หน้าส่วนตัว
สัญญาณหวูดเรือทำนองเศร้า
เอื้อยวจีกล่าวร่ำลาฝั่ง
ไกลโพ้นสู่ท้องน้ำพื้นกว้าง
พร้อมความโดดเดี่ยวอ้างว้าง
ใจข้า..ดุจสายลม รัญจวน
ซ่อนอดีตเจ็บปวด หลายหลาก
บ้างเผลอ หล่นน้ำ พลัดพ้นกาย
ดิ่ง จมทราย อันตรธานไป
เสียงรำพัน แผ่วเบาเงียบๆ
เตรียมก้าวสู่ความหวังใหม่
ขอเดินทาง...จรลาไกล
วิ่งไล่ตามฝันอันเฉิดฉาย
(ด้วย) ฤทัย มั่นคง ชั่วนิรันดร์..!
________________________________
1774
