17 กุมภาพันธ์ 2547 11:08 น.
mini_pk
นั่นแน่!ทำอะไร
มองออกไปน้องเห็นนะ
พี่ทำอะไรอยู่คะ
เห็นหรอกนะไม่ต้องอาย
เอ๊ะนั่นกล่องของขวัญ
ของใครกันคะพี่ชาย
มันช่างสวยมากมาย
คุณพี่ชายจะให้ใคร
หรือพี่จะให้หนู
คิดๆดูใช่หรือไม่
แล้วพี่จะให้ทำไม
นี่ไม่ใช่วันเกิดเรา
แล้วพี่เตรียมให้ใคร
ไม่ตอบใช่มั้ย...เดี๋ยวน้องเอาไปเผา
ถ้าหากคนนั้นไม่ใช่เรา
แล้วใครเล่าเป็นใครกัน
รีบตอบมาซะดีๆ
อย่าให้น้องคนนี้ต้องคิดฝัน
เร็วๆเดี๋ยวไม่ทัน
เดี๋ยวไม่งั้นหมดเวลา
ติ๊กต๊อกๆ
อ้าว!ไม่ตอบใช่มั้ยพี่ขา
อ้า!หมดแล้วเวลา
งั้นหนูเอาไปล่ะนะ...บ๊ายบาย
หยุดก่อนไอ้ตัวดี
พี่คนนี้บอกก็ได้
พี่รีบตอบด้วยความกระวลกระวาย
กลัวล่ะซิกลัวหนูเอาไปปู้ยี่ปู้ยำ
อิอิบอกจนได้
คิดๆไปก็น่าขำ
อ้าวๆอย่างึมงำ
แล้วก็จำเอาไว้เลย
มานี่พี่จะบอก
ไม่ได้หลอกนะน้องเอ๋ย
คนๆนั้นน้องไม่คุ้นเคย
ถ้าอยากรู้ก็เงยหน้าขึ้นไป
โอ้โหรูปๆนี้
คือคุณพี่มาติดตอนไหน
มองมาก็มองไป
มองยังไม่รู้ว่าใครคือเธอ
ใช่ย่อยน๊าพี่เรา
เตรียมเซอร์ไพรซ์ให้เขาเหรอ
ให้น้องช่วยมั้นเออ
ไม่ต้องเลยยัยเซ่อพี่จัดการเอง
เชอะไอ้พี่บ้า
คิดหรอว่าตัวเองเก่ง
เดี๋ยวๆก็รู้เอง
ว่าใครเจ๋งเก่งกว่ากัน
และแล้วก็ได้มา
มาแล้วจ้ากล่องของขวัญ
ไปให้ก่อนพี่แล้วกัน
ตัดหน้ามันโฮะสะใจ
เย้ๆให้ไปแล้ว
เยาะเย้ยพี่แห้วโหมันใหญ่
ดูพี่เหมือนเสียใจ
ทำไรไปไม่รู้ตัว
ขอโทษค่ะพี่ชาย
แล้วทำตลกให้พี่ยิ้มหัว
หน้าพี่ช่างน่ากลัว
ใช่ชัวร์ๆพี่โกรธกัน
ขอโทษน้าพี่ชาย
ต้องทำไงถึงจาหายโกรธฉัน
ไม่คุยกันทั้งวัน
โอ้ยตัวฉันจะบ้าตาย
งั้นใช้วิธีนี้
เป็นวิธีที่สุดท้าย
เอ่อพี่คะของขวัญชิ้นนั้นพี่หนูฝากมาให้
และจากนี้ต่อไปพี่หนูจะมาคุยด้วยทุกวัน
และแล้วก็ได้ผล
พี่ยอมทนคุยกับฉัน
เห็นพี่ไปคุยกะเขาทุกวัน
เห็ยอย่างนั้นก็ดีใจ
พี่ชายขอโทษนะ
ผิดไปแล้วค่ะขอทีทำไว้
สัญญานะว่าต่อไป
จะไม่ทำให้พี่เสียใจอีกเลย
17 กุมภาพันธ์ 2547 11:05 น.
mini_pk
ลูกหมาตัวน้อยๆ
มันค่อยๆย่างก้าวขา
เดินไปแล้วเดินมา
หันมองหาเพื่อนของมัน
เอะเอ๋...อยู่ไหนหว่า
อยู่ไหนน๊าเพื่อนของฉัน
ตามหามาทั้งวัน
ไม่เจอกันเลยซ๊ากที
เพื่อนๆอยู่ที่ไหน
ตอบได้ไหมฮะเพื่อนซี้
หาไปก็ไม่มี
ผมตอนนี้อยู่ตัวเดียว
เดินไปก็เดินมา
เห็นแต่หญ้าสีเขียวๆ
ยืนดูอยู่ตัวเดียว
ไม่แลเหลียวเลยเพื่อนเรา
เพื่อนๆอยู่ที่ไหน
รู้บ้างไหมว่าผมเหงา
มองหาก็ไม่มีแม้เงา
ปล่อยให้เราอยู่ต้องเหงาใจ
หาเพื่อนก็ไม่เจอ
โถ่เพื่อนเกลอเลิกแกล้งได้ไหม
ไม่รู้เล่นอะไร
หายไปไหนไม่บอกกัน
นำตาผมเริ่มไหล
หายไปไหนหนอเพื่อนฉัน
หรือเพื่อนจะลืมกัน
เลยปล่อยฉันให้เศร้าใจ
อิอิ...ไอ้ตัวน้อย
เอ๊ะ!เสียงจ้อยนั้นมาจากไหน
มองมาแล้วมองไป
อยู่นั่นไงเพื่อนๆเรา
นั่นแน่...เป็นอะไร
ร้องทำไมฮะไอ้เทา
มาๆเร็วพวกเรา
เดี๋ยวไอ้เทามันจะตาย
พวกเรามาแล้วฮะ
ขอโทษนะที่มาสาย
แล้วร้องไปทำไม
หรือเสียใจคิดว่าเราไม่มา
ตอนนี้มาแล้วไง
เลิกเสียใจได้แล้วหนา
เร็วๆรีบเข้ามา
เล่นกันน๊ามาเล่นกัน
ดูมันมีความสุข
ไม่มีทุกข์เหมือนกับฉัน
นั่งเหงาอยู่ทุกวัน
มีเพียงฉันไม่มีเธอ
แม้มันนานเป็นปี
ฉันคนนี้ก็ยังรอเสมอ
ยังหวังจะพบเจอ
กับเธอที่ฉันรอ
แต่เธอก็ไม่มา
ไม่เห็นหน้าบ้างเลยหนอ
เธอรู้ไหมว่าฉันรอ
นั่งหน้างอหน้าประตู
วันแล้วก็วันเล่า
ฉันยังเฝ้ารอเธออยู่
ยังคงมองหน้าประตู
ยังเฝ้าดูคอยเธอกลับมา
17 กุมภาพันธ์ 2547 11:01 น.
mini_pk
จากเด็กหญิงตัวน้อยๆ
ที่ยังคอยเธออยู่เสมอ
ถึงคนที่อยากพบเจอ
คือเธอผู้แสนดี
สวัสดีค่ะพี่ชาย
สบายดีรึเปล่าคะ...ตอนนี้
คิดถึงน้องบ้างรึเปล่า...ไม่เจอกันตั้งเป็นปี
ส่วนทางนี้...คิดถึงพี่...แทบบ้าตาย
เมื่อไหร่พี่จะกลับมาซะที
กลับมาปลุกไอ้ตัวดีเวลาตื่นสาย
กลับมาดุมาตีเจ้าคนเอาแต่ใจ
กลับมารับมาส่งหนูไงไปโรงเรียน
คิดถึงม๊าก...มาก...คิดถึงพี่
ยิ่งตอนนี้ตอนที่หนูกำลังเขียน
หน้ากลมๆของพี่มันวนเวียน
จนหนูเอียนแทบ.......ออกมา
ล้อเล่นนะคะพี่ชาย
อย่าคิดโกรธหนูเลยนะ...พี่จ๋า
แต่คิดถึงจริงๆนะ...คิดถึงจนล้นออกตา
คิดถึงแทบบ้า...คิดถึงจนไม่รู้จะพูดยังไง
หนูรู้...พี่ก็คิดถึงหนูเหมือนกัน
พี่หนะ...คิดถึงหนูทุกวันเลยใช่มั้ย
ไม่ต้องมาปฏิเสธหรอก...ไม่ต้องอายไป
ปฏิเสธยังไงหนูก็รู้อยู่ดี
ถ้าเผื่อพี่อ่านจบแล้วอะ
กรุณารีบตอบกลับด้วยนะเพคะ...คุณพี่
อย่าปล่อยให้น้องต้องรอนาน...เข้าใจมั้ย...คนดี
น้องจะรอนะ...แล้วจำไว้ล่ะ...ไอ้ตัวเล็กคนนี้มันยังรักพี่เหมือนเดิม
15 กุมภาพันธ์ 2547 16:10 น.
mini_pk
เธอยังรักฉันอยู่รึเปล่า
ทำไมถึงปล่อยให้ฉันต้องเหงาอยู่อย่างนี้
หรือว่าเธอหมดใจให้กันแล้วคนดี
ทำไมไม่สนใจฉันคนนี้บ้างเลย
เธอยังรักฉันอยู่รึเปล่า
ทำไมถึงทำเป็นเงียบเฉย
บอกมาได้มั้ยว่ายังรักกันเหมือนเคย
หรือถ้าไม่ก็บอกมาเลยว่าหมดรักกัน
15 กุมภาพันธ์ 2547 16:09 น.
mini_pk
มิตรภาพของเราต้องจบที่ตรงนี้
เพียงเพราะเพื่อนเข้าใจผิดที่คิดฝัน
ก็คิดว่าเรากับเขาแอบรักกัน
ไม่เคยถามว่าความจริงเป็นยังไง
แล้วพวกเธอก็แปรเปลี่ยน
จากที่เคยวนเวียนเป็นห่างหาย
ฉันอยากบอกเหลือเกินอยากอธิบาย
ว่าที่พวกเธอเข้าใจมันไม่จริง
แต่มันคงไม่มีโอกาศแล้ว
ก็พวกเธอตัดขาดแล้วหมดทุกสิ่ง
ไม่ยอมฟังไม่ยอมถามเรื่องความจริง
ไม่สนใจทุกๆสิ่งไม่ต้องการ
ไหนๆก็ไหนๆ
จบก็ได้คำว่าเพื่อนที่ร่วมฝัน
ไม่ขอกลับไปเป็นแล้วเพื่อนกัน
เลิกยุ่งเลิกฝันเลิกกวน
แต่ไม่ใช่ว่าเราจะเกลียด
เพียงแค่ขี้เกียจกลับไปหวน
เจ็บมากพอแล้วที่ต้องร้องไห้ครำครวญ
ฉันก็ควรอยู่อย่างนี้ไกลๆเธอ
Lovers
0 คน เลิฟmini_pk
หน้าส่วนตัว
738
