นั่งมองแสงตกต้องกระทบหิน ร่ำเพลงยินเม็ดน้ำค้างกระทบยอดหญ้า เฝ้าดื่มน้ำตาจากฟากฟ้า ลอยล่องในนาวาชื่นไหลเย็น ทุกสิ่งล้วนเคลื่อนไหล หมุนผ่านไปทั้งเห็น และไม่เห็น ในม่านอากาศยังมีสิ่งซ่อนเร้น รู้รับสดับเย็นในธรรมวิธี โลกนี้วงเป็นกลม สรรพสิ่งอุดมในสัจธรรมวิถี เกิด ดับ เกิด ดับ อยู่ทุกวินาที ป่วยการหมายบารมีความยั่งยืน ลองฟังเพลงลมไล้ผ่านกิ่งสน พาตนก้าวออกจากความขมขื่น กลับสู่รากเหง้าที่จากมาหลายวันคืน แล้วเธอจะพบความสุขชื่น แห่งชีวิต...
หน้าส่วนตัว
1487
