24 สิงหาคม 2555 22:41 น.

แรกสบตา

เธอมองฉันทำไมฉันไม่รู้
ฉันรู้อยู่มองเธอเพราะเผลอชอบ
ไม่ต้องการคำใดให้เธอตอบ
ขอลักลอบมองดูเธอผู้เดียว

ดวงตาเธอหวานนั้นฉันพบแน่
ดวงตาฉันหวานแท้เธอแลเหลียว
เรามองตากันเหมาะสมคู่กลมเกลียว
ตาเธอเยียวยาใจผู้ไร้รัก

ฉันมองเธอเพราะว่าตาฉันเห็น
เธอมองเช่นกันนั้นฉันประจักษ์
เราสบตากันและกันไม่หวั่นนัก
เราทายทักกันได้ด้วยสายตา

นัยน์ตาเธอหวานนักสิ้นหักหาญ
แพ้ตาหวานฉันส่งจากวงหน้า
เมื่อตาเธอยั่วยิ้มพริ้มดวงมา
ตาฉันเธอรู้ค่ามากกว่าใคร

เธอมองดูอยู่นั้นฉันเห็นอยู่
ฉันมองดูอยู่นั่นฉันเห็นได้
ในยามสบตาเธอด้วยเผลอใจ
เธอจะคิดอย่างไรฉันไม่รู้

_____________________________________________

ผ่านมาพอดี อยากมีส่วนร่วมเลยลงกลอนสักหน่อย
ใครจะกระแนะกระแหน...เชิญตามสะดวก
ชื่อ 'ขวดเก่า' เป็นที่น่ารังเกียจอยู่แล้วสำหรับที่นี่นี่

_____________________________________________


มิตรภาพตราบนิรันดร์

_____________________________________________