปลา ไม่เคยมีสิ่งใดในกอไผ่ นอกเสียจากหน่อไม้และใบหญ้า เคยมีความห่วงใยในดวงตา กลับว่างเปล่าโรยรามิเหลือรอย..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
