23 ธันวาคม 2548 00:48 น.

ตั้งเอาเอง

เพื่อชีวิตเป็นพลัง
ใจจึงมั่นสู่จุดหมาย
ชีวิตชีพสุดท้าย
ฝันคงไกลสุดปลายทาง
ขวากหนามที่ขวากัน
สู้ลำพังคงอ้างว้าง
ท้อแท้หรือผิดหวัง
ไม่สมดั่งปรารถนา
เส้นทางเดินวกวน
ชีวิตคนสุดเหว่ว้า
ดอกไม้ยังโรยรา
นับเวลาจะร่วงเลย
วันพรุ้งนี้เป็นอย่างไรฉันไม่สน
ฉันก็คนหนึ่งคนที่ฟันฝ่า
เพียงนวันนี้มีชีวิตผ่านพ้นมา
ด้วยรอยยิ้มพริ้มพราให้อาวรณ์