9 มีนาคม 2547 11:25 น.
LUNA SEA
แว่วเสียงฝนหล่นจากฟ้าพาฉันเศร้า
ยามนี้เราเหงาจิตด้วยผิดหวัง
ไร้สิ้นคนปลอบปลุกทุกข์ประดัง
เหมือนฝนหลั่งจากฟ้ามาคะนึง
หลบซ่อนหน้าแอบหมอนนอนสะอื้น
ทั้งที่ฝืนดวงจิตไม่คิดถึง
แต่ยังแว่วเสียงหวานปานน้ำผึ้ง
เสมือนหนึ่งใจหมองครองระทม
แว่วเสียงฟ้าร่ำไห้ดุจใจฉัน
เพ้อรำพันความเศร้าเฝ้าขื่นขม
ดั่งสายฝนสาดซัดพัดด้วยลม
ความช้ำตรมยอกย้อนสะท้อนทรวง
ครั้นสายฝนบนฟ้าลากจาแล้ว
คงไม่แคลัวตรมเศร้าใจเฝ้าห่วง
เป็นเสมือนรอยแผลฝังแดดวง
เศร้าหนักหน่วงห่วงเมื่อวัน. . .วสันต์มา
9 มีนาคม 2547 11:18 น.
LUNA SEA
เป็นหญิงรักศักดิ์ศรีสิ่งมีค่าล
ปลุกศรัทธากับทุกคนเป็นมนตร์ขลัง
หยิ่งในศักดิ์รักในศรีมั่นจีรัง
ฝากความหวังมอบให้ใครคนหนึ่ง
ไม่อาจเลือกความรัก. . .หรือศักดิ์ศรี
ใจดวงนี้จึงยอมรับความสับสน
จะเลือกรักมาไว้กลางใจตน
โลกคงก่นว่าเราเขลาสิ้นดี
ความรักเราเป็นของสิ่งต้องห้าม
เพราะว่าเป็นหญิงยิ่งศักดิ์ศรี
จะตัดรัก. . .ออกไปมิให้มี
ใจดวงนี้คงหมองหม่นจนวันตาย
ตัดสินใจง่ายง่ายตัดได้หรือเปล่า
จะยึดถือศักดิ์ศรีเป็นที่หมาย
แต่ความรักที่ซึ้งกับหนึ่งชาย
อาจจะง่ายกับใครหาใช่เรา
ต่อแต่นี้เราคงหมองต้องร้องไห้
เมื่อหัวใจดวงนี้ไม่มีเรา
นิยามรักดับเชื้อไม่เหลือเรา
แม้เพียงเก้า. . .หัวใจก็ไม่มี
กลายเป็นคนมองข้าม. . .ด้านความรัก
ได้รู้จักความหม่นจนขวัญหนี
เถอะถูกคนรักหมิ่นก็ยินดี
เพราะศักดิ์ศรียิ่งใหญ่. . .ไม่ขอทราม
9 มีนาคม 2547 11:08 น.
LUNA SEA
สุดที่รัก. . .เธอรู้ไหมว่าใจฉัน
มีรักมั่นเพียงเธอเสมอเหมือน
ใจต่อใจจิตต่อจิตไม่บิดเบือน
ไม่ลางเลือนเพราะฉันมั่นในสัญญา
เพราะรักเธอรักยิ่งกว่าสิ่งอื่น
ทุกวันคืนชื่นในฤทัยหา
ไม่เคยคิดเหินห่างให้ร้างลา
ไม่เคยว่าให้ช้ำระกำใจ
ได้แต่เฝ้าถนอมออมความรัก
มิให้จักระทมตรมหมองไหม้
ด้วยรักเธอยิ่งกว่าสิ่งใด
รักจากใจมีอยู่มิรู้คลาย
แต่แล้วเธอกลับทำฉันช้ำหนัก
เมื่อไม่รักใยลวงใจให้สบาย
เธอยิ่งกว่าฆาตกรซ่อนทำลาย
ก่อการร้ายใจฉันนั้นพังภินท์
ขอเตือนว่าอย่าลืมกรรมที่ทำไว้
คงวันใด. . .วันหนึ่งคงตัดสิน
และวันนั้นเธอคงหลั่งน้ำตาริน
คงได้ยินคำของเธอ. . .เพ้อถึงฉัน
8 มีนาคม 2547 14:54 น.
LUNA SEA
เพราะอวดดีดื้อรั้นทุกวันนี้
จึงไม่มีแม้ใครไหนห่วงหา
ความเป็นเราทุกวันนี้ที่เกิดมา
ค้นพบว่าทิฐิล้นจนเกินใจ
เจ็บทั้งที่ใจรู้อยู่เต็มอก
แม้จะปกป้องมันยังหวั่นไหว
ดูตาเศร้าพอมองก็ฟ้องใจ
แล้วทำไมจึงดื้อรั้นมิผันแปร
8 มีนาคม 2547 14:43 น.
LUNA SEA
หากหัวใจของพี่มีสุดที่รัก
น้องจะหักใจห่างหลีกทางให้
น้องขอเป็นผู้แพ้มีแผลใจ
ทั้ง. . .และไม่ทวงรัก. . .คืนสักคำ
น้องยินดีที่จะสละให้
จึงตัดใจหลบหน้าลืมความหลัง
พี่จงรักหญิงคนนั้นมั่นจีรัง
รอความหวัง. . .วันวิวาห์. . .จะมาถึง
น้องกำลังทำใจให้สงบ
อาจได้พบความหวังครั้งใหม่ใหม่
น้องพร้อมเพื่อผิดหวังครั้งต่อไป
แต่จะไม่ยอมเก็บไว้เจ็บช้ำ
พี่ได้ไปตามทางอย่างพี่คิด
ได้พบมิตรคนใหม่เหมือนในฝัน
ได้พบสุขสดชื่นทุกคืนวัน
กับสิ่งอันแปลกใหม่ที่ได้เจอ
หน้าส่วนตัว
813
