7 มีนาคม 2547 17:43 น.
LUNA SEA
ความเหินห่างอย่างนี้ทีละน้อย
คงลบรอยอาลัยเราได้ผล
การจะลืมคน ( เคย ) รักอีกสักคน
คงไม่หม่นหมองมากหรือยากนาน
7 มีนาคม 2547 17:41 น.
LUNA SEA
บนเส้นทางสายนั้นฉันเคยผ่าน
พบความหมายซ่านซึ้งตรึงจิตมั่น
หวานด้วยรักที่ให้ไว้แก่กัน
หวานด้วยคำจำนรรค์มั่นวาจา
ใจเราเอ๋ยเพิ่งเคยซึ้งซึ่งคำว่ารัก
เมื่อเธอยอมสบตาทักรักเรียกหา
ใจจึงมอบคำมั่นให้สัญญา
จะรักเธอจนกว่า. . .ชั่วฟ้าดิน
7 มีนาคม 2547 17:38 น.
LUNA SEA
เราจะยอมร้องไห้หลายหลายครั้ง
ให้ใจคลั่งชาชินรักสิ้นสูญ
กับคนที่เคยรักภักดิ์เทิดทูน
เปรียบเขาเป็น. . .ปฏิกูล. . .แห่งหัวใจ
7 มีนาคม 2547 17:36 น.
LUNA SEA
เป็นเพียงคนธรรมดาใต้ฟ้ากว้าง
จะพบสุขทุกอย่างมีบ้างไหม
บนความทุกข์รุกประดับกับฤทัย
เราอาจได้ทฤษฏีของชีวิต
7 มีนาคม 2547 17:32 น.
LUNA SEA
ถึงแม้ว่าอาลัยใจแทบขาด
ก็ไม่อาจแสดงให้ผู้ใดเห็น
แม้แต่คราบความช้ำที่ลำเค็ญ
จะซ่อนเร้นเอาไว้มิให้รู้
หน้าส่วนตัว
1998
