17 กรกฎาคม 2549 13:17 น.
				
												
				
								chantarat
		
					
				
แสงจันทร์ส่องฟากฟ้าดูสดใส
เหมือนดวงใจที่เจอรักมาทับถม
ไม่เคยนึกเลยว่าโลกกลม ๆ
จะพัดพรหมมาให้พบกับเธอ
         เมื่อแรกเจอก็พบกับรอยยิ้ม
         ซึ่งบัดนี้มันยังพิมพ์อยู่เสมอ
         แต่ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้เจอ
          รักจากเธอยังรออยู่นิรันด์				
			 
			
				3 กรกฎาคม 2549 18:07 น.
				
												
				
								chantarat
		
					
				
ทะเลเกรี้ยวเลี้ยวลดดังคนบ้า
    มันแหว่หว้าแสนเหงาและหวั่นไหว
         แสงเดือนดับลาลับเมฆาไป
               เหมือนจิตใจมันปั่วร่วนระบม
แสงจันทร์เจ้าปะทะกับผิวน้ำ
     คล้ายครวญคร่ำร่ำหาคนที่ใช่
         แต่สุดท้ายก็ต้องซ้ำอยู่เรื่อยไป
             ทะเลเจ้าใยไม่สนใจเรา
.........................................                   ................................				
			 
			
				2 กรกฎาคม 2549 18:41 น.
				
												
				
								chantarat
		
					
				
เรื่องของเราฉันขอให้มันจบ
ให้มันลบมันหายไปได้ไหม
อย่ามาย้ำว่าเราเคยมีใจ
ย้ำทำไมเมื่อใจไม่มีกัน
   อยากให้ผ่านพ้นไปในอดีต
   ไม่อยากคิดเรื่องเก่าเมื่อก่อนนั้น
   อยากจะลบจะเลือนความผูกพัน
   เธอกับฉันเป็นเพียงความหลังไป............