15 พฤศจิกายน 2553 15:44 น.
				
												
				
								chantarat
		
					
				
ทำอย่างไรให้ใจไม่ให้รัก
            ปวดใจนักรักแล้วจิตสลาย
                       ทรมานร้าวรานจนวันตาย
                                เจ็บต่อไปหรือควรหยุดแค่นี้ดี				
			 
			
				22 มิถุนายน 2552 16:09 น.
				
												
				
								chantarat
		
					
				
รักแรงเร้าเจ็บปวด....น่าใจหาย
แต่มิวายใจก็ตรม  ระทมหมอง
ยังครุ่นคิดจิตตรึง..และใฝ่ปอง
ยังผยองในฤทัยอยู่ทุกคราว
เมื่อแรกพบสบตาพาใจหวั่น
พรั่นพรึงสั่นหทัยไหวมิรู้หาย
ยังคงนึกตรึกตรองฝันทุกวันวาย
แต่มิอาจจะคลายใจรักสมมัครเธอ...........				
			 
			
				8 เมษายน 2552 19:25 น.
				
												
				
								chantarat
		
					
				
พี่จำใจจำจากละลาเจ้า
พรุ่งนี้เช้าต้องไกลห่างจวนใจหาย
แสงสุรีส่องสว่างรักมิคลาย
แต่สุดท้ายต้องห่างไกลไปห่างกัน
     พี่จำจากมิพรากความรักแน่
     รักแน่แท้ไม่เคยคิดแปรผัน
     แต่สุดท้ายก็ต้องจำพรากกัน
     เพราะสวรรค์กลั่นแกล้งพี่ขอลา				
			 
			
				6 เมษายน 2552 19:36 น.
				
												
				
								chantarat
		
					
				
เผ้าใผ่ผันพร่ำนึกคนึงหา
  เพียรค้นพบสบตาอยู่เสมอ
    
     อยากให้รู้ความในใจ   "ฉันรักเธอ"
          อยู่เสมอไม่มีทางเปลี่ยนไป
แม้เธอนั้นไม่เคยจะได้รู้
ว่ายังมีตัวฉันอยู่ไม่ไปไหน
ยังอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป
ถึงในใจเธอไม่เคยแลเหลียวกัน				
			 
			
				1 ธันวาคม 2551 15:27 น.
				
												
				
								chantarat
		
					
				
คำ ๆ นี้ที่ใจเฝ้าใฝ่หา
คำที่ใจอ่อนล้านั้นเฝ้าหวัง
คำที่คอยยึดติดอยู่ทุกวัน
คำ ๆ นั้นเธอไม่เคยจะเอ่ยไป
         ใจเคยเจ็บเพราะคำเธอกไม่กล่าว
         เจ็บทุกคราวไม่ได้คิดเฉไฉ 
         แค่คำนั้นแค่เธอเพียงเฉลยใจ
         บอกได้ไหม  โอ้คนดี แค่นี้เอง
       
                   * * * * * * * * * * * * *