นั่งมองแสงตกต้องกระทบหิน ร่ำเพลงยินเม็ดน้ำค้างกระทบยอดหญ้า เฝ้าดื่มน้ำตาจากฟากฟ้า ลอยล่องในนาวาชื่นไหลเย็น ทุกสิ่งล้วนเคลื่อนไหล หมุนผ่านไปทั้งเห็น และไม่เห็น ในม่านอากาศยังมีสิ่งซ่อนเร้น รู้รับสดับเย็นในธรรมวิธี โลกนี้วงเป็นกลม สรรพสิ่งอุดมในสัจธรรมวิถี เกิด ดับ เกิด ดับ อยู่ทุกวินาที ป่วยการหมายบารมีความยั่งยืน ลองฟังเพลงลมไล้ผ่านกิ่งสน พาตนก้าวออกจากความขมขื่น กลับสู่รากเหง้าที่จากมาหลายวันคืน แล้วเธอจะพบความสุขชื่น แห่งชีวิต...
hallelujah 31 ต.ค. 2547 16:26 น. - ID 64640 
1487
5
0
31 ตุลาคม 2547 16:47 น. - comment id 360996
อืม... วัฎสงสาร
31 ตุลาคม 2547 18:10 น. - comment id 361031
ธรรมชาติได้ชื่นชิด แนบสนิทเสน่หา ร่มเย็นเห็นเพลินตา แต่ทว่าอย่าเพลินใจ
1 พฤศจิกายน 2547 03:13 น. - comment id 361254
ห่างไปนานพาลคิดถึง กลับมาเขียนงานลึกซึ้งนะคะ
1 พฤศจิกายน 2547 06:47 น. - comment id 361290
มาเป็นกำลังใจให้เช่นกัน...จ้าๆๆๆ
2 พฤศจิกายน 2547 03:29 น. - comment id 362073
ขอบคุณ คุณฟา คุณชัยชนะ คุณtiki และคุณผลิใบสู่วันกล้า ครับ สำหรับกำลังใจ และที่อุตส่าห์สละเวลามาเยี่ยมเยียน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
