7 เมษายน 2550 20:29 น.
nidhi
ถึงวันนี้อับจนดิ้นรนหนัก
ยังต้องหักห้ามใจไม่ไปหา
แม้เดือดร้อนไม่วอนใครให้เมตตา
จะรักษาให้บรรเทาด้วยเราเอง
7 เมษายน 2550 20:27 น.
nidhi
พระจันทร์เพ็ญลอยเด่นอยู่บนฟ้า
ดวงดาราพราวพริบระยิบแสง
ประจำฟ้าอยู่ไกลลิบคลายร้อนแรง
แสงเหลืองแดงแฝงสีเรื่อเรืองส่องมา
7 เมษายน 2550 20:25 น.
nidhi
มองดาวเดือนเกลื่อนฟ้าคราหน้าหนาว
ใต้แสงดาวแห่งศรัทธามองน่าฝัน
ไล่ความมืดที่ครอบคลุมกระจ่างพลัน
สวยเหมือนฝันพลันมั่นใจในครั้งนี้
ณ ดินแดนที่ห่างไปในอดีต
ใต้เงาซีดมืดมัวสลัวนั่น
ภาพความสุขสดใสที่ตัดกัน
แม้จะสั้นใจเปี่ยมสุขคลายทุกข์ตรม
7 เมษายน 2550 12:57 น.
nidhi
หากแม้นพี่เลือกทำได้ดั่งใจพี่
ชีวิตนี้คงไม่หมองอย่างต้องหา
คงพากเพียรเรียนให้จบครบตำรา
แล้วตั้งหน้าหาอาชีพที่ดีทำ
ถ้าเพียงแต่รู้ว่าผิดยั้งคิดได้
เรื่องร้ายร้ายคงไม่มีอย่างที่หา
ใจเป็นสุขไม่ทุกข์ร้อนซ่อนกายา
ไม่ต้องหาเรื่องเป็นทุกข์มีสุขใจ
7 เมษายน 2550 12:51 น.
nidhi
ลมหนาวเริ่มโชยพัดสงัดดึก
นั่งตรองตรึกนึกขึ้นมาน้ำตาไหล
อดีตเคยเรืองรุ่งเฟื่องฟุ้งไกล
ไม่ทันไรต้องมาดับนับแต่นั้น
ถ้าไหวทันกลับตัวตั้งแต่แรก
คงไม่แตกแหลกอย่างนี้ไม่มีหวัง
นึกขึ้นมาคราใดใจแทบพัง
ภาพความหลังครั้งก่อนยังหลอนใจ
หน้าส่วนตัว
825
