26 มิถุนายน 2547 10:29 น.
kOrOkOsO
....ครู....
ฉันอ่านงานครูมาก็มากมาย...
เก็บนำไว้หลายบทหลายตอน
เอางานกวีครูเป็นครูบ่มสอน
ตามแนวทางครูกลอนครูผู้เปรื่องปราชญ์
ลูกขอกราบทาบอักษรบรมครู
ลูกขอดูขอแลรักษามิขาด
ลูกจักเฝ้าจักอยู่ติดมิพลาด
ลูกคือทาสงานกวีครูภู่เอย....
13 มิถุนายน 2547 11:34 น.
kOrOkOsO
มัดย้อม
๑ ลายสีกรักมัดย้อม ตะลึง
ลายอวดโฉมคะนึง ครึ่งฟ้า
มือสองจุ่มยกขึง ผึ่งแดด แสดส่อง
บรรเจิดดอกดกท้า จ้าจ่างตะวัน
๑ เส้นสีสวยขดอ้า กางงาม
แบบออกจินดาตาม หนึ่งไซร้
หมายฝึกหมั่นฝนความ จากครุ ครูน้อย
ชี้ช่องผ่องงานให้ คล่องเที้ยรเพียรมา
๑ สะบัดผ้าโบกพลิ้ว ปลิวไหว
ลายเยื่อกดบางใย ออกเต้น
กลมกลึงกรักซึมไหม ซึมสับ พับผืน
งามกัดผืนบ่เว้น บ่ค้างขาวไหว
๑ นวลนางสวมใส่เนื้อ แนบนิด
เดินอวดทรวดทรงบิด ชิดใกล้
เรือนร่ายส่ายมนต์ทิศ ทั้งสี่ หรี่ตา
กระพริบวาบสั่นให้ หวั่นล้มใจรัญจวน.
13 มิถุนายน 2547 11:26 น.
kOrOkOsO
ปลารำพึง
๑ ชโลทรคดเคี้ยว ลำธาร
เวียนว่ายแหวกสะคราญ อวดก้น
โจนกระโดดเบิกบาน เริงร่า เริงชื่น
ปลาช่อนร่อนลึกพ้น แอ่งน้ำลำกระโดน
๑ รอยทรายรอยหยาบด้าน กระด้าง
โรยเม็ดเรียงเคียงทาง แม่น้ำ
มดอกคอดกิ่วกาง พุงกร่าง ต่างแตน
ตาเล็กก้นงอนล้ำ แก่ส้มสีผิว
๑ เล่นเดินเพลินเที่ยวย้อน รอยทราย
ประทับรอยกระจาย แต่งแต้ม
เดินมุดคดหดหาย ทลายแหล่ง แข่งประชัน
โผล่ผลุบโชว์ร่างแย้ม ยิ้มจับรับตะวัน
๑ จิกกัดปลาฆ่าขึ้ง โกรธา
รุมแทะรุมทึ้งกา เกาะช้ำ
เกล็ดผิวขาดวิ่นชา ไร้ร่าง ไร้วิญญาณ
กระเสือกฟายฟูมน้ำ ทะลักล้นพ้นภัย
๑ ปลารำพึงอนึ่งคล้าย ความจริง
แท้กึ่งฝันแอบอิง หนึ่งร้าย
เสมือนใช่เท็จทุกสิ่ง เป็นอื่น คืนพรำ
เพี้ยงอย่าคล้ายละม้าย พร่ำเพ้อพอเพียง.
หน้าส่วนตัว
976
