24 มิถุนายน 2545 22:56 น.
dokkoon
หนทางยังยาวไกล
ขอให้สู้ต่อไปอย่าท้อ
ความสำเร็จยังคงรอ
ไม่ก้าวต่อจะได้อย่างไร
รู้ว่าเหนื่อยว่าหนาว
รู้ว่าร้าวหวั่นไหว
รู้ว่าท้อเหนื่อยใจ
แต่จงมองไปที่จุดหมายปลายทาง
ทุกก้าวที่ย่างไปนั้น
หนทางที่ยาวก็สั้นขึ้นบ้าง
หากไม่หยุดไม่ละวาง
สุดท้ายปลายทางก็แค่นี้เอง
19 มิถุนายน 2545 23:28 น.
dokkoon
แหย่รังแตน
โคลอน
เวลาอยู่เฉยๆก็น่ารัก
แต่พอตอนยึกยักน่าหมั่นไส้
มีอะไรเข้าสิงเธอหรือไง
ถึงมาแหย่รังแตนได้ทุกที
ถ้าหากมีเวลาว่างบ่อยๆ
ช่วยหลีกหน่อยอย่าเฉียดมาที่นี่
เตือนเธอเอาไว้ด้วยความหวังดี
เพราะอาจจะมีโอกาสเท่งทึง
dokkoon
เวลาอยู่เฉยเฉยไม่เคยรู้
ก็เลยอยากดูเวลาเธอหึง
จะดุเด็ดเผ็ดใจหรือซาบซึ้ง
แค่เห็นเพียงครั้งหนึ่งก็รู้ซึ้งเข้าใจดี
หากมีเวลาว่างว่างอีก
จะหลีกมานั่งมองหน้าเธอคนนี้
นั้งเฉยเฉยไม่ซ่าแบบทุกที
เผื่อเธอจะดูฉันน่ารักดี อย่างนี้ ดีไหมเออ
19 มิถุนายน 2545 22:33 น.
dokkoon
คำว่า รักและคิดถึง
อาจเป็นเพียงคำหนึ่งซึ่งลงท้าย
อาจเป็นเพียงประโยคง่ายง่าย
อาจคล้ายไม่มีความหมายอะไร
แต่สำหรับฉัน
รักและคิดถึง นั้นมันยิ่งใหญ่
รัก คือรักที่ให้จนหมดใจ
คิดถึง เมื่อห่างไกลแทบขาดใจเมื่อห่างกัน
รักและคิดถึง
เธอลองอ่านอีกครั้งหนึ่งคำสั้นสั้น
รู้ไหมคนเขียนใส่ใจไว้ในนั้น
ความหมายมันไม่ได้สั้นเหมือนข้อความ
19 มิถุนายน 2545 02:59 น.
dokkoon
โชคชะตาวาสนาฟ้ากำหนด
จึงไม่อาจแข่งเช่นรถเรือได้
เพราะเกิดมาใต้ฟ้าชะตาใคร
เลือกไม่ได้เหมือนสวรรค์ได้สร้างสรร
แต่เมื่อเกิดมาแล้วไม่ใช่ฟ้าชะตาลิขิต
เพราะชีวิตเลือกอย่างไรได้อย่างนั้น
เพราะคนเราเลือกได้ในทุกวัน
หากสร้างสรรชีวิตนั้นต้องมั่นคง
หากปล่อยชีวิตลอยไปตามกระแส
ก็เหมือนแพที่เคว้งคว้างไปทางหลง
ขาดหางเสือก็ไม่เหลือรังจะจมลง
อย่าลุ่มหลงปล่อยชีวิตไปตามดวง
17 มิถุนายน 2545 22:59 น.
dokkoon
ความรักไม่ใช่เหตุผลใดใด
เป็นความรู้สึกของใจไร้เหตุผล
ที่รักชอบตอบไม่ได้ใจชอบกล
เหมือนถูกดลให้ตราตรึงซึ้งซาบใจ
หากถามว่ารักเธอเพราะอะไร
หรือว่ารักเมื่อไหร่ตอบไม่ได้
เพราะที่รักเธอจนหมดใจ
ฉันเองก็ไม่เข้าใจเกิดขึ้นได้อย่างไร เมื่อไรกัน
อย่าถามเลยนะว่ารักเท่าใด
ตอบไม่ได้เพราะความรักนั้น
ไม่มีหน่วยนับเชิงปริมาณให้มัน
รู้แต่ว่าใจฉันนั้นรักเธอมั่นจนแน่นใจ
หน้าส่วนตัว
790
