ถึงพี่ชายคนดีที่ฉันรัก เรารู้จักนานเนิ่นเกินไถ่ถาม ความสัมพันธ์เรานี้มีนิยาม นั่นหมายความพี่น้องท้องเดียวกัน ยามอยู่ด้วยทุกวันหมั่นทะเลาะ (อิอิ) เคยหัวเราะด้วยกันวันสุขสันต์ แม้สุขทุกข์เราสองต่างแบ่งปัน ความผูกพันคงอยู่ตลอดไป มาวันนี้พี่ชายได้ไกลห่าง สู่เส้นทางความฝันอันสดใส น้องคนนี้อยู่หลังเป็นแรงใจ รอลุ้นชัยชนะแลเฝ้าดู พี่กินอิ่มอยู่ดีมีสุขไหม น้องห่วงใยเรื่องราวความเป็นอยู่ ยามได้ยินเสียงฝนหล่นพรั่งพรู อยากจะรู้พี่เอยเป็นเช่นไร พี่ไกลห่างอ้างว้างในต่างถิ่น พี่อยู่กินนอนหลับกับคอนไหน น้องนี้ห่วงพี่ชายที่ห่างไกล ขอหัวใจพี่แกร่งเข้มแข็งพอ จงอดทนต่อสู้อยู่โลกกว้าง ระยะทางฤากั้นฝันเกิดก่อ แม่และน้องจะอดทนเฝ้ารอ พี่กลับมาสานต่อวันงดงาม ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น
ดวงฤดีพี่พร้อมยอมมอบให้ ด้วยดวงใจของพี่ที่เคยฝัน จะถนอมรักเราเท่าชีวัน เป็นคำมั่นสัญญานะคนดี ค่ำคืนนี้ที่รักจงพักผ่อน ก่อนจะนอนพี่มาหาที่นี่ ที่บ้านกลอนถักถ้อยร้อยวจี จากใจพี่สื่อสารผ่านเว็บมา ด้วยความรักห่วงใยมีให้น้อง อย่าหม่นหมองเชื่อพี่นี้เถิดหนา พี่รักน้องจริงจังดังแก้วตา รักเท่าฟ้าอยากเคียงเพียงแต่เธอ พี่ห่างหายไปนั้นหวั่นเจ้าลืม เราเคยปลื้มต่อกลอนก่อนเสมอ มาวันนี้เงียบเหงาเศร้านะเออ ปล่อยพี่เพ้อเผลอบ่นบนลานกลอน ตรวจสอบเพลงให้ด้วยนะครับ ผู้ดูแลระบบ แล้วบอกวิธีลงเพลงไว้ด้วยนะครับ เพื่อความครื้นเครงครับ...
แม้ว่าคำปลอบใดไม่อาจช่วย แต่อย่าม้วยมอดดับกับรักขม ในนิรันดร์...หนาวเหน็บ...เจ็บระบม มันซ่อนคมพิศวาทมิคลาดคลาย ยังหวงห่วงอาลัยแม้ไกลห่าง จวบเดือนจางลางลับกับฟ้าสาย หากหนาวเหน็บเจ็บปวดรวดร้าวกาย แม้ความตายมิอาจพรากเราจากกัน ให้นิรันดร์ยาวนานที่พานพบ จงเลือนลบปวดเจ็บที่เหน็บขวัญ ณ จุดที่...คำปลอบใด...ไม่สำคัญ แต่มันกลั่นจากห้วงดวงหทัย ยังคงหวงห่วงแท้แม้อยู่ห่าง จะอ้างว้างร้าวรานสักปานไหน แผ่วระรวยโรยรินเหมือนสิ้นใจ แต่คิดถึงห่วงใยไม่เคยจาง
ฝากความคิดถึง....คำนึงหา แหวกข้ามฟ้าอากาศดาดาษหน หมายส่งถึงหัวใจใครหนึ่งคน แม้ท่วมท้นเกินกว่าเธอเข้าใจ ฝากความห่วงหา....อาทรจิต แพร่ทุกทิศลอยลมพรมพลิ้วไหว ถึงตกหล่นลับเร้นมิเป็นไร ยังดีได้มอบส่งห่วงคงคลาย ฝากความรักไป....ในอากาศ แม้เธออาจมิเข้าใจในความหมาย แต่อย่างน้อยหัวใจได้ระบาย ถึงห่างหายระหว่างทางก็ช่างมัน ฝากบทกลอนมา....นภากาศ ใจแทบขาดคิดถึงจึงเสกสรร มาดหมายเธอตระหนักในสักวัน อสงไขยกัลป์ยังรักจักเฝ้ารอ.....
ห่วงคนไกล เสียงฟ้าร้องก้องฟ้าเวลานี้ ห่วงคนดีคนไกลทำไรหนอ ราตรีมืดคงเหงานั่งเฝ้ารอ ระทดท้อจ้องฟ้าน้ำตาริน ฝนเริ่มพรำร่ำไห้ใจสะท้าน หนาวเหน็บนานกาลล่วงห่วงถวิล เหงาแสนเหงาบอกเล่าให้ได้ยิน มีปีกบินจะถลาฝ่าฝนลม มาอยู่ใกล้กอดใจให้อบอุ่น ลิ้มละมุนเนื้อนุ่มร่วมอุ้มสม ปลดความเศร้าผ่อนคลายหายตรอมตรม ทุกข์ระทมร้ายร้ายให้กลายดี ฝนสร่างฟ้านภาแจ่มกระจ่างฟ้า โปรดรู้ว่าพี่ชายไม่หน่ายหนี ห่วงแสนห่วงห่วงมากนะคนดี จะต้องมีฤดีพร้อมหลอมรวมเรา ทร...
ฝากดอกไม้จากเหนือเมื่อหนาวผ่าน ฝากความหวานเจือจาน..อย่าเงียบหาย ฝากกลิ่นหอมพฤกษาพรรณราย ฝากจดหมายแนบดอกบอก"รักเธอ" หอมเอ๋ยหอมลอยลมพรมใจพี่ ขอวจีเคยพร่ำย้ำเสมอ ว่าจะรักหนักแน่น..ไม่เผลอเรอ เพียงมีเธอ..นวลนางมิร้างไกล จะรอรักคนดีที่ปลายฟ้า เหมือนดาราคู่จันทร์..มิหวั่นไหว แม้จะหนาวแสนหนาว.สักเพียงใด แต่หัวใจ..อบอุ่นหนุนรักนอน อ่านกลอนน้องหอมหวานอย่าพาลเบื่อ ความคิดถึงเหลือเฟือ ..เลยถ่ายถอน กลั่นจากจิตคิดจากใจ..ในบทกลอน ฝากหนุนนอนก่อนหลับ..จับฤดี ความเหนื่อยหน่ายหายไปในวันรุ่ง ขอพี่มุ่งทำงาน..อย่าคิดหนี เก็บเงินทองขอน้องแต่งสักที วาเลนไทน์ปีนี้..มีหวังเอย
อยากให้รู้ว่ารักและคิดถึง จึงทำซึ้งหยิบปากกาออกมาเขียน กลั่นเป็นคำจากใจแล้วร้อยเรียง ด้วยสำเนียงเรียบง่ายแต่ใจจริง � �ย่อหน้าแรกส่งผ่านความรู้สึก ลึกลึกแล้วข้างในฉันใจหาย ถึงวันนี้ไร้เธอแนบเคียงกาย หนาวไม่วายทุกวันคืนทุกคืนวัน � � ย่อหน้าสองเขียนถึงความห่วงใย ที่มีให้ไม่จางแม้กาลผัน ต่อให้นานดาวหมดฟ้าร้างรากัน หัวใจฉันยังคงอยู่ที่เธอ � �หน้าถัดมาหัวใจมีคำทัก ว่ายังรักคอยห่วงอยู่เสมอ แม้ตัวไกลไร้โอกาสผ่านพบเจอ หลงละเมอถึงเธอทุกคืนวัน � �รอยยิ้มนั้นคงอยู่ที่ตรงนี้ ยิ้มทุกทีเมื่อเธอยิ้มให้ฉัน ไม่เคยหมดมีให้ทุกทุกวัน แม้ห่างกันแต่ใจไม่เดียวดาย � � ย่อหน้าท้ายลงท้ายคำว่ารัก ให้ประจักษ์ให้รู้แจ้งถึงความหมาย ปิดผนึกใส่ซองแนบดวงใจ วอนสายลมส่งไปให้ถึงเธอ � �ส่งถึงเธอผู้ซึ่งเป็นที่รัก จดหมายฝากจากใจมีคำถาม แม้นเธออ่านครั้งใดเห็นข้อความ ตอบกลับมาถึงฉันด้วยใจเธอ
** สุดขอบฟ้า แสนไกล หทัยนี้ ดวงฤดี เคียงข้าง มิห่างหาย อุ่นไอรัก สลักซึ้ง ตรึงใจกาย รักมิคลาย คิดถึง คะนึงครวญ ** เหม่อมองฟ้า สะท้อน ถึงก้อนเมฆ คล้ายมนต์เสก ดวงจิต ให้คิดหวน ความผูกพัน ห่างเห ไม่เรรวน น้องเนื้อนวล ใจภักดิ์ สองรักเรา ** กระซิบหวาน คนดี สุดที่รัก ใจแน่นหนัก คงมั่น ดั่งขุนเขา กระซิบแผ่ว แว่วเสียง สำเนียงเบา คราใดเหงา เฝ้ารำพึง...คิดถึงเธอ..... ** ด้วย...ความรัก สลักไว้ ในดวงจิต ความ..ใกล้ชิด ห่วงใย ให้เสมอ คิด...ทุกวัน ห่วงหา ทุกคราเจอ ถึง...ละเมอ คอยอยู่ เธอผู้เดียว.......ฯ
หวังว่าความคิดถึงจักสอนให้เหี้ยมหาญ จะรู้จักเก็บไว้ดังใจหมาย แม้ความรักหักห่างร้างแรมไกล แต่ในความห่วงใยยังไม่คลาย หวังว่าหวังที่หวัง จะยังไหว หวังหัวใจ ยังเข้าใจในความหมาย หวังรู้สึก จะรู้สึก ไม่นึกคลาย หวังจะได้พบกันวันฟ้างาม เมื่อยังมีหวัง ก็มีหวัง การรอคอยเหมือนพลังเฝ้ารอถาม ข้ามเส้นโค้งขอบฟ้าที่งดงาม หรือว่าความ รักแท้ ไม่แม้มี ฤา เป็นเพียงสิ่งสมมุติที่หยุดทัก เหมือนผีเสื้อบินทักหลงแสงสี ทุกๆห้วงช่วงเสี้ยวเศษนาที มิอาจหยุดสักนาที ที่รักเธอ หวังจักสอนหัวใจให้เหี้ยมหาญ ตั้งเป็นแน่วแน่ปฎิธานกังวานไหว ว่าจะรัก จะรอ เช่นนี้ เสมอไป จนลมหายใจสุดท้าย...รอเธอทั้งน้ำตา
มีเพียงฟ้าที่ขวางคอยกางกั้น ให้เรานั้นอยู่ไกลเกินไปถึง แต่ไม่อาจกั้นให้ใจคำนึง ส่งใจซึ้งถึงเธอเสมอมา แม้เธออยู่แห่งหนตำบลใด ยังส่งใจหวังดีมีไปหา แม้ไม่อาจมองได้ด้วยสายตา เชื่อเถิดว่าจริงใจให้ต่อกัน เราห่างกันแค่เพียงระยะทาง เธอไม่ห่างร้างไกลจากใจฉัน ยังสัมผัสถึงจิตคิดผูกพัน ห่วงใยกันมั่นเธอเสมอมา ไม่เคยคิดจะหึงหรือจะหวง แต่เป็นห่วงด้วยใจเสน่หา แม้ไม่ได้ส่งใจทุกเวลา แต่ทุกคราส่งให้จากใจจริง
You can win life by all means if you.... "Simply avoid two things in your life Comparing with others & Expecting from other" You can win ได้ยินแล้ว ต้องทำได้ กำลังใจ เพิ่มขึ้น หายขื่นขม ยังมีคน ห่วงใย คลายระทม ความรื่นรมย์ กลับสู่ ประตูใจ Compare life กับใคร ในโลกนี้ จะรู้ว่า ชีวี ยังสดใส หลายล้านคน บนโลก โศกฤทัย จงรู้ไว้ ว่าเรานี้ ช่างดีจริง Don't expect ผู้อื่น ตามใจตัว อย่าเกรงกลัว มากมาย ในทุกสิ่ง ต่างคนต่าง แสวงหา ที่พักพิง โลกความจริง อย่าคาดหวัง ยังผู้ใด Sms จากคนดี พี่คนหนึ่ง อยู่ไกลถึง อินเดีย เฮียส่งให้ หวังให้น้อง คลายเหงา และเศร้าใจ คงห่วงใย หนูหิ่ง ฯ ด้วยเอ็นดู ^__^
เช้าวันนี้ฝนมาซัดห่าใหญ่ หนาวหรือไม่ห่วงใยใจฝากถาม อย่าหลับใหลละหลงลืมโมงยาม ส่งใจข้ามฟากฝั่งคนนั่งคอย ฟ้าด้านโน้นมัวหม่นม่านฝนกั้น แลไม่เห็นฝั่งฝันเงียบงันหงอย ละอองไอวูบไหวใจล่องลอย ฝนตกบ่อยหรือไรห่วงใยกัน วันฟ้าฉ่ำฝนพรำใจฉ่ำชื่น เคยเริงรื่นเคียงคู่ดูสุขสันต์ เหตุไฉนใจดำลืมจำนรรจ์ ความผูกพันหายห่างเป็นร้างรา ทอดแววเหงาสายตากรำห่าฝน ความคิดถึงท่วมท้นอยากไปหา กล้ำกลืนเก็บในกล่องของเวลา เป็นความจำล้ำค่ากว่าการเจอ
หว่านเมล็ดพันธุ์ให้หัวใจ ห้วงหัวใจสานฝันวันระวี เกิดก่อมีรักใหม่ใจเรียกหา สานสิ่งเอื้อเกื้อหนุนเจือจุนมา บ่มเวลาด้วยรักจักงดงาม รดน้ำใจรินน้ำใจให้เต็มใจ ทุกข์สุขอยู่อย่างไรได้ไต่ถาม เฝ้าคิดถึงห่วงใยในทุกยาม เติมเต็มความรักแท้ให้แก่กัน แล้วจงมอบเมล็ดพันธุ์สรรค์ความสุข เพื่อลดเลือนความทุกข์กระตุกขวัญ รอดอกรักเบิกบานระหว่างวัน ปล่อยดวงใจดวงนั้นละวางตน จะได้อยู่กับตัวเมื่อมัวหมอง อยู่กับห้องหัวใจในบางหน เฝ้าดูแลเมล็ดพันธุ์หว่านใจตน เพียรขุดก่นพรวนดินถิ่นหัวใจ และจะได้รดน้ำใจให้ต้นรัก สานทอถักกิ่งต้นจนใบใหม่ รอดอกบานผลิผลล้นหัวใจ รู้ความหมายดอกผลรักตนเอง เพื่อจะได้ยืนได้เมื่อไร้รัก เหลือดอกบานทักทายไล่ข่มเหง เมื่อกลับมาคนเดียวเปลี่ยววังเวง ฮำบทเพลงส่งท้ายในความหลัง ในตอนนั้นแผ่นดินใจอุดมแล้ว ด้วยหน่อแนวเมล็ดพันธุ์สรรค์ความหวัง เติมน้ำใจเต็มใจได้พลัง เฝ้าฝากฝังพันธุ์ไว้ในเวลา และจะได้รู้จักรักที่แท้ ใจแน่วแน่รื้อพังข้อกังขา วันทุกข์เกี่ยวเกาะรั้งพันธนา เมล็ดกล้าจะเติบโตมาคุ้มครอง โรยละอองเกสรให้หัวใจ อ่อนละมุนกรุ่นละไมขับไล่หมอง วันความเหงาตรวนปักตอกหลักจอง แต่ได้มองและยิ้มให้ไม้ต้นงาม .................. วันความเหงาตรวนปักตอกหลักจอง ยังได้มองเห็นว่ารักตัวเอง ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
