29 กันยายน 2548 18:32 น.
Maimao
เก็บความเศร้าซ่อนเอาไว้ในดวงจิต
กลางห้วงคิดปิดไม่พ้นทนความเหงา
ดั่งโลกนี้สิ้นเสียแล้วตัวตนเรา
แม้เพียงเงายังไม่เหลือไว้เผื่อใจ
เจ็บปวดนะที่ใครใครไม่เห็นค่า
เจ็บจนชาที่เดินมาแล้วเมินใส่
เจ็บยิ่งนักยิ่งเมื่อมองแล้วผ่านไป
เจ็บเมื่อไร้ตัวตนให้คนจำ
คงจะดีกว่านี้ที่ว่าแย่
ขอเพียงแต่แค่มีชื่อไว้จุนค้ำ
ยังดีกว่าแม้เพียงเสี้ยวไม่เหลียวนำ
ความดีทำเข้าไปยังไม่มอง
มิใช่เพราะช่วยเธอหรือจึงตกต่ำ
มิใช่คำของเธอหรือจึงหม่นหมอง
มิใช่ใจเธอฆ่าจึงน้ำตานอง
เพราะประคองเธอเอาไว้จึงใบ้กิน
มาวันนี้ฉันรู้ดีฉันมันบ้า
ที่อุตส่าห์หวังช่วยเธอจนหมดสิ้น
จนเจ็บช้ำต้องมานั่งน้ำตาริน
ต้องยลยินทั้งหมดสิ้นคำนินทา
เขาว่าฉันว่าไร้ความสามารถ
เขาว่าปราศจากซึ่งการไขว่คว้า
รู้บ้างไหมว่าหัวใจฉันทรมา
ถึงแม้ว่าฉันจะรู้มันไม่จริง
พยายามแล้วพยายามเล่าเฝ้าแต่บอก
อย่าช้ำชอกพอกความเจ็บให้หยุดนิ่ง
สิ่งใดหนามากระทบอย่าประวิง
ปลงแล้วทิ้งอย่ามาเก็บให้เจ็บใจ
28 กันยายน 2548 10:02 น.
Maimao
Artist: Carpenters (ความจริงมีหลายฉบับ แต่ที่รู้จักกันดีที่สุดคือของ Carpenter)
Why does the sun go on shining? Why does the sea rush to shore?
Dont they know? Its the end of the world. Cause you dont love me anymore.
เพราะเหตุใดดวงตะวันยังทอแสง ยังร้อนแรงแผดเผาอยู่มิรู้หาย
เหตุใดคลื่นทะเลยังซัดหาดทราย ไม่เคยคลายหายจากชายหาดมา
หรือไม่รู้โลกถึงจุดสิ้นสุดแล้ว เริ่มจะแคล้วล่วงลับดับปัญหา
เหตุเพราะรักเราสิ้นสุดทางเยียวยา สิ้นเมตตาสิ้นผูกพันสิ้นห่วงใย
Why do the birds go on singing? Why do the stars glow above?
Dont they know? Its the end of the world. It ended when I lost your love
แต่นวลนกยังขับขานบทเพลงก้อง อีกดาวจ้องดูระยับวิบวับไหว
ไม่รู้หรือโลกเราเศร้าอย่างไร จะดับไปดั่งรักเราชั่วนิรันดร์
I wake up in the morning and I wonder. Why everything the same as it was?
I cant understand. No, I cant understand. How life goes on the way it does?
ฉันตื่นขึ้นในยามเช้าเฝ้าสงสัย ว่าทำไมไม่สิ้นสุดโลกดังฝัน
ทุกทุกอย่างยังเป็นไปตามทางมัน คงสีสันคงมั่นพันผูกกาย
ไม่เข้าใจฉันยังไร้ซึ่งเหตุผล ด้วยตัวตนฉันนั้นยังไม่สลาย
ยังคงก้าวเดินต่อไปอย่างสบาย ยังไม่ตายลมหายใจยังทอดยาว
Why does my heart go on beating? Why do these eyes of mine cry?
Dont they know? Its the end of the world. It ended when you said goodbye
ด้วยเหตุใดใจยังเต้นเป็นระส่ำ เหตุใดน้ำตารินไหลให้เหน็บหนาว
ยังแลเห็นทะเลใสประกายพราว ยังคงก้าวตามทางวางชีวา
แต่คงอีกไม่นานนักโลกคงดับ คงจะลับลงแล้วล่วงเวหา
ตั้งแต่รู้รักเราเป็นเช่นมายา เมื่อเธอลาร้างรักจักลางเลือน
27 กันยายน 2548 18:18 น.
Maimao
คนไร้รักอยากมีรักสลักจิต
คนไร้มิตรอยากมีมิตรสนิทหา
คนมีคู่อยากไร้คู่อยู่เอกา
คนเฮฮาอยากลี้หน้าไม่พาที
ก็น่าแปลกคนเรานี้ชีวิตหนึ่ง
กลับไม่ซึ้งในชีวิตคิดหลีกหนี
อยากไร้บ้าง อยากมีบ้าง ไม่พอดี
ทั้งชีวีมีบ้างไหมที่ชอบพอ
อยู่กับตัวอยู่กับตนอยู่ให้ติด
อยู่แล้วคิดเราเป็นเช่นไรหนอ
อยู่แล้วตริตรองให้ดีอย่ารีรอ
จะมัวพ้อขอนู่นนี่ดีปะไร
เราเกิดมามีเท่าไรไปเท่านั้น
มีเท่ากันแต่เกิดมาอย่าสงสัย
มีเพียงกายกับจิตยังมีใจ
ทำดีได้ อยู่ดีได้ พึงปล่อยวาง
26 กันยายน 2548 23:35 น.
Maimao
นานเท่านานนานแล้วแคล้วจากบ้าน
นานเนิ่นนานยิ่งนานนานนักหนอ
นานแสนนานนานนักบ้านจักรอ
นานแล้วนานข้าพ้อขอกลับคืน
บ้านที่อุ่นอุ่นไอรักข้าคิดถึง
บ้านที่ซึ้งซึ้งความรักถักทอผืน
บ้านที่โอบอ้อมกอดรักอันยั่งยืน
บ้านที่ตื้นตันด้วยรักพักผ่อนใจ
คิดถึงแม่แม่ที่รักปานดวงจิต
คิดยิ่งคิดคิดถึงพ่อจะหาไหน
คิดแล้วคิดคิดถึงน้องที่อยู่ไกล
คิดอีกคิดคิดถึงไอรักบ้านเรา
26 กันยายน 2548 23:06 น.
Maimao
ชะตาตน ปะทนทุกข์ คละสุขสันต์
จะฝ่าฟัน อนันต์นา มหาหาญ
จะห่อนหาย จะตายตัว ล่ะกลัวการณ์
จะแผ้วพาน จะผ่านพ้น ล่ะตนตัว
หน้าส่วนตัว
8143
