19 กรกฎาคม 2547 07:34 น.
magic
เปิดตัวพระเอก
หัวใจหนึ่ง ดวงนี้ มีเจ้าของ
เขาจับจอง สองปีกว่า เวลาผ่าน
ด้วยความรัก เริ่มต้น มาแสนนาน
ตั้งแต่วาน วันพบ สบตาเธอ
รอยยิ้มนั้น ประทับ จับดวงจิต
แนบสนิท เคียงใกล้ ใจเสมอ
เสียงที่อ้อน อ่อนหวาน ให้ละเมอ
ฉันรักเธอ บอกทุกครั้ง ที่เจอกัน
แม้มีงอน กันบ้าง ช่างมาง้อ
ออเซาะขอ หนุนตัก รักไหมนั้น
ถามคำถาม แบบนี้ ทุกวี่วัน
รักเหมือนกัน คนดี ที่หัวใจ
เททั้งใจ..ให้เธอแล้ว..เสียงแจ้วบอก
คำพูดออก..จากส่วนลึก..ผนึกไว้
มอบให้หมด..ยกให้..เธอเอาไป
ครอบครองไว้..เพียงหนึ่ง..ซึ้งหรือยัง
เข้ามากอด..หอมแก้ม..แถมซ้ายขวา
ผมรัก.ป้า..ที่สุด..ดุจใจหวัง
ป้า.ใจดี..ดีดี๊..น่ารักจัง
ขอสตางค์..กินขนม..ค่าชมเลย....??
พ่อตัวดี เข้ามาอ้อน ขอตังส์ใช้
เจ้าเล่ห์ใหญ่ เดี๋ยวนี้ ตีหน้าเฉย
มีมุขอ้อน มาใหม่ ตลอดเลย
หอมแก้มเชย..แล้วจ่าย..ให้ค่าชม..!!
.........................................................
พุทธรักป้าครับ..
แต่พุทธอยากกินไอติม..55555
.........................................................
18 กรกฎาคม 2547 14:53 น.
magic
อันการเมือง เรื่องยุ่ง กรุงหรือถิ่น
ต่างถวิล อำนาจ บาทยิ่งใหญ่
ทุกวิถี ทุกทาง สร้างกันไป
ถูกผิดไซร้ มิคิด ใช้จิตตรอง
ขอให้ได้ ตำแหน่ง แย่งแข่งขัน
ชนะนั้น เป็นพอ ไม่ขอสอง
อยากเป็นหนึ่ง เหยียบหัว ตัวคนรอง
ลืมไตร่ตรอง วิธี ที่ได้มา
ฆ่าได้ฆ่า ข่มได้ข่ม ขอสมหวัง
แจกสตางค์ ลับลับ ขยับหา
เสียงซื้อได้ อย่างเช่น เป็นผักปลา
ไม่รู้ว่า ทำเลว เหวนรก
ใช้ความซื่อ ประชาชน ปล้นความคิด
เงินศักดิ์สิทธิ์ เกินเสียง เอียงให้ตก
ทุ่มลงไป เทลงไป ให้ทั้งพก
ไม่วิตก หมดตัว กลัวอดตาย
แม้วันใด ผลประกาศ ฟาดตำแหน่ง
จะแสดง ผลกลับ ทรัพย์ที่หาย
ถอนทุนคืน หลายเท่า นะเจ้านาย
คงสบาย บนทุกข์ยาก ปากประชา
ยามเมื่อไป เป็นใหญ่ คงหวังวาด
เอื้อมมือกวาด ถึงอำนาจ วาสนา
ฅน..ใช้เงิน ปูทาง เดินเข้ามา
แก้ปัญหา จะได้ ที่ไหนกัน
เพียงเอารูป เทพบุตร ขุดมาครอบ
ใส่เป็นกรอบ บังความชั่ว ของตัวนั่น
หากวันใด ฅน..เช่นนี้ สูญสิ้นพันธุ์
ชาติไทยนั้น คงกระพัน มั่นยืนยง
......................................................
คิด วิเคราะห์ ก่อนเลือกว่า..
เทพบุตร หรือ ซาตาน
......................................................
13 กรกฎาคม 2547 07:23 น.
magic
ผ่านไปแล้ว.
ผ่านไปแล้ว..ไม่ไหล..กลับที่เก่า
เลาะขุนเขา..ลดเลี้ยว..เอี้ยวเป็นสาย
โค้งขอบน้ำ..ที่เห็น..เคยเย็นกาย
ไหลไหลไป..ยากหวน..ทวนกลับคืน
นกผกผิน..บินไป..ไกลลาลับ
เสียงสดับ..ยากยิน..สิ้นสุดฝืน
โบกโบยห่าง..ทางคอน..มิย้อนคืน
อาลัยรื้น..ชื้นใจ..กระไรเลย
โอ้อกเอ๋ย..มองน้ำ..ยามนกจาก
พาพลัดพราก..ห่างไกล..ไร้เฉลย
หรือเป็นเวร..กรรมใด..แต่ไหนเลย
เศร้าเกินเอ่ย..อกช้ำ..ระกำครอง
เปลี่ยวหัวใจ..ใครเล่า..จะเท่าฉัน
กลิ่นความฝัน..ลาจาก..พรากใจหมอง
มองสายน้ำ..นกบินไกล..น้ำตานอง
เฝ้าร่ำร้อง..ก้องเหว่ว้า..ว่าปวดใจ
.............................................................
.............................................................
12 กรกฎาคม 2547 23:38 น.
magic
แล้วเราหล่ะ....ไม่รักหรือ
เฮ้อ.! พักนี้..เห็นแต่คน..มีความรัก
แนบแน่นนัก..รักเรา..เฝ้าขีดเขียน
ต่อกลอนหวาน..อ้อนกัน..หมั่นพากเพียร
เธอก็เขียน..ฉันก็ขีด..ฤทธิ์หัวใจ
โอ้..พระเจ้า..ความรัก..เป็นเช่นนี้
เสกฤดี..ห่างไกล..ให้เชื่อมได้
หน้าไม่เห็น..เพียงอักษร..อ้อนกันไป
โยงเยื่อใย..ด้วยห่วงรัก..อักษรา
วาสนา..ฉันน้อยนัก..รักไม่เห็น
ใครจะเป็น..เหมือนสื่อ..ถือห่วงหา
มาขีดเขียน..เพียรกลอน..ป้อนวาจา
หวานหวือหวา..กับฉันบ้าง..จะเป็นไร
โอ๊ย..ใครใคร..ที่ไหน..ก็ไม่รัก
น้อยใจนัก..รักห่าง..ช่างเฉไฉ
มาประท้วง..นิดนิด..สะกิดใจ
แล้วเราหล่ะ..ไม่รักหรือไง..ใจด๊ำดำ
...................................................................
ใคร ใคร ก็ไม่รักผ๊ม ....
คอนเซ๊ปน้องพลับ (ยืมมา อิอิ)
...................................................................
12 กรกฎาคม 2547 21:05 น.
magic
หลังวันฝนตก.
วันฝนตก..หนักหนัก..เมื่อพักก่อน
สนุกตอน..เล่นน้ำ..ฟ้าฉ่ำฝน
รองน้ำเต็ม..ตุ่มใหญ่..ไร้กังวล
เที่ยวซุกซน..หลังสวน..ง่วนเก็บไม้
ได้มะพร้าว..หลายลูก..แต่ทุกข์นัก
คิดจะควัก..กินเนื้อ..เชื่อหรือไม่
เก็บมาแล้ว..แก่จัด..เปลือกแข็งไป
กินไม่ได้..หมดกัน..ฝันลมลม
จับมาเรียง..เคียงไว้..ใต้ต้นแม่
เฉาะเปลือกแก่..รอบลูก..ถูกผสม
ด้วยน้ำใส..รดไป..ใจชื่นชม
เพื่อจะบ่ม..เป็นต้นอ่อน..ก่อนลงดิน
มาแก้เกี้ยว..ความผิด..คิดตะกละ
ไม่รู้จะ..ไปทางไหน..ใจถวิล
จับมะพร้าว..ต้นอ่อน..ซ่อนลงดิน
เลยไปกิน..มะม่วงมัน..กันเขินอาย
...........................................................
เก็บมะม่วง กับ มะพร้าว วันฝนตก....
กินได้แต่มะม่วงค่ะ..
ส่วนมะพร้าว..กินไม่ได้เลย..
เพราะว่า....มันแก่แล้ว..5555
............................................................
หน้าส่วนตัว
954
