8 เมษายน 2545 19:40 น.
Jeminine
ฉันสับสน ฉันเหว่ว้า และล้าอ่อน
เกินข่มตา ลงนอน ก่อนหลับไหล
ไร้แสงจันทร์ ไร้แสงดาว เงาฟ้าไกล
หัวใจเหม่อ เพ้อไป เกินไขว่คว้า
แล้วบทเศร้า เดิมเดิม ก็เริ่มต้น
เห็นภาพใคร หนึ่งคน อยู่ตรงหน้า
รื้นอีกแล้ว รินอีกแล้ว หรือน้ำตา
เมื่อไรหนอ ความเหว่ว้า จะลาเลือน
ยังจมอยู่ กับความเศร้า วันเก่าก่อน
ยังรุ่มร้อน เกินไถ่ถอน เสมอเหมือน
ยิ่งอยากลืม กลับยิ่งจำ ยิ่งย้ำเตือน
ภาพตรงหน้า พร่าเลือน เปื้อนน้ำตา
แล้วบทเศร้า เดิมเดิม ก็เริ่มต้น
ยังเวียนวน ตอกย้ำ ช้ำนักหนา
ก้องในหู อยู่แต่คำ วันร่ำลา
กี่ราตรี กี่ทิวา จะเลือนไป
ฉันสับสน ฉันเหว่ว้า และล้าอ่อน
เกินข่มตา ลงนอน ก่อนหลับไหล
เมื่อน้ำตา ถึงที่สุด แล้วหยุดไป
บทเศร้าเดิม ก็เริ่มใหม ไปพร้อมกัน
7 เมษายน 2545 03:07 น.
Jeminine
มีแต่จดหมายเก่าเก่า...
ที่ฉันหยิบมาอ่านในวันเหงาเหงา แล้วยิ้มได้
คงพอจะทดแทน...เวลาคิดถึงคนห่างไกล
ยิ้ม...กับความรู้สึกดีดีมากมาย ทั้งน้ำตา
คนเขียน..คงจะไม่เคยรู้...
ถึงตอนนี้ทุกถ้อยคำยังเก็บอยู่..ยังรักษา
เป็นตัวแทนของเธอได้บ้าง บางเวลา
ถึงแม้...ทุกครั้งที่หยิบขึ้นมา..จะเหว่ว้า...เดียวดาย
อ่านคำขึ้นต้น และลงท้าย ด้วย...รัก...
ที่คงไม่มีโอกาสได้ยินจากปากของเธออีกแล้ว...ใช่ใหม
ตรงฟากฟ้านั้น...เธอคงอยู่กับคนสำคัญของใจ
ส่วนฉัน..ยังไม่มีใคร..ได้แต่นั่งมองดาวบนฟ้าไกล...
...แล้วปล่อยให้หัวใจ..คิดถึงเธอ...
7 เมษายน 2545 02:09 น.
Jeminine
จะขอรักเธอ..เพียงในใจ
ยอมรับสิ่งที่ไม่อาจเป็นไป...ในวันหน้า
ให้คนมาทีหลังอย่างฉัน...เป็นฝ่ายจากลา
แม้...ต้องจากไปพร้อมกับน้ำตา..ท่วมท้นใจ
เธอมีเขา...ที่ต้องดูแล
ฉันขอยอมแพ้...เพราะอ่อนแอ เกินทานไหว
และเขา...คงจะเจ็บปวดมากมาย
หากต้องเสียเธอให้ใคร...เช่นกัน
แต่ขอพูด...ในนาม...ของความรัก
ที่ฉันยังอยากเก็บเธอไว้...เป็นคนในฝัน
คนที่มีความรู้สึกในใจ..ตรงกัน
คนที่ใจฉัน..ไม่อาจลบเลือนไป
จะขอรักเธอ...เพียงในฝัน
ตรงส่วนที่ลึกที่สุดของใจนั้น..มีแต่เธอ..เชื่อใหม
หากวันหนึ่ง...เธอเห็นฉันเปลี่ยนไป
อยากให้รู้ว่านั่นเพียงแค่กาย
...แต่ตลอดเวลา..ความรู้สึกของใจ..ไม่เปลี่ยนเลย
6 เมษายน 2545 18:28 น.
Jeminine
เป็นเพราะความรัก..สำหรับฉัน
ใช่เพียงความรู้สึกข้ามวัน...จะมีให้
หากฉันจะรักใครสักคน...ขอให้มั่นใจ
ว่าความรู้สึกนั้นใช่ง่ายดาย...กลั่นมาจากใจอย่างดี
ขอบคุณ...ที่เธอไม่เคยจากไป
ขอบคุณ..ที่ยังอยู่ใกล้ใกล้ถึงวันนี้
ขอบคุณ..ไออุ่น และความรู้สึกดีดี
ขอบคุณ..ทุกสิ่งที่มี ตลอดมา
รู้แล้ว...ว่าหัวใจไหวอ่อน
แอบเก็บเธอไว้ในความอาทร ห่วงหา
นอกจาก...สิ่งที่ฟ้อง ด้วยแววตา
ฉันมีคำอื่น นอกเหนือกว่า จะบอกไป
จากนี้...จะมีแต่เธอเท่านั้น...
และอีกยาวนาน...ที่หัวใจจะไม่หวั่นไหว
มีเธอเป็นความรัก จนเต็มทั้งหมดของใจ
นับจากนี้...และตลอดไป..ให้สัญญา
6 เมษายน 2545 18:14 น.
Jeminine
เคยวาดภาพสวยงามในอากาศ
ภาพที่ถูกวาด...มาจากหัวใจฉัน
หัวใจ...ที่มีเธอเป็นแรงบันดาล
เป็นแรงบันดาล ที่อบอุ่นเกินใคร
ภาพนั้นสวยงาม...แต่เลื่อนลอย
กระทบกับหยาดฝนปรอย ปรอย ก็ลับหาย
หากเอื้อมมือคว้า..ทุกสิ่งก็พร่า เลือนไป
รู้สึกได้แต่ในใจ...ก็เท่านั้น
จากนี้...และต่อไป...
ฉันทำได้...แค่เก็บเธอไว้ ในหัวใจไหวหวั่น
จะบันทึกไว้ถึงตอนที่เราเคยรัก..เคยผูกพัน
และหลังจากนี้..คือตัวฉัน...ไม่เคยมีใคร
จะขอเว้นวรรคเอาไว้...ในความทรงจำ
รวมถึงคำร่ำลา ที่ต้องฝืนใจทำ...ที่ฉันมีให้
จะขอจำภาพเธอ..ที่ยังงดงามอยู่ในใจ
และจำว่า..ฉันไม่ขอเป็นคนมาทีหลังให้ใคร...อีกแล้ว
หน้าส่วนตัว
708
