คนฉลาด คิดแต่กลัวเอาตัวรอด คุณจึงอยู่เยี่ยมยอดปลอดภัยผอง คุณซ่อนซุกสุขกระไรในกระดอง คุณเมียงมองจ้องกำไรไว้ทุกครา ยามภัยมาคุณซุกร่างแอบข้างหลัง หวาดระวังมิให้ออกมานอกหน้า สยบพร้อมยอมแพ้แก่ชะตา เพราะรู้ว่าจะมีคนดิ้นรนแทน เขาเป็น คนโง่โง่ ไร้แง่เงื่อน เขาเห็นทุกข์ของเพื่อนนับเรือนแสน เขามีใจรับรู้ไม่ดูแคลน เขายอมแอ่นอกรับกับพิษภัย คนฉลาด ฉลาดรู้ดูทางลม ถ้าเขาล้มก็เหยียบย่ำซ้ำเติมใส่ ถ้าเขาชนะก็ดี๋ด๋ามาร่วมใจ ร่วมประโยชน์ฉลองชัยไม่เคยอาย เขาโง่เง่าในสายตาคนฉลาด แต่องอาจในวิถีมีความหมาย เขารู้เท่ารู้ทันว่าอันตราย แต่เสี่ยงตายด้วยสำนึกระลึกรู้ บ้านเมืองไม่อับจนเพราะ คนโง่โง่ ที่กล้าขืนยืนโต้ออกต่อสู้ คนโง่โง่ ต้องเจ็บตัวเต็มประตู คนฉลาด จึงได้อยู่อย่างร่มเย็น! ในสถานการณ์คับขันหรือเกิดปัญหาขึ้นในสังคม เรามักจะพบคนสองกลุ่มใหญ่ๆเสมอ กลุ่มหนึ่งโถมตัวอุทิศตนเข้ามารับผิดชอบแก้ไขปัญหา ขณะอีกกลุ่มหนึ่งนั่งดูอยู่ห่างๆเพื่อรอเวลารับผลประโยชน์
เฝ้าเสาะค้นมานานเป็นร้อยปี มาวันนี้พบแล้วเส้นทางใหม่ ประการแรกต้องปิดทางรถไฟ การต่อไปปิดถนนทุกหนทาง ยึดทำเนียบศาลากลางขวางสภา แต่ละเว้นสนามม้ายังเปิดกว้าง เพราะเป็นแหล่งรายได้ไม่ยอมวาง พร้อมขัดขวางรัฐบาลต้านกฏหมาย นี่แหละคือประชาธิปไตยสมัยนี้ อยากให้ใครไม่ดีเอาขี้ป้าย เรื่องที่ดีพูดสับให้กลับร้าย ประชาชนเหมือนควายไม้รู้ฟัง ใครเดือดร้อนยังไงไม่ต้องสน ไม่ได้เล่ห์เอาด้วยกลไม่ต้องยั้ง เศรษฐกิจชะงักงันช่วยกันพัง กว่าความหวังสมใจได้เป็นรัฐบาล แต่ตอนนี้คนใต้เขาเดือดร้อน ใต้ด้วยกันกัดกร่อนให้แตกฉาน จะขึ้นเหนือลงใต้ไม่สำราญ เพราะพรรคพาลหมดท่ามาข้างถนน
กระแสเห่อ หลินฮุ่ย ขอคุยหน่อย กลบกระแส หลินห้อย คอยหักเห เกือบใจหาย ใจคว่ำ ทำฮาเฮ เห็นแม่เห่ แหนหวง ลูกดวงเฮง เจ้าหลินฮุ่ย แสนรู้ คู่ ช่วงช่วง มันเลยล่วง ตกลูก ได้ถูกเผง แต่หลินห้อย นั้นคอยคู่ อยู่วังเวง ขับซาเล้ง ชื่อ เช่าเช่า เฝ้าชอนไช หลินฮุ่ยเป็น หมีแพนด้า ช่างน่ารัก เฝ้าฟูมฟัก ลูกยา พาสดใส ลงทุนตั้ง หลายล้าน บานตะไท จากเมืองจีน แผ่นดินใหญ่ ไทยชื่นชม แต่ เช่าเช่า เจ้าหลินห้อย มิน้อยหน้า ดังยิ่งกว่า แพนด้ายักษ์ คู่หมักหมม จากเมืองจีน เหมือนกัน เช่ากันจม แย่งเงินถม เงินถัง เกือบพังครืน หลินฮุ่ยและ ช่วงช่วง นั้นดวงเด่น ใครได้เห็น คนรักสัตว์ มิขัดขืน ส่วนเช่าเช่า กับหลินห้อย คอยกล้ำกลืน ใครจะชื่น เลวขึ้นชื่อ ระบือนาม คนไทยจัด เฉลิมฉลอง น้องแพนด้า ต่างชาติมา พากระหยิ่ม ยิ้มสยาม ส่วน เช่าเช่า กลับลิ้นห้อย เขาคอยตาม คนไทยถาม ความโปร่งใส เจ้าไม่มี หลินห้อย และเช่าเช่า เฝ้าหดหู่ ลากรถเมล์ เข้าอู่ หารูหนี แม่หลินฮุ่ย พ่อช่วงช่วง ควงคู่ดี ผิดกับยี้ ลิ้นหมีห้อย ต้องถอยครับ..
ฮาโลวีน วันฉลองของผีผี ตำนานมีที่เมืองนอกบอกเล่าขาน กุศโลบายเลิศล้ำ เพื่อสำราญ ปล่อยวิญญาณกลับบ้านเก่าเล่าต่อกัน แดร๊กคิวล่า แวมไพร์ ไอ้ครูเกอร์ ลองมาเจอผีไทยใครแน่นั่น ฝีฝรั่งผีจีนแขกแหกตากัน ผีไทยนั้นเล่ามันส์หลายในตำนาน ผีกระสือ.. คือผีหญิงหัวซิ่งได้ ลากตับไตใส้พุงมุ่งลอยผ่าน ผีกระหัง.. คือชายชู้อยู่ร่วมบ้าน ต่างชอบทานของคาวสดซดเลือดกิน ผีกองกอย.. ชอบกระโดดโปรดอยู่ป่า มีหน้าตาคล้ายลิงค่างต่างคนสิ้น ผีโขมด.. เป็นเขมรเล่นแลบลิ้น ทำตาปลิ้น เรียกผีโพงคงเข้าใจ กุมารทอง.. จากท้องกลมอาคมกล้า คนโหยหาเมตตาคุณหนุนโชดได้ ควายธนู.. ตะปูโลงป่าช้าไทย เสือสมิง.. วิ่งหลบหาย เจอควายธนู นางตะเคียน.. ผีพื้นบ้านตำนานเล่า เป็นหญิงสาวสะสวยยิ่งสิงไม้อยู่ นางตานี.. ผีต้นกล้วยสวยน่าดู ผีโบราณชาวบ้านรู้ ไม่หลู่นาง ผีแม่นากพระโขนง.. โด่งดังสุด วัดมหาบุศย์พระโขนง คงศาลสร้าง เป็นหนังผีที่ทำเงินเกินหมายวาง เป็นผีนางที่รักผัว แม้ตัวตาย ! ผีปอบ.. ชอบของสดปรากฏอีสาน ไร้ตัวตนสิงคนบ้านมานานหลาย แต่ผีเปรต..โปรดของทาน ต้นตาลอาย เปรียบคนตาย ไปอบายภูมิรุมขอกิน ผีตาโบ๋.. ผีตายโหง.. ผีตายห่า ผีเรือนผีป่า ผีเป้า เล่าไม่สิ้น ผีขนุน.. สนามหลวงลวงชายกิน ผีพนัน.. มันโกงสิ้นกินหมดตัว ! ผีหลากหลายในตำนานเล่าผ่านเล่น แยกให้เห็น เพื่อสนุกทุกถ้วนทั่ว แต่ผีหก.. ตกเป็นทาสอนาถชัวร์ เป็นผีชั่ว สิงคนเป็น เห็นนมนาน ผีที่หนึ่ง- "
นี่คือความเจริญที่เดินพร้อม กับภาวะจำยอมแห่งหนี้สิน ห้าสิบปีผ่อนพลางร่างฝังดิน จะได้ยินเสียงใดจากปลายทาง สมัยแม่คิดแค่มีรถด่วน ถึงกระอักกระอ่วนล้วนถือหาง เพื่อต้อนรับ AEC เร็วรี่วาง ระบบรางตามรัฐพัฒนา ในวันนี้ส่งผ่านสารจากแม่ เยี่ยมหรือแย่คิดถูกไหมลูกจ๋า ขอให้เจ้าเข้าใจเจตนา ไม่ก่นด่าเย้ยหยันบรรพชน อนุสรณ์รถไฟความเร็วสูง ยกประโยชน์ชักจูงฝันฟุ้งขน เป็นศูนย์กลางอาเชียนแลกเปลี่ยนคน สำเร็จผลตามเป้าหรือเปล่าดาย.. ..
หมาเห่าใบตองแห้ง อาทิตย์อัสดงลงเหลื่ยมเขา เสียงหมาเห่ากลางลานม่านไม้ไหว แกรกแกรกแกรกแหวกหาว่าอะไร .สัญชาตญานสั่งให้ไล่ล่าตาม ก็แค่เห่าใบตองจ้องจ้องขู่ ที่รู้รู้ใครใครไม่เกรงขาม ที่ป่าวร้องเสียงแหบหลายโมงยาม เขาประณามหมาเห่าเขารำคาญ เห่าประกาศศักดาบ้าอำนาจ นี่แหละชาติสันดานเดรัจฉาน หวงลาภยศหวงของเขตภิบาล ใครอาจหาญบุกมาข้าเอาตาย ต่างระแวงเกรงกริ่งชิงแข่งขัน เข้าประจัญรุกรบจนเสียหาย จิตอิจฉาจึงกล้าและท้าทาย ลืมความหมายชีวิตลืมคิดตรอง หมาเห่าใบตองแห้ง เป็นสำนวนที่เปรียบเทียบกับสุนัขที่ชอบเห่าใบตองแห้ง คือเห่าใบกล้วยที่แห้งติดอยู่กับต้น เวลาลมพัดใบกล้วยแห้งจะแกว่งหรือเสียดสีกัน มีเสียงแกรกกราก สุนัขเห็นอะไรไหว ๆ หรือได้ยินเสียงแกรกกรากก็จะเห่าขึ้น แต่ก็เห่าไปอย่างนั้นเอง ไม่กล้าไปกัดใบตองแห้ง กิริยาของสุนัขนี้จึงนำมาเปรียบกับคนที่ชอบพูดจาเอะอะในลักษณะที่อวดตัวว่าเก่งกล้า แต่ที่จริงแล้วก็ไม่ได้กล้าสมกับคำพูด แต่ปกติถ้าเป็นสุนัขที่ได้รับการฝึกมาก่อนนะ เช่นสุนัขตำรวจ หมานายพรานมักใช้จมูกได้ไว และแม่นมาก ถ้าเห่าแล้วก็แสดงว่าเจองู แย้ กระต่าย หรืออะไรสักอย่างแน่ๆ แล้วแต่สายพันธุ์
อนาถคนหัวดื้อแถมมือเติบ คอยกระเถิบเข้าหาเงินภาษี อ้างประโยชน์บังหน้าบอกว่าดี กักวารีไหลบ่าทับป่าจม อาศัยผู้ลำบากเป็นรากฐาน ปัดข้อมูลทัดทานกองทับถม ปลุกกระแสเดินเท้าก้าวระดม ให้เลิกล้มสร้างเขื่อนช่วยเตือนภัย เมื่อได้อย่างเสียอย่างต่างฝ่ายเลือก ชักเย่อด้วยเชือกวินิจฉัย เสียสละชีวาชวนอาลัย เสียสติก่อนวัยมีใครแล อนุสรณ์สถานตระหง่านตั้ง ประกอบทั้งทิฐิมิแยแส มีไว้เพื่อกลบเกลื่อนและเชือนแช ได้ตีแผ่ผลงานประจานตัว!!! ...
คำถามโง่-โง่ของชายคนหนึ่ง กับคำตอบซึ้ง-ซึ้งของหญิงไม่จริงใจ กับคำว่ารักที่ลวงหลอกไว้ กับคำว่าไปทั้งที่บอกรักกัน บอกฉันให้ลืมฝันครั้งนี้ ส่วนเธอไปมีวันใหม่กับคนนั้น ทิ้งขออ้างเดิม-เดิมที่เธอเคยใช้มัน กับคำพูดสั้น-สั้นว่าฉันดีเกินไป ขอบคุณสำหรับคำชม แต่ฉันคงไม่เหมาะสมเท่าไหร่ ฉันเองก็ไม่ได้ดีมากมายอะไร คงเลวพอใช้ได้กับหญิงมากชายอย่างเธอ
ปิ๊ดปี้ปิ๊ด โปลิศ มาจับขะโมย พวกเด็กรีบวิ่งโกยขะโมยหนีโปลิศ แต่คราวนี้ได้ยินเสียงนกหวีด มิใช่โปลิศกลับเป็นประชาธิปัติย์ ประชาชนไม่เคยนึกสงสัย เพราะรู้ไส้เป็นเรื่องที่เขาถนัด ความเสียหายเตยทำสารพัด เพียงจะขจัดศัตรูทางการเมือง สุวรรณภูมิเสียหายหลายแสนล้าน ปิดเพชรเกษมห้ามผ่านให้เป็นเรื่อง คราวนี้เหิม เริ่มประกาศขนาดเขื่อง วันพรุ่งนี้เดินเครื่องระดมพล สู้ทั้งในรัฐสภาอย่างบ้าบิ่น สมาชิกทุกถิ่นให้ออกสู้ท้องถนน ทั้งกรุงเทพฯคงเดือดร้อนประชาชน โกลาหลยึดทำเนียบสถานีรถไฟ เป้าหมายแรกชุมทางรถไฟสามเสน นักรบศรีวิชัยถูกเกณท์เอามาใช้ หยุดการเดินทางขึ้นเหนือและล่องใต้ ทั้งอิสานไม่ให้ไปดูสักที เป้าต่อไปสถานีขนส่งหมอชิต การเดินทางหยุดสนิทยุ่งเต็มที่ ดองกฏหมายปรองดองอีกหลายปี ล้มรัฐบาลครั้งนี้หวังรอดคุก อัยการสูงสุดฟ้องได้ก็ฟ้องไป เดินขบวนป่วนไทยให้สนุก ไม่รับรู้ชาวบ้านจะได้ทุกข์ นี่คือยุคเดนนรกอหังการ์ ถ้าชุมนุมในกรอบของกฏหมาย ย่อมมีสิทธิ์ทำได้ซึ่งเข้าท่า ไม่ต้องสร้างเดือดร้อนชาวประชา ปิดคมนาคมนี่คนบ้าหรือไรกัน...
จะรายร่ำกล่ำกลอนสอนตัว แม้มึงมัวตัวช้ำระกำเศร้า ปีใหม่ไหลเวียนมาระอาเมา ยังหยิบเอาเรื่องเก่ามาเข้าตัว ช่างฉ่ำฉ่องลองรักให้หักอก แหม่จะกกความเศร้าเฝ้ายั่ว เห็นสิ่งนี้เป็นดีมิหมองมัว พอจวนตัวก็กลัวเสียทุกที ถ้าเรื่องเรียนเพียรเข้าเอาไว้ก่อน ถ้าเรื่องจรไม่นอนนี่งจะวิ่งหนี ไปหัวเราะเกาะเหล้าเคล้านารี ช่างมั่งมีเงินทอง..เอ๊ะ..ของใคร ไม่เป็นไรได้มา ก็ แบ่ง แบ่ง ไปลงแข้งลงขวด ซวด ซวด ใช้ พอกลางเดือนเตือนตนคนจัญไร เงินก้อนใหม่จะใช้ลงตรง ยา จะสุขสันต์ปานสวรรค์ชั้นดินปก ปานนรกมกอยู่บนตรงก้นฟ้า มันสนุก มันลุกเต้น เป็นเทวดา มันเป็นหมาเพราะฤทธิ์ยาชะล่าวิน พ่อแม่ท่านเงินหนาและฝาคั่ง มีเงินถังบ้านเป็นวังนั่งเรือบิน ท่านจึงกินดิ้นในบาร์น่าอาจิณ จึงเคยชินเลยดูหมิ่นสินเงินตรา
ก่อนสัญญา เอาไว้ อย่างไรหนอ ให้เรารอ ความฝัน ในวันหน้า จะยิ่งรัก ยิ่งฝัน ทุกเวลา นี่ผ่านมา สองปี ที่เฝ้ารอ สิ่งที่เห็น ไม่เป็น อย่างที่คิด ถูกเบือนบิด หัวใจ อย่างไรหนอ แม้บอกรัก ทุกวัน อย่างฉันรอ แต่ใจท้อ เพราะเพียงแต่ แค่คารม เธอพร่ำท่อง อ่านบท เหมือนจดไว้ คล้ายจริงใจ ปากหวาน ปานขนม จะดูแล หัวใจ ไม่ให้ตรม เพียงคารม สมอ้าง อย่างนิยาย มาวันนี้ รู้ใน ใจเธอแล้ว คงไม่แคล้ว ถูกหลอก ให้ใจหาย คนยิ่งรัก ต้องทน จนวอดวาย นางฟ้ากลาย เป็นมาร ในร่างคน ยังมีใคร มากมาย โดนเธอหลอก แม้พร่ำบอก อย่างไร ไม่เคยสน หลับหูตา ตามกระแส แค่ใจตน องครักษ์ พิทักษ์คน ที่เลวทราม หวังเอาไว้ สักวัน ตาสว่าง หันดูบ้าง สักครั้ง ตั้งคำถาม ทบทวนเหตุ ดูผล แล้วคิดตาม ลองนิยาม ใหม่เถิด เปิดหัวใจ ลืมตาเถิด อย่าหลง คารมเขา เปิดใจเรา รับเอา ความจริงไว้ แค่อ้าปาก มองเห็น ถึงเครื่องใน จะหาความ จริงใหน จากใจเธอ ......มวลภมร......
เปิดฟ้า...เพื่อปิดฟ้า นโยบาย บรรเจิด รัฐเปิดฟ้า เปิดการค้า สู่โลกกว้าง อย่างอาจหาญ เปิดสู่ความ ศิวิไลซ์ ในจักรวาล เปิดขยาย กิจการ ด้านอุตสาหกรรม มีทุกอย่าง ทุกสิ่ง ที่ยิ่งใหญ่ มีปล่องไฟ ปล่องควัน วันยังค่ำ มีค่าเงิน ฟูเฟื่อง เมืองชั้นนำ วัฒนธรรม นำเข้า สู่เยาวชน เกิดสังคม อมทุกข์ คลุกขี้เถ้า ไฟกามกร่อน ร้อนเร่า เข้าขุมขน แฟชั่นเปิด โชว์ร่าง ทั้งล่างบน สูบควันพ่น กลางแสงไฟ ในราตรี หมู่ชาวนา ยังทำนา ฝ่าแดดฝน เคยสู้ทน ก็ยังทน ทุกท้องที่ กำไรข้าว ไม่พอกิน เมื่อสิ้นปี ยังพอกหนี้ พูนเพิ่ม เติมทุกวัน ฟ้าเคยใส ป่าไม้สวย ด้วยฝนฉ่ำ บัดนี้คล้ำ หม่นมัว ทั่วเขตขัณฑ์ รองน้ำฝน ใส่ตุ่มใส ไว้แบ่งปัน บัดนี้นั้น เป็นฝนกรด หยดหลั่งริน รัฐเปิดฟ้า เศรษฐกิจ มาปิดฟ้า ปิดผืนหล้า แผ่ขยาย ไปทั่วถิ่น มลภาวะ เคล้าเมฆมัว ทั่วแดนดิน ใครจะดิ้น ชักตาย ไปก่อนกัน นายฐปกรณ์ โสธนะ (ลุงรอง)
โรคระบาดความคิดเกิดผิดเพี้ยน ดินฟ้าเปลี่ยนแปลกไปหรือไรนี่ หรือมีคนไปย้ำทำไม่ดี จึงเกิดมีโรคาพาเพี้ยนไป กิริยาท่าทางดูขวางโลก ชื่นชมการสับโขกให้โยกไหว ลุกลามทั่วตกออกทั้งนอกใน จึงเป็นไปทั่วทิศผิดครรลอง สาเหตุโรคนั้นหนอพออ่านออก ใจถูกพอกหมดงามเพราะความหลง เห็นอำนาจวาสนาว่ายืนยง ไม่คิดปลงคิดปลดเลยหมดงาม
๏ ผ่านมาสิบกว่าวัน เกินซึ้งนั่นความปรานี ประเคนชาวประชาชี รุนแรงเชือดกรีดเลือดเฉือน ๏ บอกรัฐยางพารา ว่าเดือดร้อนทุกครัวเรือน กลับมองชาวบ้านเหมือน ไร้ความหมายแสร้งทำเมิน ๏ เรียกพวกจึงรวมพล ปากท้องดลพากันเดิน ป่าเขาทุกโขดเขิน ออกมาขานเรื่องราคา ๏ อุ้มหน่อยโปรดช่วยหนอ เพียงเสี้ยวหนึ่งของชาวนา ขอหมูกลับให้หมา สักนิดไหม? จริงใจมี ทุกข์ยิ่ง..ชาวสวนยาง ๏ ทุกข์ยิ่งชาวสวนยาง เพียงคิดต่างเขาทุบตี หนึ่งทีเป็นหลายที เมื่อเกินทนอาจมีทอน ๏ คนใต้หัวใจเต็ม ยิ่งมาเติมยากขาดตอน พันเหลี่ยมรัฐบาลหลอน แหกตาหลอกคอยแต่แหล ๏ ปิดถนนเขาจัดหนัก บ้างถูกกักขังรังแก เปิดแผลหลายร้อยแผล คอยดูผลไม่นานเพียง ๏ ราชประสงค์คนปิดสุข ไกลห่างคุกอำมาตย์เคียง คือสองมาตรฐานเสียง คนแช่งสาปพร้อมความทราม ๏ เลือดหยดบนสวนยาง คนไร้ยางแล้วถึงยาม รอเธอตอบคำถาม กลับหนีเที่ยวหลีกไกลสถาน ๏ เมืองไหน? เอาควายนำ เวรของกรรมบูรณาการ ต้นน้ำกลางน้ำผลาญ ปลายน้ำผีอีแพงโกง ร่อนเพลินภาษีผลาญ ก่อนชาติพัง “ยิก”เถิดผอง ๚ะ๛ คอนพูทน
อนิจจาหน้าหนาวเราตากแดด ที่เผาแผดหนังหน้าบ้าฉิบหาย หนังตีนห่อหน้าเน่าเรายังอาย แต่ตลกหน้าตายมันร้ายเกิน หลอกนายโรงนายรับจับผิดถูก คล้องจมูกคนใหญ่ไม่ขวยเขิน เพลงลิเกเห่ขลังยิ่งฟังเพลิน พระเอกตดยิ่งจำเริญหอมเกินดม ตดทางปากลากแถแต่คราวก่อน ครกสากว่อนใส่เวทีพี่แทบถล่ม ไอ้ตราชั่งชักตราชูหลอกผู้ชม พจนานุกรมเปิดข่มกัน ข้อประมวลกฎหมายไม่มีหรอก พวกหน้าวอกหน้าลิงวิ่งวุ่นสนั่น เจอตลกหลวงเก่าป่วนเอามัน ตลกแดกแดกสะบั้นยังรั้นเชียร์ ฝูงตลกแดกหลวงทั้งปวงหมด ตั้งแต่บทแรกมายิ่งน่าละเหี่ย ตอนบทยักษ์ประชันลิงกูยิ่งเพลีย บทได้เสียยิ่งกอดรัดอัศจรรย์ ป่วนตราชั่งตราชูคู่หูฉุด ตลกผุดมุขพร่ำให้ขำขัน ระหว่างคนดูเพลินสรรเสริญกัน ตลกแดกจะแอบ ฉัน ท่านหลวงเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
