22 ธันวาคม 2548 19:34 น.
keekie
สงสัยใกล้บ้า ..
ยิ้มแย้มแต้มใบหน้าดั่งคราฝัน
นั่งยิ้มอยู่ได้ทั้งวัน ..
สงสัยฉันใกล้จะบ้าเสียแล้ว ..
สงสัยหัวใจหาย ..
หรือไม่ก็ละลายเสียแน่แน่ว
ฟังเสียงเต้นของหัวใจดังแผ่วแผ่ว
คงไม่แคล้วหยุดเต้น .. เป็นหรือตาย?
สงสัยตัวเอง ..
นั่งร้องเพลงอยู่ได้ตลอดบ่าย
อารมณ์ครื้นเครงสบายสบาย
กลับกลายคล้ายเพี้ยน .. ช่างเฮี้ยนนัก!!
สงสัย .. สงสัย ..
ฉันจะไม่สบายขนาดหนัก ..
ขอกลับบ้านเพื่อไปนอนพัก ..
เตรียมพร้อมลงสนามรักอีกสักหน .. !!!
20 ธันวาคม 2548 22:29 น.
keekie
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ..
ข้าฯ จะไม่ขอข้าวขอแกง ..
อยากจะขอเพียงเศษเสี้ยวแห่งเรี่ยวแรง ..
และขอแสงสาดส่องสู่ห้องใจ ..
จันทร์เอ๋ยจันทร์ ..
ทอแสงอาบความฝันข้าฯ ได้ไหม? ..
ฝันที่เคยเป็นสีทองผ่องอำไพ ..
หากบัดนี้สิ้นไร้ความสว่าง ..
จันทร์จ๋า ..
โปรดเถิดอย่าให้ข้าฯ ต้องอ้างว้าง ..
โปรดส่องแสงสว่างทาบเพื่ออำพราง ..
ความมืดมิด - เคว้งคว้าง - ร้างไร้ ..
โปรดเถิดจันทร์เจ้า ..
ช่วยลบรอยร้าวแต่คราวไหน ..
ประสานรอยบาดลึกสุดใจ ..
โปรดเถิด .. ดวงหทัยข้าฯ ขอวอน ..
19 ธันวาคม 2548 10:27 น.
keekie
เธอซ่อน .. เธอซ่อนไว้ในแววตา
เธออ่อนล้าเธอปวดร้าวฉันก็เห็น
เธอเสียใจเธอร้องไห้ฉันก็เป็น
ที่เธอหลบ .. ฉันก็เร้นเฉกเช่นกัน
เธอเหงา .. เธอซ่อนเหงาฉันเข้าใจ
เธอแอบเก็บมันไว้อยู่ในนั้น
เธอเคยร้าวฉันเคยรานมานานวัน
กับความฝันที่พังพาบพินาศลง
เธอเจ็บกับความรักหักขาดวิ่น
ฉันแทบสิ้นความหวังเคยประสงค์
ความเจ็บปวดแปลบปร่ายังมั่นคง
ฝังลึกลงจมก้นบึ้งลึกสุดใจ
เธอซ่อน .. ฉันซ่อนไว้ในแววตา
ปรารถนา .. ปรารถนา .. เก็บมันไว้?
เธอหลบ .. ฉันเร้น .. เช่นเป็นไป
นานเท่าไร .. คอยเท่าไร .. ใจจะลืม ..
16 ธันวาคม 2548 19:12 น.
keekie
แมงเม่าปีกบาง เจ้ากางปีกร่อน
กลางคืนแสงอ่อน บินว่อนหาไฟ
ระริกระรี้ เร็วรี่ฉับไว
จับจ้องเอาไว้ อยากใกล้ไฟฟอน
ฉับพลันมองเห็น แสงเด่นเร่าร้อน
รีบถลาร่อน ออดอ้อนเปลวเพลิง
มาดมั่นมาดหมาย เมามายหลงเหลิง
กระเจิดกระเจิง ระเริงเล่นไฟ
มิกลัวความร้อน เผากร่อนมอดไหม้
โฉบเฉี่ยวฉับไว โลมไล้คลอเคลีย
แมงเม่าลุ่มหลง ยังคงนัวเนีย
ดูน่าละเหี่ย เจ้าจะเสียใจ
ฉับพลันลมโบก กรรโชกแรงไซร้
เพลิงเปลี่ยนทิศไป เผาไหม้แมงเม่า
ลุ่มหลงระเริง เปลวเพลิงแผดเผา
หลงเหลิงมัวเมา ทำเจ้าสิ้นใจ
8 ธันวาคม 2548 19:52 น.
keekie
เคยสงสัยใยเลือดเธอจึงหวานนัก
มาวันนี้จึ่งประจักษ์ถึงหนักแน่น
อีก .. อ่อนโยน .. อ่อนหวาน .. พาลคลอนแคลน
หากแม้นด้วยสำนึกจึ่งตรึกตรอง
เคยสงสัย ..
จะวันไหน? ใจเธอแบ่งเป็นสอง
ปันเผื่อใครหลายคนเข้าครอบครอง
มีหนึ่ง .. มีรอง .. สองใจ ..
เคย ..
มิอาจเอ่ยเผยความว่าหวามไหว
คำปลอบโยนเคยคุ้นละมุนละไม
ต้องละไว้ ด้วยคำ .. มิควรฝัน
เคยคุ้น
เพียงแค่นั้น .. ขอบคุณ .. เคยคุ้น .. กัน
เพียงแค่นี้ .. หัวใจยังไหวหวั่น
หวังสักวันเผยความนัยด้วยใจจริง ..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
หน้าส่วนตัว
1382
