31 มีนาคม 2548 16:13 น.
gazzilla
เมื่อนาฬิกาแห่งชีวิตได้เดินไปเรื่อยๆ
แต่หัวใจของชายคนหนึ่งหยุด ไม่ได้เดินตาม
ยังคงยึดอยู่กับความรักที่ยิ่งใหญ่ในอดีต
หวังว่าสักวัน ฟ้าจะลิขิตให้รักของเราสองคนมาเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
แม้ว่าฟ้าจะสั่งลงโทษฉันมาห้าปีเต็ม
ให้จากไกล และเลิกรา
หวังว่าจากนี้ไป ฟ้าจะกลับไปทบทวนดูใหม่ว่า
ลงโทษฉันพอใจแล้วหรือยัง
จะอนุญาตให้ฉัน ได้มีรักเหมือนคนอื่นๆเค้า
ให้ฉันได้อยู่กับคนที่ฉันรัก ไม่พรากจากกันอีก
ชายคนนี้ได้เดินทางมาแสนไกล
ได้ค้นหาตัวเอง ค้นหาคุณค่าของตัวเอง และค้นหาความฝัน
แม้ว่าในไม่ช้าเค้าจะรู้ว่าตัวเองที่เค้าค้นหาคืออะไร
แต่สิ่งที่เค้าเสีย เสียไป คือคนที่เค้ารักมากที่สุดในชีวิต
ไม่ได้มีโอกาสดูแลเอาใจใส่ อย่างใกล้ชิด
จนทำให้ความห่างไกลนำเราจากกัน
หากขอโอกาสได้อีกสักครั้ง
ฉันจะขอเจอเธอเป็นคนแรกใจทุกๆเช้า
และกอดเธอทุกทุกคืน ยามที่ฉันหลับ
แล้วจะบอกว่า ฉันรักเธอ ตลอดไปจนลมหายในสุดท้าย
22 มีนาคม 2548 21:59 น.
gazzilla
วันนี้กลับมาแล้วมาเขียนถึงเธออีก มีความรู้สึกว่าไม่ได้เขียนถึงเธอนานมาก ตรงกันข้ามกับครั้งก่อนเลย ที่ไม่ได้เขียนถึงนานเลยก็ไม่มีอะไรหรอก ก็ฉันต้องเร่งเขียนทีสิสนะ เดี๋ยวเขียนไม่ทัน ....แต่ช้ายังไงก็จะมาเขียนเรื่อยๆนะ ก็จะเขียนให้เธออ่านไปเรื่อยๆ แบบนี้แหละอย่างเพิ่งเบื่อซะก่อนล่ะ
ครั้งก่อนที่เขียนถึงเธอรู้สึกว่าเขียนไปยังไม่ได้ไปถึงไหนเลย อิอิ เพิ่งจะได้สารภาพเองว่าทำไมฉันถึงไม่ได้เลี้ยงข้าวเธอ อืมเวลานี้มันผ่านไปเร็วเหมือนกันนะ เธอรู้ไหมเวลาที่ฉันเขียนเรื่องต่างๆของเธอนะ มันเหมือนกับว่าเรื่องมันเพิ่งผ่านไปเมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมานี้เอง ทั้งๆที่จริงแล้วนับไปนับมา ก็ 6 ปี7เดือน กับอีก 20 วันแล้วล่ะ ที่มีเรื่องทีทำให้ฉันต้องมานั่งเขียนถึงเธอแบบนี้ แต่ไม่รู้เหมือนกันนะเป็นแบบนี้อาจจะดีกว่าก็ได้เน๊อะ จริงไหม
อืม....อืมม...ครั้งก่อนถึงไหนนะ...อ้อ...ถึงตรงที่ว่าตอนนั้นเธอมาเรียนปี 1 ที่สุรนารี แล้วฉันก็ไปรับเธอมากินข้าว แล้วก็โดนอาทิตย์บ่นบ่อยว่าแย่งของเพื่อนๆ อืมม....แล้วจากนั้นเป็นไงนะ...อืมมก็ไม่เป็นไงเน๊อะ ฉันก็เริ่มเปลี่ยนมารับคนอื่น เริ่มมารับวิ ไปแทนเธอ แล้วไปทีไรก็เลี้ยงขนม ไม่ก็ลูกชิ้น วิ อยู่เรื่อยๆ 555 จนเธอเข้าใจว่าฉันไปจีบวิเลย 5555 อิอิอิ 5555 หุหุหุ แว๊ก นึกที่ไรแล้วก็อยากจะเขกหัวตัวเองเหมือนกันนะเนี่ย เฮ้อออ ทำให้คนที่เรารักนึกว่าเราไปชอบคนอื่นได้ไหงหว่า.......เฮ้อออ กลุ้มแทนตัวเองสมัยก่อนจริงๆ ไม่รู้ทำไปได้ยังไง เฮ้อแต่ว่าทำแค่นี้ยังไม่พอ อาทิตย์บ่นเรื่องเธอมากๆ ฉันก็เลยหนีไปคบกับนกเลย เฮ้ออ รักคนที่เขารักเราดีกว่าเน๊อะ เพราะว่าคบกับเขาแล้วฉันก็ไม่ต้องทนฟังที่อาทิตย์พูดอีก เฮ้ออ แต่ว่าถ้าฉันรักนกได้จริงๆ ก็ดีสิ เรื่องมันก็คงจบ แต่ว่ามันบังคับไม่ได้นี้นะว่าเราจะต้องรักใคร เราเลือกได้แค่ว่าเราจะคบกับใคร เราเลือกกันได้แค่นั้นจริงๆ แต่ถ้าคนที่เราคบกับคนที่เรารักเป็นคนที่เรารักได้มันก็คงดี โลกนี้คงไม่มีปัญหาวุ่นวายเรื่องความรัก เธอว่าจริงไหม อิอิ วันนี้ฉันเขียนเครียดๆแฮ๊ะ ไม่เอาๆ กลับไปเขียนถึงเธอแบบเดิมดีกว่าเน๊อะ เด๊ยวขอฉันดึงอารมณ์กลับมาก่อนนะ อืมมม ถึงตอนไหนแล้วนะ อ้อ ถึงว่าฉันชิ่งหนีไปคบนก เฮ้ออ แต่ว่าถึงฉันคบกับนก เธอก็ไม่รู้นี้นาว่าฉันกับนกคบกับ อืมมจะว่าไปนี้ก็คงเป็นเรื่องดีดีในเรื่องร้ายของฉันเน๊อะ จริงไหม ......อิอิ.... แต่จะเรียกว่าโชคดีได้จริงเหรอเปล่าหว่า เฮ้ออ ก็พอคบกับนกได้ไม่นาน อาทิตย์ก็ย้ายไปเรียนเกษตรแล้วอ๊ะ......เฮ้อออ คบกับนกได้ไม่นานก็ปิดเทอร์ม อาทิตย์ก็ไปสอบติดวิดวะเกษตร แล้วก็ย้ายไปเรียนที่เกษตร อิอิ ศัตรูหมดไป 1 ราย ฉันก็แอบยิ้มอยู่ในใจนะ ว่าฉันคงไปรับเธอไปกินข้าวได้โดยมีความสุขมากขึ้น เพราะว่าขากลับคงไม่มีเพื่อนคนไหนมาบ่นว่าฉันแย่งของเพื่อนอีก แต่คนอื่นว่าฉันคงพอรับได้มั๊ง ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่ว่าตอนนั้นไม่มีใครว่าก็ดีแล้วล่ะ เพราะว่าเวลาที่ไปรับเธอไปกินข้าวนะ เป็นความสุขที่สุดของฉันเลยเธอรู้ไหม ที่จริงนะฉันนะชอบมากเลยว่าที่เธอซ้อนท้ายรถแล้วก็แอบแกล้งฉัน แอบแกล้งซบบ้าง แอบมาเกาะเอว บ้าง ซึ่งทุกครั้งที่เธอทำฉันก็ต้องคอยพูดว่า อย่ามาเกาะเอวดิ ฉันเก็บไว้ให้แค่แฟนเกาะทุกครั้ง แต่ทุกครั้งเธอก็หยุดนะ แต่
สักพักก็มาแกล้งฉันต่อ ฉันนะไม่อยากบอกเลย ถ้าเธอหันมามองหน้าฉันตอนนนั้นนะ มันเขินๆยังไงก็ไม่รู้บอกไม่ถูกเหมือนกัน ขนาดตอนนี้ที่ฉันเขียนถึงเธอฉันยังแอบยิ้มอยู่เลย นึกถึงที่ไร ฉันก็ยังมีความสุขทุกที งั้นวันนี้เขียนถึงเธอแค่นี้แล้วกันนะ ไม่รู้ล่ะ วันนี้ฉันอยากเขียนถึงเธอแบบมีความสุข อิอิ
gazz
25 กุมภาพันธ์ 2548 22:03 น.
gazzilla
วันนี้กลับมาเขียนถึงเธออีกแล้ว........อืมมฉันรู้สึกว่าฉันเขียนถึงเธอบ่อยขึ้นนะ....เอ๋....ทำไมหว่า....ทำไมนะ....ทำไมหนอ...ทำไม...ก็คงไม่มีอะไรหรอกนอกจากว่าคิดถึงนะ ไม่ได้เจอเธอเลย ตอนเจอก็แค่แป๊บเดียวเองเน๊อะที่งานรับปริญญาเธอนะ.....แล้วก็งานแต่งวิ เธอก็ไม่ได้มาอีก
ครั้งก่อนเล่าถึงตรงไหนนะเดี๋ยวขอเปิดอ่านก่อนนะ.....เฮ้อ ฉันนี้ไม่ไหวเลยแค่นี้ก็จำไม่ได้ 555 ไม่เหมือนตอนที่เขียนเรื่องของเธอกับฉันสมัยก่อนเลย....เธอเชื่อไหม...บ้างครั้งฉันก็ร้สึกว่ามันเหมือนกับเพิ่งผ่านไปไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เองที่ฉันกับเธอได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน เอ๋...แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆแล้ววันอื่นๆที่ระหว่างนั้นมันหายไหนนะ....เธอรู้ไหม...ถ้าเธอรู้ยังไงก็ช่วยบอกฉันทีนะ อืมมเมื่อกี้นี้ฉันแอบไปอ่านของเก่ามาแล้ว ก็ถึงตอนที่เธอเข้ามาเรียนที่สุรนารีพอดี แล้วก็อาทิตย์ก็ตามมาด้วย...แล้วก็นอกจากนี้ก็ยังมีเพื่อนๆเราที่ตามมาอีกโหลหนึ่ง....เอ๋ถึงเปล่าหว่า....เดี๋ยวขอฉันนับก่อนนะ.....มี เธอ...เก๋....วิ....ฟ่อง....โอลีฟ....อ้อ...หน่อย...เหมียว....โป่ง....เก้า....ต้า...เจ....แล้วก็ใครหว่า...จำชื่อไม่ได้แฮ๊ะ....เพื่อนที่มาจาก 3/8 เป็นผู้หญิง...เล่นบาส....เธอจำได้ไหมช่วยฉันนึกหน่อยสิ.......อืมแต่นับดูแล้วมีเพื่อนตามมาเรียน 13 คน โหไม่น่อยเลยนะเนี่ย ฉันเห็นแล้วก็ดีใจมากๆ แต่ก็มีเสียใจบ้างเล็กน้อยเหมือนกัน ตอนที่แม่ของโป่งมาส่งที่หอ แม่เขาร้องไห้ด้วยแระ ฉันก็ใจไม่ค่อยดีเลย เหมือนหลอกลูกเขามาเรียนยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็นะตอนนี้เขาคงไม่ว่าแล้วมั๊ง ตอนนี้โป่งทำงานแล้วก็เงินเดือนสูงอยู่..... อืมมมแต่เธอรู้เปล่า...ตอนที่พวกเธอเขามานะฉันนะยอมไม่สมัครเข้าหอเลยนะ ...เพื่อที่จะได้มาสมัครเข้าหอใหม่พร้อมกับเพื่อนๆผู้ชาย จะได้มีห้องอยู่ติดๆกันจะได้รวมกันได้ อืมมแต่ก็นะ ไม่นึกอยู่เหมือนกันนะว่าการที่มาสมัครเข้ามาใหม่จะได้มาเป็นน้องเมทที่มีพี่เมทโรคจิตนิดๆอ๊ะ.....อืมมไม่รู้ว่าเธอรู้เหรอเปล่า....ไม่รู้มั๊ง...แต่ถึงรู้ก็จำไม่ได้แล้วมั๊ง....เอาเป็นว่าเล่าให้ฟังนิดๆแล้วกัน ว่าพี่เมทเรานะตอนดึกๆ ตี 1 ตี2 ลุกมาเปิดวิธนีย์ฟัง....โหแล้วเปิดซะดังเลย.....คนจะนอนก็นอนไม่หลับเลย ....บางทีฉันมาเปิดวิทยุอยู่ก็มาเปิดกลบ...เฮ้ออตอนนั้นกลุ้มเหมือนกันนะเนี่ย แต่ก็ทนๆเอา...ยังไงเราก็มีแนวร่วมต้านพี่เขาอยู่อิอิ...
เฮ้อไม่ยากบอกเลยว่าคิดถึงช่วงเวลานี้ทีไรเธอรู้ไหมฉันก็มีความสุขทุกครั้งนะ...ได้อยู่กับเพื่อนๆ....ได้ตั้งวงกินเหล้า+เล่นไพ่...แต่อันหลังนี้ไม่ค่อยได้เล่นเท่าไหร่...เธอรู้เปล่า 1ปีก่อนหน้านั้นที่ฉันมาเรียนฉันไม่ได้แต๊ะมันเลยนะ ไม่ชอบกิน แต่ว่าที่มากินตอนหลังกับเพื่อนนะเพราะว่ามันสนุก แล้วก็ 555 ก็มันหารเท่านี้นาเดี๋ยวไม่คุ้ม อิอิ แล้วก็อีกอย่างหนึ่งนะที่ดีใจมากๆ ก็มีเพื่อนมาเยี่ยมจากกรุงเทพ ก็พวกสิทธิพร แล้วก็เอ็ด แล้วก็คนอื่นๆอีกช่วงนั้นมีความสุขมากๆ แล้วก็ฉันก็ชอบมากๆเลยเวลาไปกินข้าวตอนเย็นๆมีเพื่อนไปกินข้าวด้วย...อิอิ แต่ว่าก็ไม่ค่อยได้ไปกับเพื่อนผู้ชายหรอก รับไปแต่เพื่อนผู้หญิง มีรับเธอไปด้วยแหละจำได้เปล่า แต่ว่า....รับเธอไปทีไรฉันก็ไม่เคยได้เลี้ยงเธอเลยสักครั้ง ...ได้แต่เลี้ยงข้างคนอื่นๆ....แล้วเธอรู้เปล่าว่าเป็นเพราะอะไร....555 แต่ตอนนี้ฉันไม่บอกดีกว่าเธอก็คงรู้อยู่แล้วล่ะเน๊อะ....อิอิ เขียนหมดเดี๋ยวคนที่มาอ่านเขาก็รู้หมดซิเน๊อะ
แต่บอกอีกทีก็ได้ อิอิ เผื่อเธอลืม แต่ว่าเอ๋....ฉันใช้ อิอิ บ่อยไปเปล่าหว่า เพราะว่าเขียนไปไม่กี่บรรทัด ก็ อิอิ อีกแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าจะใช้ อิอิ ไปถึงไหนเน๊อะ แล้วก็ถ้าไม่เจอ อิอิ ก็เจอ 555 อีก ยังไงก็ทนอ่านหน่อยแล้วกันนะ ทั้ง อิอิ แล้วก็ 555 อิอิ โหนอกเรื่องมาไกลเลย....เลยยังไม่ได้บอกเลยว่าทำไมไม่ได้เลี้ยงข้าวเธอ.....ที่จริงก็ไม่มีอะไรหรอก แค่ฉันชอบเธอไง แล้วก็ฉันนะขี้อายมากๆ ถ้าจะเลี้ยงเธอเหรอว่าพูดหวานๆนะ ฉันทำไม่ได้หรอก มันเขิน ก็เลยได้แต่ทำอะไรที่ตรงข้ามกับความรู้สึก แล้วก็อีกอย่างหนึ่งนะที่ไม่เลี้ยงเธอ นะ ก็เพราะว่าบางทีที่ฉันกลับไปที่ห้องหลังจากที่ไปกินข้าวกับเธอมาก็จะได้ยินคำพูดจากอาทิตย์ว่าแย่งของเพื่อน....อยู่บ่อยๆ...เฮ้อได้ยินคำนี้ทีไรฉันก็รู้สึกแย่ทุกครั้งเลยนะ เธอเชื่อไหมถึงจะเป็นแบบนี้แต่ทุกครั้งที่กินเหล้ากันฉันก็ยุให้อาทิตย์ไปจีบเธอนะ ก็มีเจ็บบ้างๆ แต่ก็อย่างน้อยฉันว่าอาทิตย์ก็เป็นคนดี เธอคบกับอาทิตย์ฉันก็ยังไม่ต้องห่วงอะไร แล้วฉันก็คงทำใจได้ง่ายขึ้น...เฮ้อเป็นคนดีจังเน๊อะฉัน.....ถ้าเป็นตอนนี้นะ 5555 คงไม่ทำอย่างนั้นแล้วล่ะอิอิ เฮ้อเหนื่อยอีกแล้ว พิมพ์จนเมื่อยมืออีกแล้ว ...เดี๋ยวฉันไปก่อนดีกว่านะ...ต้องไปดูแล็บก่อน..ไปๆมาฉันว่าจะเขียนถึงเธอ 3 ตอนจบนะ.....แต่ว่าตอนนี้ฉันคิดว่า....5ตอนจะจบหรือเปล่ายังไม่รู้เลย....ไปก่อนนะแล้วจะมาเขียนให้เธออ่านใหม่อีกทีหนึ่ง
..........................................................................................................
gazz
15 กุมภาพันธ์ 2548 22:18 น.
gazzilla
เฮ้...วันนี้ฉันกลับมาเขียนเรื่องของเธออีกแล้วนะ......อิอิ..ที่จริงก็อยากใช้คำว่าเรื่องของเราแหละนะ แต่ว่าถ้าใช้ไปฉันก็เกรงใจ...เพราะว่าระหว่างฉันกับเธอก็มีแต่ฉันกับเธอนี้นา....ไม่ได้มีคำว่าเราอยู่เลยนิ อย่างมากฉันก็ว่าได้แค่เฉียดๆ....แต่จะเฉียดแค่ไหนฉันก็ไม่รู้เหมือนกันอันนี้ก็ต้องลองถามเธอแล้วกันเน๊อะ.....ก็ฉันจะไปรู้ได้ไงจริงเปล่า เพราะว่าฉันนะรู้แค่ความรู้สึกของฉันเองแค่นั้น...แต่ความรู้สึกของเธออย่างมากฉันก็ได้แต่คิดว่ารู้ หรือไม่ก็รู้อย่างผิวๆ ทั้งที่จริงฉันก็ถามเธอหลายครั้งนะ แต่ฉันก็คิดว่าเธอไม่ได้บอกฉันหมดหรอก เพราะจะว่าไปฉันกับเธอก็ขี้อายทั้งคู่นั้นแหละ แหละอีกอย่างฉันคิดว่าเธอยังคงกลัวฉันอยู่นิดๆเน๊อะ ไม่รู้เหมือนฉันคิดว่าเธอกลัวฉันนะ.....กลัวว่าฉันจะคิดกับเธอเหมือนเหมือนก่อนใช่เปล่า....ถ้ายังไงเธอช่วยบอกฉันที่ได้เปล่า...นะ...นะขอร้องล่ะ.....เฮ้อฉันนี้ก็นอกเรื่องอีกแล้ว...ว่าจะเขียนเรื่องเก่าๆของเธอที่ไร...ฉันก็นอกลู่นอกทางมาเขียรนถึงเธอทุกที
เอ๋.......ครั้งก่อนฉันเขียนถึงไหนแล้วนะ....เดี๋ยวนะ.....เดี๋ยวฉันแอบไปดูถึงที่ฉันเขียนถึงเธอเก่าๆก่อน อืมมเจอแล้วครั้งก่อนฉันเขียนเรื่องของเธอถึงตอน ม.5 แล้ว...อืมมมตอนม.5 เฮ้อ.....เป็นช่วงเวลาที่ฉันมีความสุขจริงๆ รู้สึกว่าอะไรมันก็ดีไปหมด ....อิอิก็ใช่น่าจะใช่เน๊อะ...ก็ตอนนั้นฉันเอนท์ได้พอดี....อืมอันที่จริงตอนนั้นฉันก็กะเลือกไว้ให้ติดนั้นแหละ กะว่าถ้าได้อันดับหนึ่งอันดับสองแล้วถึงไปเรียน แล้วปีหน้าค่อยมาเอนท์ใหม่ อืมมแต่ไปๆมาก็ไม่ได้สอบใหม่เลย ไปหลงเสน่ห์โคราชเข้า เลยไม่ได้ไปไหนเลย อิอิ แต่อีกอย่างหนึ่งที่ไม่ได้ไปนะ ไม่อยากบอกเลยว่าเป็นเพราะเธอนะตามไปเรียนด้วย....อิอิไม่คิดเหมือนกันนะว่าเธอะจะตามมาเรียนด้วย แต่ก็ดีใจนะที่เธอมา...แต่เอ๊ะ...ที่เธอมาเรียนนี้นะ...เกี่ยวกับฉันบ้างเหรอเปล่านะ....อืมมมอาจจะมีนิดๆก็ได้มั๊ง ก็เวลาที่ฉันไม่มีเรียนฉันก็กลับไปที่ ร.ร. ทุกครั้งเลยนี้นา ไปหลอกพวกเพื่อนๆว่าที่ สุรนารี ดียังไง อิอิ เลยมีคนหลงคารมตามมา10 กว่าคน ...แต่เธอรู้เปล่าว่าฉันนะดีใจมากเลยนะที่เธอมาเรียนที่นี้.......เพราะว่าฉันคิดว่าฉันคงมีโอกาสเจอเธอลำบากแล้วล่ะ ไม่คิดเลยว่าเธอจะตัดสินใจเลือกโควต้าที่นี้ อืมมแต่...ขอถามหน่อยเถอะ......เธอมาแล้วทำไมอาทิตย์ต้องมาด้วยอีะ.......ฉันนะอุตสาห์ดีใจ....ตอนแรกฉันนึกว่าอาทิตย์นะจะไปเรียนที่ธรรมศาสตร์อินเตอร์แล้วนะเนี่ย...ทำไมมาที่ สุรนารีได้หว่า......เฮ้อถ้าอาทิตย์ไม่มานี้เรื่องของฉันกับเธอก็อาจจะจบแบบสวยงานก็ได้เน๊อะ อิอิ...นี้ฉันเข้าข้างตัวเองมากเกินไปเปล่าหว่า เอาน่า....ถึงจะเข้าข้างตัวเองไปบ้างก็ให้อภัยฉันเถอะนะ...อิอิ..อย่างน้อยก็มีผู้ชายคนหนึ่งเขียนเรื่องของเธอเก็บไว้เป็นความทรงจำเชียวนะ.......เฮ้อ....เมื่อยอีกแล้ว....เขียนถึงเธอที่ไรยาวทุกทีตอนแรกฉันว่าจะเขียนสมัยเรียนมหาลัยให้จบเลยนะเนี่ยแต่ไม่ไหวแล้วปวดตานิดๆ ก็เมื่อคืนฉันแทบไม่ได้นอนเลยนี้นา นั่งทำแล็บ+แปลงานให้น้องก่อน เดี๋ยวฉันไปพักสายตาก่อนนะ...เพราะว่าอีกเดี๋ยวก็ต้องเขียนทีสิสต่ออีก แล้วฉันจะมาเขียนให้เธออ่านอีกนะ
--------------------------------------------------------------------------------------------
gazz
27 มกราคม 2548 01:44 น.
gazzilla
แปลกไหมที่คนคนหนึ่งยังคงรักอีกคนหนึ่งได้นานหลายปี
ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องรักเธอขนาดนั้น
ฉันเองก็รู้แค่ว่าฉันยังคงรักเธออยู่เสมอ.....ไม่ว่ามันจะยาวนานสักเพียงไหน
เธอรู้ไหม...วันแรกที่เราเจอกัน ฉันยังขำเธออยู่เลย รู้ไหมว่าเพราะอะไร
แต่ฉันว่าเธอคงรู้อยู่แล้วล่ะ เสียงของเธอไง ครั้งแรกที่เธอพูดฉันก็งงนะว่าทำไมเสียงของเธอถึงเป็นแบบนั้น เพื่อนๆคนอื่นก็เข้ามาล้อเสียงของเธอว่าเป็นเป็ด แต่ฉันคนหนึ่งล่ะที่ไม่ได้เรียกเธออย่างนั้น.....อ๊ะๆ ไม่ใช่ว่าฉันชอบเธอตั้งแต่แรกพบหรอกนะ เธออย่าเพิ่งคิดเข้าข้างตัวเองขนาดนั้นสิ ที่ฉันไม่เรียกเธอว่าเป็ดตามเพื่อนคนอื่นๆ เพราะฉันว่าเสียงของเธอเหมอืนหุ่นยนต์ต่างหากแต่ได้ฟังเสียงเธอก็ตลกดี อืมมมแต่จะว่าไปที่จริงฉันอาจจะแอบชอบเธอตั้งแต่ตอนนั้นแล้วก็ได้ เพราะว่าที่จริงฉันเองก็แอบมองเธอบ่อย แล้วเราก็นั่งอยู่ใกล้ๆกันด้วย แต่ฉันไม่รู้เหมอืนกันว่าเธอจะจำได้ไหม แต่คิดอีกทีหนึ่งก็คงไม่ใช่มั๊ง อิอิ ก็ตอนนั้นเราทั้งคู่ยังอยู่แค่ ป.6 อยู่เลย ก็คงเป็นความรักแบบเด็กๆ ที่แม้แต่เจ้าตัวเองก็ยังไม่รู้ตัวเลย
น่าแปลกเหมือนกันเน๊อะ เพระว่าตั้งแต่เราได้เจอกัน ได้เรียนด้วยกันตั้งแต่ ป.6 เราก็ยังคงได้อยู่ใกล้ๆกันตลอด ได้เรียนอยู่ห้องเดียวกัน ได้อยู่ใกล้ๆกัน แต่ขอสารภาพนะ ช่วงทีอยู่ ม.1-ม.2 นะ ฉันนะไม่ได้มองเธอเลย พอดีตอนนั้นติดเพื่อนมากกว่า ฉันยังติดเกมส์กับสิทธิพร กิตจา พงษ์บดินทร์ และก็คนอื่นๆอยู่เลยก็เลยลืมคิดถึงเธอไปซะสนิทเลย ฉันเริ่มกลับมามองเธอบ้างอีกครั้งหนึ่งก็ ม.3 เทอร์ม 2 ก็เป็นการมองแบบแอบชอบเหมือนวัยรุ่นทั่วไปนั้นแหละ ฉันไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านั้นหรอก เพราะฉันเองยังไม่รู้ใจตัวเองสักเท่าไหร่เลย ก็ฉันจะไปรู้ได้ยังไงใช่ไหมเธอ ตอนนั้นฉันยังรักใครไม่เป็นเลยนี้นา แล้วฉันก็ขี้อายออกจะขนาดนั้น
และแล้วเวลาก็ผ่านไปจนเราเรียน ม.ปลายกันแล้ว..อืมม...ไวเหมือนกันนะแป๊บเดียวเอง เราก็รู้จักกันมาได้ 4ปีกว่าแล้ว และเมื่อปีที่4กว่านี้เองแร๊ะที่ฉันเริ่มคิดชอบมากเธอมากขึ้นเรื่อยๆ มากขึ้นเรื่อยๆ จนขึ้นมามากที่สุดเมื่อตอนเราเรียนอยู่ ม.5 เธอรู้ไหมตอน ม.5 นะฉันแอบมองเธอบ่อยๆ ไม่รู้ว่าเธอรู้ตัวหรือเปล่า แต่ก็บ่อยเหมือนกันนะที่เรามาสบตากัน แล้วฉันก็จะหลบๆสายตาของเธอ เพื่อที่ฉันจะได้มาแอบมองเธออีก แต่ฉันก็ทำได้แค่นั้นแหละ เพราะอะไรเธอรู้ไหม...อืมที่จริงเธอก็คงรู้อยู่แล้วล่ะก็มีเพื่อนฉันไปชอบเธอไง อาทิตย์ไง เธอคงไม่ลืมหรอก และระหว่างที่ฉันแอบชอบเธออยู่นั้น อาทิตย์ก็บอกเพื่อนๆว่าเขาชอบเธอ เธอรู้ไหมตอนนั้นฉันก็เสียใจนะแต่ก็นิดๆนะเพราะว่าตอนนั้นฉันยังแค่ชอบเธออยู่เลย และฉันก็ยังคงแอบมองเธออยู่นั้นแหละแม้ว่าจะมีคนประกาศตัวว่าชอบเธอไปแล้ว และการประกาศนั้นเพื่อนๆในห้องก็ยังสนับสนุนอีก อืมมแต่จะว่าไปฉันก็เก็บความรู้สึกได้เก่งเหมือนกันนะ ที่แอบชอบเธอมาก็นาน แต่ว่าไม่มีใครรู้เลย..เอ๋แต่ว่าความสามารถตรงนี้มันดีเหรอว่าไม่ดีกันแน่เนี่ย 555 แต่ฉันว่าสำหรับเรื่องความรักแล้วมันก็คงไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่เน๊อะ...ก็เพราะว่าฉันมีความสามารถอันนี้ไงเราเลยไม่ได้คบกันสักที
แต่ก็เอาน่า....ถึงจะไม่ได้รักกันก็ไม่เป็นไร...อย่างน้อยก็มีอยู่คำคำหนึ่งนะ ที่เธอพูดให้ฉันฟังแม้ว่ามันจะแทนคำว่ารักไม่ได้แต่ฉันก็พอใจและก็ดีใจนะที่เธอพูด.....เธอจะจำได้ไหมเนี่ย....ที่เธอพูดว่าฉันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอไง เธอจำได้ไหม....อืมมเธอคงจำไม่ได้แล้วมั๊ง แต่จะว่าไปถึงเธอจะบอกว่าฉันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ แต่รู้ไหมบางทีฉันก็ไม่คิดว่าฉันเป็นอย่างนั้นนะ เพราะว่าเธอมักจะไม่ค่อยเล่าเรื่องๆต่างๆของเธอให้ฉันฟัง.......โดยเฉพาะเรื่องความรัก...เธอไม่เคยเล่ามาให้ฉันฟังก่อนเลยมั๊ง.....อิอิ...แต่ไม่รู้เป็นอะไรฉันมักจะเดาเรื่องความรักของเธอได้ทุกทีสิน่า แล้วฉันก็มักจะเอาไม่ผิดด้วย....แต่ที่จริงมันก็ไม่น่าแปลกใจหรอกนะ ถ้าเธอรู้ว่าฉันนะคิดเรื่องของเธอขนาดไหน ฉันใส่ใจกับเรื่องของเธอมากเท่าไหร่ แล้วก็นอกจากนั้นฉันเองก็ชอบวิเคราะห์ซะด้วยสิ ก็เลยเดาเรื่องของเธอได้แม่นเหลือเกิน ...เฮ้อออ...อะไรกันเนี่ยเห็นไหมเธอ...แค่แป๊บเดียวที่ฉันกำลังเล่าเรื่องของฉันกับเธอ....ฉันก็นอกเรื่องอีกแล้ว และยังเขียนได้ถึงแค่ตอนที่เราเรียน ม.5 ตอนต้นๆเองฉันก็นอกเรื่องอีกแล้ว...เห็นไหมว่าความทรงจำของเธอนะมันฝังแน่นในใจฉันขนาดไหน........เฮ้ออ แต่ว่าวันนี้ฉันเขียนเรื่องเธอกับฉันไม่จบแน่ๆ...สังขารฉันเริ่มไม่ไหวแล้วล่ะ ตาฉันเริ่มปิดแล้ว...ก็ตอนนี้ตีหนึ่งกว่าแล้วนี้นา....เฮ้อ...เผลอแป๊บเดียวฉันก็เขียนถึงเธอมาชั่วโมงกว่าแล้ว...ยังไงคืนนี้ฉันไปนอนก่อนนะ...แล้วยังไงฉันจะกลับมาเขียนต่อ...ฉันสัญญา ......... your 's gazz
หน้าส่วนตัว
812
