14 ตุลาคม 2544 06:02 น.
dokkoon
อย่าแกล้งกันเลยนะคะ
อย่าเชียวนะบอกว่ารัก
ไม่แน่ใจอย่าทายทัก
เดี๋ยวเผลอรักเธอแล้ว .... จะทำไง
14 ตุลาคม 2544 05:58 น.
dokkoon
ไม่ได้คิดอะไรมาก
ก็แค่อยากบอกรักเธอ
ไม่ซับซ้อนหรอก ซื่อตรงเสมอ
รักเธอ ก็แค่บอก ไปตรงๆ
14 ตุลาคม 2544 05:42 น.
dokkoon
ขังเอาไว้ ไม่อยากปล่อย ให้ลอยหาย
ขังเอาไว้ อยู่ใกล้กาย เพื่อคลายเหงา
ขังเอาไว้ ความรัก ของสองเรา
เก็บเอาไว้ ภายในใจ ให้ลึกพอ
14 ตุลาคม 2544 01:48 น.
dokkoon
กับเวลาที่ผ่านพ้นจนนานล้า
กับสายตาที่ห่วงใยแต่ไหนไหน
กับความรักที่มอบให้จนหมดใจ
กับสายใยสายสวาทที่ไม่ขาดรอน
รักเธอมากกว่ามากยากกล่าวขาน
จากวันวานถึงวันนี้ภาพยังหลอน
เธอไม่รู้หรือแกล้งกันพลันจากจร
ฤทัยรอนร้อนรุ่มดังสุมไฟ
หรือเป็นฉันที่ผิดไปไม่บอกถ้อย
คงจะน้อยที่ถ้อย "รัก" ฝากใจไว้
แสดงออกว่ารักเพียงในใจ
เก็บรักไว้ ไม่บอกไป....จึงสายเกิน
14 ตุลาคม 2544 01:27 น.
dokkoon
เพราะว่ากล้าจะละทิ้งจากชายฝั่ง
จึงมีหวังจะพบทะเลใหม่
ท่ามกลางน้ำและฟ้าที่กว้างไกล
ยังเต็มไปด้วยสิ่งใหม่ให้ท้าทาย
หากไม่กล้าแม้แต่จะออกฝั่ง
คงจะฝังตัวตนไว้จนชีพสลาย
ชีวิตมีคงจะไร้ความท้ายทาย
อยู่จนตายหาค่าได้อย่างไรกัน
อย่ากลัวเลยหากต้องทิ้งไปดีกว่า
วันข้างหน้าต้องสำเร็จได้ดังฝัน
อุปสรรค์ปัญหาสารพัน
อย่าไปหวั่นเพราะฝันไว้ใหญ่มากพอ
หน้าส่วนตัว
711
