28 ตุลาคม 2552 12:03 น.
donjuann
...เพียงลมปาก..เอ่ยคำ..พร่ำว่ารัก
ไร้น้ำหนัก..สักนิด..ให้คิดเชื่อ
ถ้อยคำ..เอมเอสเอน..มากเป็นเบือ
ทุกอย่างเจือ..ยาพิษ..ซ่อนมีดคม
...รู้ทั้งรู้..ว่าเขา..หลอกเราแน่
ก็..พ่ายแพ้...ใจตน..ทนขื่นขม
โอบอุ้มรัก..แนบอก..โศกเศร้าตรม
ชีวิตจม..ลมลวง..บ่วงราคี
...สนุกมาก..รึไง...ใจหลายรัก
ที่ชอบหัก..อกคน..จนป่นปี้
คอยหลอกให้ชายรักหลงภักดี
สนองสุข..คนดี..มีเรื่อยไป
...รักเธอ..เหมือนหมอกบาง..ที่จางหาย
พอยามสาย..บ่ายเย็น..เป็นไม่ได้
สูญสิ้น..ไม่เหลือทราก..จางจากใจ
ลิ้นเธอ..บอกรักได้.ไม่ซ้ำคน..
24 ตุลาคม 2552 12:39 น.
donjuann
...นั่งมอง..สายน้ำใส..ที่ไหลเอื่อย
รินไหลเรื่อย..เลาะธาร..ผ่านกระแส
สู่ที่ต่ำ..จวบปีเดือน..ไม่เชือนแช
ไม่เคยคิดยอมแพ้..แม้นานวัน
...ยังชุ่มเย็น..ชื่นใจ..ไม่จางหาย
ประดุจสายใยรัก..หักสะบั้น
ยังหลงเยื่อ..เผื่อใย..ให้แก่กัน
ทิ้งร่องรอย..ความฝัน..อันแสนงาม
...ค่อยค่อยลืม..เลือนลางจางจากจิต
ซ่อนความคิด..ความช้ำ..และคำถาม
บางครา..ว้าวุ่นใจ..ใคร่ติดตาม
ส่วนลึก..ยังคอยห้าม...รับความจริง
...มองสายน้ำรินไหล..ไม่เคยหยุด
เปรียบประดุจ..รักนี้..ไม่มีนิ่ง
ใครโชคดี..ก็สมใจ..ได้รักจริง
ส่วนเรายิ่ง..กว่าเศร้า..เขาหลายใจ.
22 ตุลาคม 2552 00:32 น.
donjuann
...ยืนทักทายสายลมชมดาวใส
คืนห่างไกลแสงสีที่เคยเห็น
ในป่ากว้างกลางภูดูเยือกเย็น
จันทร์เสี้ยวเด่นกลางฟ้าเป็นประธาน
...เสียงจังหรีดกรีดปีกฉีกความเงียบ
หาใดเปรียบเพลงราตรีที่แสนหวาน
นอนหนุนแขนนับดาวเนิ่นยาวนาน
เดือนคล้อยเวลาผ่านม่านหมอกคลุม
...ยิ่งดึก..ดาวยิ่งสวยด้วยน้ำค้าง
ไอหมอกจางโปรยมาผืนหญ้าชุ่ม
ผ่อนคลายหัวใจนี้ที่ร้อนรุม
ให้หายกลุ้มได้บ้างบางเวลา
...สายตาดาวมองมาจากฟ้าโพ้น
ช่างอ่อนโยนละมัยปลอบใจข้า
สบตาดาว แสนสุขทุกครั้งครา
ไม่ปรารถนา..สิ่งใด...ต่อไปแล้ว...
19 ตุลาคม 2552 22:28 น.
donjuann
### สุดสัปดาห์..ร้อนนี้..ไปที่ไหน
มุ่งเข้า..สุโขทัย..ไปอีกหน
ณ จุดที่..สงบใจ..ไกลผู้คน
คงไม่พ้น..แหล่งโบราณ..ของบ้านเรา
### แวะเข้าศรีสำโรง..ตรงสี่แยก
คนใจแตกสลาย..ไม่วายเหงา
ถึงสวรรคโลก..โศกไม่เบา
จนรถเข้า..แก่งหลวง..ยังห่วงใย
### "เมืองเชลียง"ชื่อเพราะไพเราะยิ่ง
คือชื่อจริง"เมืองศรีสัชฯ".ชัดเจนไหม
อุทยานฯศรีสัชนาลัย
อดีต..เคยยิ่งใหญ่..ในแดนดิน
### อยู่ตำบลพระปรางค์..ข้างแม่น้ำ
สวยเลิศล้ำ..กว้างใหญ่ไม่สุดสิ้น
วัดช้างล้อม..เพลิดเพลินเดินป่ายปีน
ได้ชมศิลป..สวยสะใจ
### อุทยานประวัติศาสตร์..ดั่งวาดแต่ง
ทุกหนแห่ง..ทรงคุณค่า..น่าเลื่อมใส
ประกาศความรุ่งเรื่องของเมืองไทย
ไม่เหมือนรัก..ที่จากไป..ไร้ร่องรอย..
14 ตุลาคม 2552 22:41 น.
donjuann
### ปูเสื่อ..นอนดูดาว..ในคราวเหงา
ความมืดเข้าคลุมกายสายลมแผ่ว
นอนหนุนแขน..แหงนหน้า..ฟ้าพราวแพรว
ดุจเก็จแก้วระยิบไกลลิบตา
### อาบแสงดาว..เปลี่ยวเหงา..เฝ้ามองเหม่อ
ความคิดเผลอ..ลอยไป..ไกลหนักหนา
ใจยามนี้..ไร้ซึ่ง..ที่พึ่งพา
จนบางครา..ไหวหวั่น..ใจสั่นคลอน
### นานเท่านาน..มองดาว..ที่ราวฟ้า
ในยามราตรีนี้..ที่ถอดถอน
ดึกดื่น..ยังไม่กลับเข้าหลับนอน
ซุกตัวซ่อน..ใต้แสงดาว..คราวเดียวดาย
### ยิ่งดึก..ดาวยิ่งแจ่ม..แต้มฟากฟ้า
เหงานักหนา..เหงาจริง..ยิ่งใจหาย
เสียงจังหรีดกรีดก้องร้องทักทาย
คนหัวใจสลาย..หมายปองดาว..
หน้าส่วนตัว
747
