24 กันยายน 2546 02:11 น.
hallelujah
ภาพสุดท้ายที่ร่ำเรียนร่วมกันมา
ภาพของชุดนักศึกษาเคยสวมใส่
ภาพห้องเรียนห้องสุดท้ายแสนอาลัย
ถึงเวลาจำจากใจไกลห่างกัน
แม้กายไกลหาใช่ใจจะไกลจาก
ความพลัดพรากมิอาจกั้นเธอกับฉัน
ฉันจะอยู่ที่ตรงนี้เพื่อรอวัน
ที่เธอนั้นจะกลับมาเยี่ยมเยือน
21 กันยายน 2546 15:39 น.
hallelujah
แด่ชีวิตแด่วิญญาณที่ผ่านพ้น
แด่ทุกคนที่พลาดพลั้งหวังสลาย
แด่ความทุกข์ แด่ความเศร้า แด่ความตาย
ที่ละลายจิตวิญญาณมารผจญ
ในเวลาที่ชะตาเล่นตลก
ที่หมั่นวกเวียนมาให้สับสน
ก่อความทุกข์เกิดความเศร้าให้หมองหม่น
เล่นตลกชีวิตคนโชคชะตา
แม้ชีวิตจะเอ่อล้นด้วยทนทุกข์
มิพบพานความสุขสรรหรรษา
จมชีวิตไว้ในห้วงความโศกา
คอยเวลาผ่านพ้นจนจำใจ
อย่ามัวจมชีวิตไว้ในความโศก
ก็เพราะโลกยังคงมีสุขสดใส
เพียงเธอโยนความผิดเศร้าเหงาทิ้งไป
แล้วคอยยิ้มรับวันใหม่ที่มาเยือน
อย่าแชเชือนสู้ต่อ ! อย่าท้อใจ
19 กันยายน 2546 04:04 น.
hallelujah
ในยามที่คนดีนั้นมีทุกข์
จนไม่คิดมองความสุขที่มาหา
ทิ้งตัวจมอยู่ในห้วงความโศกา
ปล่อยเวลาหมดไปอย่างเลื่อนลอย
อีกนานไหมที่จะเศร้าอยู่อย่างนี้
โถ่ ! คนดีตื่นเถิดอย่ามัวหงอย
อย่ามัวโศกอย่ามัวเศร้าอย่างเลื่อนลอย
อย่ามัวเหงาอย่ามัวหงอย เปิดตาดู
จะเศร้าไปทำไมหือ? คนดี
ชีวิตนี้ยังมีสุขรออยู่
ใจเธอหม่นจนเธอไม่อยากรับรู้
มิหมายดูหาความสุขที่มากมาย
ขอเพียงเธอทิ้งความเหงาความเศร้าสร้อย
เพียงเธอปล่อยทิ้งมันไปจากใจหมาย
เอนกายลงพักผ่อนให้ใจสบาย
ยิ้มทักทายรับความสุขที่มาเยือน
18 กันยายน 2546 23:28 น.
hallelujah
ในความฝัน...คงเป็นวันที่สวยงาม คิดอะไรก็ตามก็คงเป็นจริง
ฝันที่สดใส...คงเป็นดังใจได้ทุกสิ่ง คิดแล้วเป็นจริง...ฝันดี
กับตัวฉัน...คงเป็นวันที่เหลวแหลก เพราะฉันไม่ได้แยก ความฝัน-ความจริง
ได้เพียงแต่ฝัน...ไม่คิดจะทำให้เป็นความจริง เหมือนกับทิ้งทุกสิ่ง...ฝันร้าย
คนทุกคน...ก็มีสิทธิฝัน แต่ฝันอย่างเดียวเท่านั้นมันไม่ได้
ฝันแล้วต้องทำ...ทำตามใจที่ฝันลงไป ฝันที่ยิ่งใหญ่...ก็คงไม่ไกลเกินมือเธอ
ทุกสิ่งนั้น...เพียงรอวันที่เธอจะทำ ตั้งมั่นนำกำลังที่ใจของเธอ
แม้เหนื่อยและท้อ...ขอเพียงอย่าฝันละเมอ ทำตามฝันที่เธอตั้งใจ
18 กันยายน 2546 00:32 น.
hallelujah
ทุกสรรพสิ่งนั้น
ล้วนมีวันดับสลาย
ห่วงโซ่แห่งความตาย
ยากจะคลายให้หย่อนลง
มันเป็นธรรมสัจ
ที่กอดรัดยากปลดปลง
เที่ยงแท้มั่นแน่คง
ปล่อยวางลง...ยอมรับธรรม
หน้าส่วนตัว
705
