
กลัวหน้ามลคนงามในยามนี้
ด้วยรู้ดีที่เจอเธอคนหนึ่ง
ได้รักเจ้าเฝ้าชิดคิดคนึง
เธอสวยซึ้งตรึงใจหาใดปาน
รักคนสวยด้วยใจ..หาไม่ยาก
แต่ลำบากรักษา..เจ้าตาหวาน
ถูกคู่แข่งแย่งไปไม่ช้านาน
ใจร้าวราน..รักนี้..ที่หลุดลอย..??

เธอสลัดตัดรักหักสวาท
ใจพินาศขาดดิ้นสิ้นสลาย
คู่รักเก่าเขาทิ้งยิ่งเดียวดาย
กว่ารู้หนอก็สาย..ตายทั้งเป็น
เมื่อไม่รักหักใจหนีไกลห่าง
ไปตามทางร้างรักใครจักเห็น
เมื่อหัวใจไร้ค่าเริ่มชาเย็น
รักเหลือเดน..เช่นพี่..ที่เธอเมิน..??

ป้ายน้ำตาหยดหยาดไหลบาดจิต
ดั่งชีวิตปลิดปลงลงยับย่อย
นี่หรือรักรักนี้ที่รอคอย
กลับล่องลอยหายวับไปลับตา
เข้าใจผิดคนเดียวเชียวหรือนี่
เธอไมมีเยื่อใยรักไร้ค่า
เฝ้าถนอมเพ้อฝันวันเวลา
สิ่งได้มา...คือว่างเปล่า..เศร้าเหลือเกิน..??

หนีรัก..กลับบ้านป่ามานั่งโศก
ริมน้ำตกนางครวญชวนหวั่นไหว
พี่ได้แต่ห่วงเจ้าเฝ้าปลอบใจ
ที่เสียแล้วเสียไปอย่าได้ตรม
โอ้..นางครวญนวลครางช่างบาดลึก
ความรู้สึกปวดร้าวคราวขื่นขม
เจ้าถูกทำถูกทิ้งยิ่งระทม
แม้เจ้าล้ม..ยินดีรับ..เธอกลับมา..??

ก้มลงกราบท่านนักกลอนในตอนนี้
ทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่ที่ขอไหว้
ด้วยนับถือคารวะประจำใจ
โปรดจงได้สงสารด้านกาพย์กลอน
ช่วยชี้แนะแก้ไขให้ด้วยเถิด
สิ่งประเสริฐก่อประโยชน์โปรดช่วยสอน
เรื่องไม่รู้ให้รู้ดูขั้นตอน
ด้วยยังอ่อนประสบการณ์ด้านร้อยกรอง..??
ขอกราบคารวะผู้รู้ทุกท่าน