1 กรกฎาคม 2553 12:37 น.
Mu♪ic
รู้ดีทุกอย่างว่าเธอมีใครอยู่มานาน
เฝ้ามองเธอด้วยอาการเจ็บลึกสั่นไหว
รู้ตัวว่ามาทีหลังไม่อาจเป็นคนของหัวใจ
ผิดที่เราเจอกันช้าไปต้องเก็บรักไว้เพียงลำพัง
ก็รู้ตัวเองดีสำหรับเธอฉันเป็นได้แค่ทางผ่าน
ไม่อาจแยกคนที่รักกันมานานหัวใจทัดทานไม่ไหว
คนที่ผิดก็คือฉันคือคนที่ไม่อาจหักห้ามใจ
สุดท้ายคนที่ต้องเจ็บไม่ใช่ใครเหลือไว้คือฉันคนเดียว
และทุกอย่างมันจึงยังคงเป็นความลับตลอดไป
แม้จะเจ็บแต่ยังยิ้มไว้เก็บอยู่ในใจอย่างนี้
ความลับที่เก็บยังคงถูกซ่อนไว้เป็นอย่างดี
ไม่เคยเผยความรักที่มันล้นปรี่....
"ยังคงเก็บอยู่อย่างนี้ตลอดไป"
26 มิถุนายน 2553 11:17 น.
Mu♪ic
กับตัวตนความเป็นฉันที่ต้องเปลี่ยนไป
แม้เปลี่ยนสักเท่าไรเธอก็ยังเหมือนเดิม
สิ่งที่ต่างคือทุกวันฉันเฝ้าคอยแต่เพิ่มเติม
แต่สิ่งที่เธอเหมือนเดิมคือความเฉยชา
บอกฉันหน่อยได้ไหมอะไรคือความพอดี
ความรักที่เคยมีตอนนี้มันอยู่ไหน
หรือวันนี้ในสายตาเธอเปลี่ยนไปมีใคร
แม้ฉันทำดีสักเท่าไรก็คงไม่มีค่าพอ
และหากฉันจะต้องเปลี่ยนตัวเองอีกสักครั้ง
จะไม่ยอมพลาดพลั้งกับอารมณ์ที่อ่อนไหว
จะยอมเปลี่ยนให้แค่คนที่รักฉันหมดทั้งหัวใจ
เปลี่ยนตัวเองคงง่ายกว่าเปลี่ยนใคร...
"ที่ไม่เหมือนเดิม"
22 มิถุนายน 2553 12:34 น.
Mu♪ic
ปล่อยให้ฉันยืนเหงาอย่างนี้อยู่ที่จุดเดิม
ขอเถอะอย่าเพิ่มเติมความอ่อนไหวกับใจฉัน
รู้ทั้งใจความรู้สึกที่เธอให้แค่เพียงเพื่อนกัน
แต่รู้ไหมยิ่งนานวันมันผูกพันจนล้นใจ
อยากขอบคุณสายตาห่วงใยที่เธอมีจนล้นปรี่
อยากขอบคุณสิ่งดีดีที่เธอมีคอยห่วงหา
อยากขอบคุณคำปลอบโยนที่เธอมีคอยให้มา
พร้อมกับคำว่า "เพื่อนกัน"...ฉันห่วงเธอ
แต่ขอร้องได้โปรดอย่าทำให้ฉันต้องคิดไกล
หากฉันไม่ใช่คนเดียวกับใครที่ใจเธอคิดฝัน
ขอร้องอย่าทำดีเพราะเหตุผลเราเพียงแค่เพื่อนกัน
กลัววันนึงสายตาที่ผูกพันจะทำฉัน..."ให้เปลี่ยนไป"
16 มิถุนายน 2553 16:30 น.
Mu♪ic
กี่คนที่ผ่านมาฝากไว้แต่ความเจ็บช้ำ
กี่คนที่ผ่านมาเตือนฝากย้ำแล้วเดินจากไป
จะมีบ้างไหมสักคนหากคิดจะเริ่มใหม่
อยากฝากหัวใจกับใครไว้แทนใจสักคน
หรือฟ้าใจร้ายหรือตั้งใจให้ฉันต้องทนเหงา
ลืมตาตื่นขึ้นมามีเพียงเงาใจมันอ่อนไหว
ทุกค่ำคืนหลับตาได้ยินแต่เสียงเรียกของหัวใจ
ร่ำร้องหาเธอคือใครบอกได้ไหมคนที่ฉันรอ
คำตอบจากฟ้าฉันหาไม่เจอหรือเธอไม่มี
ฟ้าช่วยบอกฉันทีคนดีเธออยู่ไหน
หรือฉันต้องทนเหงาอยู่แบบนี้อยู่ร่ำไป
กับคำถามของหัวใจ...หาไม่เจอหรือเธอไม่มี
2 มิถุนายน 2553 13:40 น.
Mu♪ic
นานมาแล้วมีใครคนนึงเคยบอกฉัน
หากต้องเจ็บช้ำกันวันนึงอย่าหวั่นไหว
ลองหยิบหินซักก้อนกำบีบไว้ให้แรงสุดใจ
" เจ็บมือใช่ไหม" คำถามรู้สึกอย่างไร...ในยิ้มบางๆ
เขาบอกฉันว่าไม่อาจจะมีอะไรที่ทำร้ายกัน
เท่ากับตัวเรานั้นกล้ำกลืนฝืนเก็บมันเอาไว้
ความจริงแล้วตัวเราเองที่เป็นคนทำร้ายใจ
ลองปล่อยก้อนหินก้อนนั้นไปโยนให้ไกลจากตัว
จนมาวันนี้ฉันถึงเข้าใจคำพูดของใครคนนั้น
จมปรักไม่ลืมมันเจ็บช้ำอยู่นานวันไม่เลือนหาย
มือบอบช้ำกำหินไว้แน่นลองค่อยๆผ่อนคลาย
จนได้รู้ว่าสุดท้าย...คนที่ทำร้าย "กลายเป็นเราเอง"
หน้าส่วนตัว
1380
