26 เมษายน 2550 23:34 น.

บันทึกก่อนนอน...ถึงเธอ

วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่ง ที่ฉันรอเธอกลับมาอีกครั้ง แม้ว่าระยะทางจะทำให้เรา
ห่างกันไกล แต่หัวใจเราทั้งสองก็ยังรู้สึกว่าเหมือนมีสายใยบางๆ ผูกใจทั้งสองดวง
ให้รู้สึกถึงกันและกันเสมอ.....
ฉันนั่งคิดทบทวนถึงเรื่องราวเก่าๆ เหตุการณ์เดิมๆตั้งแต่เราสองคนรู้จักกัน
และตั้งแต่นั้นมา เรื่องราวของเธอก็ได้ถูกบันทึกลงในห้องหัวใจของฉันโดยอัตโนมัติ ยากที่จะใช้เครื่องมือหรือสิ่งอื่นใด มาลบล้างหรือทำลายให้หายไปได้
เธอ...คนที่ฉันรักและมั่นคง ไม่เคยแปรเปลี่ยนเป็นใครอื่น ตอนนี้เธอคงจะยุ่งมากสินะ หลังจากที่เราได้คุยกันสักพัก ถึงตอนนี้ ฉันก็ยังคงรอคำตอบจากเธอ
ฉันไม่รู้ว่า เธอจะรู้สึกแบบไหน หรืออย่างไร แต่ ณ ตอนนี้ ขอแค่ให้ฉันได้พบเธออีกสักครั้ง ให้เราได้พูดคุยกันเหมือนปกติ ไต่ถามสารทุกข์สุขดิบและเรื่องต่างๆอีกมากมาย ที่เราอยากจะแลกเปลี่ยนให้ต่างฝ่ายได้รับรู้ ในชีวิตของตนเอง น่าแปลกนะ ทำไมเวลานี้ ต้องเป็นเธอเท่านั้น ที่ฉันอยากจะคุยด้วยมากกว่าใครๆ
ปาฏิหารย์แห่งรัก จะมีจริงไหมนะ ฉันมักจะถามกับตัวเองแบบนี้บ่อยๆ บางครั้ง สิ่งที่คิดว่าคงเป็นแค่ความฝันแต่ถ้ามันเป็นจริงขึ้นมาได้ ก็จะดีสินะ
รอ...คำ คำนี้ ที่จะนำพาให้ฉันพบกุญแจ เพื่อไขปริศนาที่วนเวียนอยู่ในใจตลอดมา และกุญแจดอกนั้นอาจจะมาพร้อมกับเธอ และเราก็จะได้พบกันอีกครั้งพร้อมกับคำตอบที่ฉันเฝ้ารอจากปากเธอ...
กลับมานะ มาพบกันอีกครั้ง เรื่องราวในอดีตฉันไม่เคยลืม ยังคงรอเธอเสมอ....รักเธอนะ