คุณประกิต

พ่อทูนหัว

ที่ทำงานยังเป็นตึกแถว หรือเรียกให้ไพเราะว่า อาคารพาณิชย์ เป็นที่ทำงานชั่วคราว และที่ทำงานชั่วคราวของเมืองพัทยา ได้กักขังผมไว้ไม่ให้กลับไปเจอสาวลาวเสีย ๒ ปีกว่า พัทยาปีนั้น บรรยากาศยังไม่น่าตื่นเต้น ทุกหนทุกแห่งกำลังเริ่มพัฒนา สิ่งปลูกสร้างใหม่เกิดขึ้น โรงแรม ตลาด สถานบันเทิง ฯลฯ ผมไม่ค่อยถนัดเรื่องวงการกลางคืนมากนัก ถ้าปีหลังสุดไม่เจอ คุณน้า วงจันทร์ ไพโรจน์ มาอาศัยอยู่บ้านติดกัน ที่รู้ว่าเป็นคุณน้าก็เพราะน้องหมาน่ารักของผม ผูกมิตรสนิทสนมก่อนผู้เป็นเจ้าของคือตัวผมเสียอีก มีวันหนึ่งผมตามหา คุณโบ้(ชื่อน้องหมานะครับ) พ่อไปนั่งประเจิดประเจ้อ ประจบประแจง แทบนั่งตักคุณน้าอยู่ในบ้าน ฉลาด น่ารัก คุณน้าวงจันทร์ ชม น้องโบ้ การมีไมตรีจิตต่อกันเพียงนิด ทำให้ ผมต้องออกไปนั่งฟัง คุณน้า ร้องเพลงเก่าให้ฟังทุกคืนๆ พอเห็นผม คุณน้าจัดเพลงประทับใจให้ฟังทุกครั้ง  แล้วเหตุการณ์วันที่รู้จักส่วนตัวกับคุณวงจันทร์ จะหวนกลับมาเหมือนกับเพื่อนคนแรกของชาว คนรักสุนทราภรณ์ คุณกลีบลำดวน ผู้มีน้ำใจ ผู้ทำให้มีกระทู้นี้ขึ้นมา
     วงการบันเทิงของเมืองพัทยาในตอนนั้น นอกจาก ร้านของคุณน้า ผมรู้จักเพียง โรงแรมลิตเติลดั้ก ของเสี่ยเป็ด อดีตนักการเมืองเสี่ยวเดียวกันคนนั้นเท่านั้น ที่นั่นมีสถานบันเทิงชื่อก้องโลก Disco Duck เธคแห่งแรกของภาคตะวันออก เหล่าสรรพชีวิตยามราตรีไปอยู่ที่นั่น เดินกระทบไหล่กันได้อย่างสบาย และที่นั่นมีตำนานของวงการบันเทิง ให้เล่าขานกันไปอีกยาวนานหลายต่อหลายเรื่อง ผมได้เห็นความร่วมมือร่วมใจของบรรดา ศิลปิน นักร้องนักดนตรีในเมืองพัทยา ที่ร่วมกันก่อตั้งชมรมเป็นกลุ่มเป็นก้อน เพื่อเป็นปากเสียงในมวลหมู่สมาชิกเพื่อการพัฒนา ธุรกิจการท่องเที่ยวเมืองพัทยา เมื่อผมไปเยือนหลังจากย้ายกลับ เสี่ยแมว มือกลอง ร.ร.เอเซีย แจ้งกับผมว่าชมรมที่ก่อตั้งชื่อ ชมรมนกฮูก แฮ่ะๆ ผมจะเป็นนกฮูกกับพวกเพื่อนศิลปินได้อย่างไร เล่นดนตรีเป็นแต่ตีปี๊บตีกาละมัง ร้องเพลงก็ฟังไม่ได้เรื่องหรือฟังได้คนเดียว คงเป็นได้แค่นกทึดทือ ร้องหาคู่เพียงนั้น
มีต่อ				
comments powered by Disqus
  • พ่อทูนหัว

    23 มกราคม 2550 14:46 น. - comment id 94763

    ปี ๒๕๓๐ ผมได้รับการเนรเทศจากหน่วยงานให้ไปประจำ ณ เขตอำนาจการบริหารราชการส่วนท้องถิ่น ที่ต้องเรียกว่าการเนรเทศ เพราะว่า ตำแหน่งงานประจำเดิม อยู่โน่น สุดแดนอิสานติดแม่น้ำโขง เชื่อมโยงฝั่งแต่ให้มารับตำแหน่งใหม่ ที่เมืองพัทยา เมืองในระบบการปกครองท้องถิ่นรูปแบบใหม่ ซึ่งประเทศไทยมีด้วยกัน ๒ แห่ง คือ กทม. และ ที่พัทยานี่แหละ ผมสามารถรู้จักได้ ในรูปแผนที่ประเทศไทยเท่านั้น เวรหรือกรรมของผม ยังไม่สรุปตอนนี้ คนเคยอยู่กับน้ำจืด กินปลาบึกเป็นอาหารแพง กลับต้องมาอยู่ติดทะเลกินปลาเก๋า แพงกว่าปลาบึกอาหารประจำรับแขกบ้านแขกเมืองที่ทำงานเก่า อีก  ........ กุหลาบเป็นสีดังทอง เมื่อยามแสงส่องจากดวงสุรีย์ ฯ คิดถึงสาวลาวคนสวย จะเปลี่ยนไปเหมือนสีกุหลาบยามถูกแสงอาทิตย์หรือ เมื่อพี่ต้องมาอยู่ไกลเจ้า
    
    ข้อความตอนนี้แหละท่านประธาน ที่เป็นคำนำเกริ่นเข้าเรื่อง คลิกไม่เป็น เลยจำเลยนำเนื้อเรื่องไปไว้ก่อน ขอพระอภัยมุนี ศรีสมร อรอุมา แล้วกันจ้า...
  • พ่อทูนหัว

    23 มกราคม 2550 14:56 น. - comment id 94764

    พวกนกทึดทือพอร้านน้าวงจันทร์เลิก ตาชักเริ่มมัวต้องไปหาที่ต่อให้ม่านตาขยายอดนอนต่อไปอีก ไม่มีที่ไหนดีเท่า เสน็ค คุณเสริฐ เจ้าพ่อแห่ง Foodland ที่ต้องมาร่วมชุมนุมกับบรรดานกกลางคืนเมืองพัทยา ผมหลบมาจากพัฒน์พงษ์ ยังตามมาอุดหนุนอีก เสียงบ่นปนเสียงหัวเราะจากผู้จัดการร่างเล็กแห่งฟู้ดแลนด์ เซ็ทอาหารเช้าถูกสั่งมาล่วงหน้าก่อนเวลากำหนด อาหารเช้าแกล้มเหล้า เมื่อเจ้าของเสียงเพลง คนเดียวที่คิดถึง (ร้องทีหลังพบกัน)เข้ามาในร้าน บางเที่ยวอาหารฝรั่งจานเดียวแกล้มไวน์ หรือเบียร์ เมื่อเจ้าของฉายากีต้าร์ปืนมาร่วมวง สองแห่งสามารถพบวงการนกฮูกได้ จึงเป็นเริ่มแรกของตำนาน ทำมาหากินเมืองพัทยาหลายวัน พอย่างเข้าเขตหน้าหนาว เมืองไทยไม่ยอมหนาวฝรั่งหนาวจำเป็นต้องเดินทางมาคลายหนาวในไทย ที่ไหนดี หายหนาวและผ่อนคลายได้สนุก นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ต้องตอบว่า Pattaya  สำหรับ ทัวส์หลบหนาวปีนั้น พัทยา จัดงานคาร์ดิวัลใหญ่ไว้ต้อนรับ
    
         ถนนเลียบชายหาด สุดถนนคนเดิน ในสมัยนั้นยังแย่งกันเดินอยู่ ผู้คนทุกทิศทาง มาจากนอกในจังหวัดชลบุรี และเมืองพัทยา ร้านรวงมาออกงานเป็นงานสวนสนุก ยาวเหยียดสุดชายหาด พี่โส ย้ายนิวาสถานมาอยู่เมืองพัทยา ดำเนินธุรกิจ ทางการก่อสร้าง แล้วยังมีธุรกิจเอ็นเตอร์เทนเม้นท์สำหรับทัวส์อีก ธุรกิจโชว์สาวประเภท ๒ ขนาดใหญ่ ร้านอาหารทะเลขึ้นชื่อ คาเฟ่และไนท์คลับเลื่องลือ ธุรกิจต้องครบวงจร ภายหลัง ญาติพี่น้องในตระกูลมีคอนโดมิเนียม โรงแรมอีก เมื่อมีธุรกิจ พี่ท่านเริ่มกว้างกับประชาชนท้องที่ ทำให้ได้รับตำแหน่งนายกเมืองพัทยาใหม่ ความสำเร็จในชีวิตของพี่โส ทำให้ลูกชายวัยคะนองกลับคืนสู่เมืองไทย 
    
         เสี่ยห้าง ลูกพี่โสคนโต ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศนานประสบการณ์เวิลไวลด์ ด้านการท่องเที่ยวทุกเรื่อง เสี่ยรู้ไปหมดทุกเรื่อง จนได้รับมอบกิจการให้ดูแล ร้านถ่ายรูปล้างรูปและธุรกิจ ละครลิง มาแสดงให้ ฝรั่งต่างชาติ กับคนไทย ชมเพื่อความสนุกสนานเวลามาทัวส์ สถานที่จัดขึ้นที่บริเวณกลางสนามลานจอดรถหน้าสถานบันเทิง โชว์ผู้หญิงประเภท ๒ นั่นเอง...ฯ
  • พ่อทูนหัว

    23 มกราคม 2550 14:58 น. - comment id 94765

    คืนวันแรกของงาน เจ้าเมือง หรือท่านผู้ว่าราชการจังหวัดชลบุรีเจ้านายใหญ่ 
    ภริยากับข้าราชการร่วมคณะ มาตรวจงาน เทศกาลเมืองพัทยา สองทุ่มเศษมหรสพ
    ทุกอย่างต่างประชันขันแข่ง แสดงกันอย่างทุ่มเท นอกจากจะโอ้อวด นักท่องเที่ยว
    ต่างชาติแล้ว ยังต้องอวดแขกเหรื่อผู้ใหญ่ซึ่งเป็นคนไทยอีกด้วย 
    
         สถานที่เอนเตอร์เทนเม้นท์ ของพี่โส นายกฯ คนแน่นตั้งแต่เปิดวิกแสดง ทำให้โรง
    ละครลิง ของลูกชาย คนแน่นตามไปด้วย ผู้ว่าฯและคณะพอเสร็จจากชมโชว์สาว
    ประเภทสองเสร็จ เดินออกจากวิกแสดง ผ่านเวทีละครลิง  พี่โส มัคคุเทศก์ จำเป็นออก
    ปากเชื้อเชิญท่านชม โดยอธิบายความเก่งกล้าของละครลิง คณะนี้แก่ท่านผู้ว่าฯและ
    คณะ จนทั้งหมดหยุดแวะชมละครลิง คณะเสี่ยห้างในที่สุด
    
         รอบที่ผู้ว่าฯและคณะได้ชม คนแน่นเอี๊ยด เพราะมีฝรั่งต่างชาติ ที่มาทัวส์แวะชม
    ความน่ารักของสัตว์มากันหลายชุด นักพากย์ละครเข้าใจ หาลูกเล่น มีบทพากย์ ภาษา
    ต่างประเทศ สลับภาษาไทย ตามความรู้ของผู้พากย์ ละครลิงคล้ายกับละครคน มีโหมโรง
    มีสลับหน้าม่าน มีโชว์ความสามารถของลูกหลานลิง ผู้คนส่งเสียงหัวเราะเฮฮา ด้วยความ
    น่ารักในความแสนรู้ สลับกับความน่าเตะของผู้ที่ไม่สบอารมณ์
    
         เข้าเนื้อเรื่องการแสดง คืนนี้ ละครแสดงเรื่อง จันทร์โครพ แต่พระเอกของเรื่อง ไม่ได้ชื่อ
    จันทร์โครพ ตัวประกอบการแสดงสำคัญๆ ออกหน้าม่านแสดงหมดแล้ว ฤษี นางเอก โจรป่า
    ตอนนี้ถึงตาพระเอกของท้องเรื่องบ้าง 
          เสมอตัง แบ่งนั่งให้ติดติด  พ่อนั่งอิงแอบแนบชิด sit on the bed
    ต้องออกไปศึกษาวิชา กลางป่าเขาพนา ด้วยพระบิดาทรง test
    เป็นบุรุษใหญ่ใจฉกรรจ์ อย่าทำให้เหมือนที่นั่น(อัลคาซาร์) มันแสนสุดทุเรด
    เมื่อได้มีวิชา พระบิดาให้มีภรรยา แต่ว่าไม่ตรง case
    จะแอบปรึกษาหลวงตา พ่อแม่เลือกภรรยา สวยบาดตาจนไม่อยาก said (บทพูด 
    เร็ว รำซิวะ ว้าทำไมไม่รำ คุณประเสริฐ) ผู้ชมรอบเวที หัวเราะชอบใจ ฝรั่งต่างชาติ
    ตบไม้ตบมือใหญ่ด้วยสาเหตุที่ฟังรู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่ง หาว่าพระเอกมีมุขตลกแสดง
    เจ้าจ๋อ ถอดชฎาออก หันหลังให้ผู้ชม หาเห็บ หาหมัด เอาเข้าปาก พอโต้โผ หวด
    ไม้เรียว ยาวๆที พระเอกกระโดดหนีไปจนสุดสายรัดที หันหน้ามายักคิ้วหลิ่วตาผู้ชม
    แยกเขี้ยวให้โต้โผ ผู้ว่าราชการจังหวัดกับภริยา หัวเราะไม่หยุด
    
         จำจะรีบคลาไคล เอ๋ย คลาไคลมิได้ช้า จะรีบไปหาหลวงตา เอ่ย ถ้าไปช้า 
    หลวงตา dead เอย .....  ปี่กลองระนาด วาดลวดลายเพลงเชิดเร้าใจ โต้โผ ทั้งฉุด
    ทั้งลากพระเอกเข้าในม่าน ผู้ชมปรบมือกึกก้อง พวกฝรั่งตบมือนาน เวลาเปลี่ยนฉาก
    โต้โผนำลิงนางเอก ออกมาหกคะเมน ตีลังกา ร้องเพลง หาค่ากับข้าว ไม่ใช่ค่ากับข้าว
    ลิงแน่ เพราะมีอาหารลิงขายหน้าเวทีการแสดง แปลกใจฉากที่สองทำไม ตลกลิงแสดง
     ยาวนาน พักเกือบครึ่งชั่วโมง
    
         ฉาก หรือ องค์ที่ ๒ เป็นฉากป่า มีกุฏิฤษี ตั่งนั่ง เรื่องสมมุติให้เป็นสำนักสอนหนังสือ
    ฝึกวิทยายุทธ ให้กับจันทร์โครพ มีลิงแสดงเป็นฤษี แต่งตัวสวมชฎาออกมานั่ง เป๋อเหรอ
    มองซ้ายที ขวาที คงสงสัยว่า ทำไมคืนนี้ คนจึงเยอะ
         กล่าวฝ่ายพระมุนี ฤษีศิลป์ มื้อเช้าไม่ได้กิน กินแต่ breakfast
    มานั่งจับยามสามตา โน่นแน่ะใครมา ดูท่า smart
    ลุกออกมาต้อนรับ เอ๋ย ต้อนรับ รับตอน พ่อจงโปรดนั่งก่อน นั่งก่อน อย่าจรไป massage
    ฉากนี้ พระเอกไม่ออกมาแสดง ปิดฉาก มีการแสดงเล็กๆน้อยๆของลิงเด็กๆสลับ
    
         ตัวฉันอยู่ในผอบ รอจันทร์โครพมาหลายปี
    ไม่ยอมเด็จมาเสียที ฉันนี้แทบทนไม่ได้
    จึงต้องร้องเพลงรอ รอพ่อรูปหล่อมาดูใจ นางเอกลิง ออกมาแสดงฉากนี้กับฤษี สองตัว
    พระเอกจ๋อ ไม่ออกมาแสดง คุณนายสะกิดผู้ว่าเบาๆเหมือนเป็นสัญญาณ ผู้ว่าฯกับพี่โส
    กำลังโจ้กันมัน อีกสักพัก รอดูพระเอก ผู้ว่าบอกกับคณะผู้ติดตาม
    ไอ้ห้าง พระเอกเอ็งจะออกมาได้แล้วยัง พี่โสตะโกนถามลูกชาย
    เดี๋ยวครับ เสี่ยห้างวิ่งเข้าไปหลังเวที
    รอพระเอกจ๋อออกมาแสดงจนทน สะกิดไม่ไหว ผู้ว่าฯขอตัวพี่โส กลับที่พัก แล้วท่าน
    ผู้ว่าราชการจังหวัดชลบุรี คุณนายพร้อมคณะผู้ติดตาม กลับชลบุรีตั้งแต่ตอนนั้น
    
        ทำไม มันไม่แสดงวะ พี่โสถามลูกชาย
    มันไม่คุ้นเคยกับชื่อที่เรียกครับ โต้โผละครลิงตอบแทนเสี่ย
    ทำไม ทำไม ทำไม เสียงถามซ้ำจากพี่โส
    ลิงมันชื่อ ประกิต ให้ผมเปลี่ยนชื่อมันเป็น ประเสริฐ มันน้อยใจไม่ยอมแสดง
    และโต้โผอธิบายธรรมชาติของเจ้าจ๋อ เรื่องการรับรู้และตอบรับในการเรียกชื่อ พี่โส
    เข้าใจหรือไม่เข้าใจ ไม่ทราบ ได้ยินแต่ประกาศิตออกจากปากพี่โส
    เลิกไปเลยนะ พวกมึงย้ายวิก ไปที่เกาะล้าน ไปแสดงที่โน่น ไปหาเฮียเชียรให้หาที่ให้
    หลังจากนั้นผมกับรองปลัดฯมานั่งคุยกัน ที่ร้าน คุณน้าวงจันทร์ ไพโรจน์ วันนี้ขาด
    ตารางเรียน ไม่มาเฝ้าไม่ได้ โชว์คืนนี้คิวคุณสมศักดิ์ เทพานนท์ แห่งสุนทราภรณ์
    คุณน้าวงจันทร์บอกกับผม เรานั่งคุยกันไปฟังเพลงเก่ากันไป 
    ลิงเปลี่ยนชื่อ หรือขอให้ผู้ว่าเปลี่ยนชื่อดี รองปลัดฯ อดีตทนาย(ไม่ได้)ความ ถามผม
    ผู้ว่าฯซิวะ ผู้ว่าเปลี่ยนไปชื่ออื่นยังคงเป็นผู้ว่าฯ แต่ลิงมันเปลี่ยนชื่อ มันไม่รู้หน้าที่
    ที่มันต้องทำ ลิงทั้งคณะอดตาย ผมตอบเบาๆ
    
    จบด้วยความระลึกถึงเจ้านายเก่า นายประกิต อุตตะโมต อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดชลบุรี
    ที่โลกนี้ทำความบังเอิญให้ กับท่านและลิงต้องมามีชื่อตรงกัน.
    
    /เรื่องที่เล่ามานี้ คงมีอะไรๆให้ไปท่องเที่ยวเมืองพัทยา กันบ้างนะครับท่านประธาน.

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน