4 ตุลาคม 2549 07:58 น.
เฌอมาลย์
รักเปลี่ยนแปลงอย่างไรอย่าไหวหวั่น
ขอเธอนั้นอย่ายอมแพ้แลหวั่นไหว
อุปสรรครักขมตรมทรวงใน
ร้าวรอนใจแค่ไหนให้จำทน
เป็นบทเรียนพิสูจน์ใจในความรัก
แม้เจ็บหนักมีน้ำตาค่ากุศล
ขอกรวดน้ำคว่ำขันบันดาลดล
ให้หลุดพ้นคนรวนเรร้อยเล่ห์ใจ
ขออุทิศผลบุญหนุนชีวิต
รักลิขิตพบทางกระจ่างใส
พบคนรักภักดิ์ท้นล้นหทัย
พบรักใหม่ให้ชื่นรื่นอุรา
อยากบอกเธอคนดีมีคนห่วง
กาลลับล่วงรักพลาดไร้วาสนา
ให้เธอคิดว่าไร้บุญหนุนนำพา
คู่ชีวาคงไม่พลาดฤาคลาดกัน
ดั่งบุพเพสันนิวาสวาดลิขิต
รักประสิทธิ์ครองคู่สู่สุขสันต์
คู่กันแล้วมิคลาไคลให้จาบัลย์
ขอเธอนั้น..เชื่อมั่นอย่าหวั่นใจ
3 ตุลาคม 2549 18:27 น.
เฌอมาลย์
season changeแต่ใจไม่เปลี่ยนผัน
ดำรงมั่นเพียงเธอเสมอเหมือน
ดุจดวงดาวมั่นคงตรงเพียงเดือน
มิแชเชือน..ประดับอยู่คู่ราตรี
season changeจากปลายฝนสู่ต้นหนาว
หลากเรื่องราวหมุนเวียนเปลี่ยนวิถี
รัฐประหาร-ผ่านอำนาจ-พลาดบารมี
หลากวิธีไขว่คว้ามาเพื่อใคร
season changeเปลี่ยนผู้นำกุมอำนาจ
อดีตพลาดเป็นครูรู้แก้ไข
รัฐธรรมนูญกูลเกื้อเพื่อชาติไทย
อธิปไตยควรเอื้อเพื่อปวงชน
season changeเปลี่ยนอีกวันเพื่อฝันใหม่
เริ่มที่ใจ...ใฝ่ดีมีกุศล
ร่วมสรรค์สร้างทางธรรมนำมงคล
ดำรงตน..อย่างเพียงพอแบบพ่อเรา
30 กันยายน 2549 23:24 น.
เฌอมาลย์
คนสองคนบนทางใจไม่คงมั่น
ความสัมพันธ์จึงลางเลือนเหมือนห่างเหิน
จะวันนี้วันหน้ามิกล้าเผชิญ
คงจะเกินคว้าไขว่ไล่ตามทัน
จึงปล่อยฉันเคว้งคว้างในทางรัก
เหมือนถูกผลักหล่นมาแทบอาสัญ
หลงวังวนเวิ้งว้างทางจาบัลย์
เจ็บมหันต์ หวั่นไหวในกมล
เก็บความช้ำหมองหม่นเกินทนไหว
ข่มหัวใจย่อยยับด้วยสับสน
อย่างเดียวดายพ่ายแพ้แก่ใจตน
จะฝืนทนต่อไปเพื่อใครกัน
คนสองคนสองใจไร้ทางออก
เหมือนจนตรอกทางใจให้ผกผัน
จะวันนี้วันไหนไม่สำคัญ
ถึงทางตัน..รักจบเลิกทบทวน
30 กันยายน 2549 00:59 น.
เฌอมาลย์
ตากสายลมชมจันทร์ริมสันเขื่อน
คิดถึงมิตรเรือนใจในกาลก่อน
ร่วมชมดาวพราวนภาด้วยอาทร
ต่างหนุนแขนแทนหมอนนอนนิทรา
แต่คืนนี้ไร้แขนหนุนแทนหมอน
แสนอาวรณ์คนไกลในสมิหลา
ก็เพราะรักคิดถึงจึงพ้อมา
คำสัญญา..ใครเคยเอ่ยฝากกัน
อยู่ห่างไกลคนละทิศยังคิดถึง
เธอคือหนึ่งในทรวงดวงใจฉัน
วอนสายลมพรมใจไปจำนรรจ์
รักนิรันดร์เพียงเธอเสมอมา
สาวลำปาวร้าวฤดีที่สันเขื่อน
คนเคยเยือนคงหลงสาวสงขลา
สาวน้ำดำช้ำทรวงทวงวาจา
รอเธอหวนทวนสัญญาว่า" ไม่ลืม "
29 กันยายน 2549 07:24 น.
เฌอมาลย์
หากเหนื่อยนักพักบ้างวางความคิด
บทชีวิตของคนเราเท่าที่เห็น
ล้วนคละเคล้า ทั้งสุข-ทุกข์ลำเค็ญ
มิละเว้นรวยจนทุกคนมี
ต่างเหตุผลกลไกในวิบาก
บ้างทุกข์ยากบ้างสบายหลายวิถี
หลากชีวิตผิดถูกผูกชีวี
ต่างฤดีต่างประเด็นเป็นสามัญ
อยู่บนทางเลี้ยวลดหลายบทบาท
อาจพลั้งพลาด...บางคราแทบอาสัญ
ชีวิตนี้มิเที่ยงแท้แน่อนันต์
ตราบชีวันไม่สิ้นดิ้นรนไป
หากเหนื่อยล้าชีวินจนสิ้นหวัง
หมดพลังก้าวย่างทางไสว
จึงขอฝากคำเสริมหวังเติมใจ
ยังมีใครคนนี้ที่เคียงเธอ
ตราบตะวันมั่นคงตรงต่อฟ้า
สาดส่องหล้ามั่นคงดำรงเสมอ
หวังไม่สิ้นดิ้นรนค้นให้เจอ
ถึงฝันเก้อมิเห็นจะเป็นไร
หมดวาระหน้าที่หนี้ชีวิต
ประกาศิตปลิดปลงสิ้นสงสัย
ความเหนื่อยหน่ายพ่ายแพ้จะแปรไป
เมื่อสิ้นลมหายใจไร้กังวล
หน้าส่วนตัว
1977
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟเฌอมาลย์
