27 มีนาคม 2549 01:50 น.
noomint
รักหนอรัก ทางธรรม แบ่งได้สอง
หนึ่งมุมมอง คือเมตตา น่าสงสัย
อันสเน่หา นั้นคือสอง ต้องความนัย
ล้วนอยู่ใน จิตมนุษย์ สุดโบยบิน
อันเมตตา นั้นหรือ คือความรัก
ที่ประจักษ์ สมบูรณ์ พูนถวิล
รักบริสุทธิ์ ผุดผ่อง ดั่งอาจิณ
ล้วนเกาะกิน กลางจิต ให้ติดนาน
อันสเน่หา พาใจ ให้ต้องจิต
ดวงใจติด มักทุกข์ สุขอาจหาญ
ด้วยความทุกข์ มากกว่าสุข มักแผ้วพาล
ให้ดวงมาลย์ จมทุกข์ สุขไม่มี
ถึงได้รู้..ว่ารัก คือไฉน
ให้ดวงใจ เท่าทัน มิหน่ายหนี
เรียนรู้รัก ห่างทุกข์ สุขฤดี
ดวงใจนี้..จะได้สุข ทุกข์ไม่เยือน
แต่งเมื่อ 26 มีนาคม 49
ในวาระ ไปสนทนาธรรม เรื่องความสุข
ณ . วัดญาณเวศกวัน นครปฐม
27 มีนาคม 2549 01:48 น.
noomint
อันความสุข อยู่กับใจ ใช่ใครเล่า
ด้วยปัดเป่า ตัวทุกข์ ลืมขื่นขม
ด้วยสติ นำจิต อันระทม
คลายตรอมตรม หมองไหม้ เพราะปัญญา
ขาดสติ นำพา มาซึ่งทุกข์
มิพบสุข ห่างหาย ใจค้นหา
หัดทบทวน ตั้งจิต พิจารณา
เหตุตรงหน้า ด้วยจิต สติพลัน
สติมา สมาธิ และปัญญา
มิหนักหนา เพียรฝึก ให้หมายมั่น
ปัญญาเกิด สุขจะเลี้ยว มาตามกัน
เป็นรั้วกั้น ตัวทุกข์ สุขใจเอย
แต่งเมื่อ 26 มีนาคม 2549
วาระ : สนทนาธรรมเรื่อง ความสุข
ณ วัดญาณเวศกวัน นครปฐม
26 มีนาคม 2549 01:14 น.
noomint
ถึงท้องฟ้า ทะเล เคยขื่นขม
ช้ำตรอมตรม ด้วยลูก ทะเลนี้
จากไปแล้ว ยามฟ้าใส เปี่ยมไมตรี
ขอบใจพี่ นาวี มีน้ำใจ
อันความรัก ไม่มีโทษ โกรธในจิต
เหลือเพียงมิตร สหาย คล้ายน้ำใส
ได้พี่ชาย ที่รักน้อง เปี่ยมดวงใจ
ยังห่วงใย ดูแล กันเรื่อยมา
จากไปแล้ว ใช่จะทุกข์ ให้สุขสันต์
ยิ้มให้กัน เดินหน้า อย่าห่วงหา
น้องยังรัก พี่ยังรัก ตลอดมา
คงคุณค่า แห่งทัพ นาวีไทย
26 มีนาคม 2549 00:43 น.
noomint
อยากบอกเธอ คิดถึง คนึงหา
จิตตรึงตรา บินชิด มิหลีกหนี
ไปยังเจ้า ดวงแก้ว ทุกราตรี
ดวงใจนี้ เปี่ยมรัก ท่วมท้นใจ
ยามพี่แก้ว นั่งยิ้ม พิมพ์ดวงจิต
ใจครุ่นคิด เตลิด เพลินไปไหน
น้องนั่งยิ้ม กริ่มอก ล้นดวงใจ
เพราะชื่นใน ใจรัก จักสมปอง
ไม่อยากให้ รักนี้ มีห่างหาย
ถึงแม้ตาย ดวงจิต เป็นเจ้าของ
ขอให้รัก ยืนยง ตามครรลอง
เราทั้งสอง จะมั่น ในสัญญา
อยากกระซิบ เบาเบา ข้างข้างหู
อยากให้รู้ ว่าคิดถึง เป็นหนักหนา
อยากอยู่ใกล้ ชิดกัน ตลอดเวลา
เมื่อไหร่หนา ได้พบ ประสบกัน
25 มีนาคม 2549 23:01 น.
noomint
แว้บไปอ่านกลอน..ของคุณแสนแก้วแล้วชอบ...
เลยเอามาแต่งเทียบเคียงไว้...ในความหมายเดียวกัน..
เสียงเกลียวคลื่น ซัดสาด กระทบฝั่ง
ถึงความหลัง หวนคืน มาที่นี่
ก่อนนั้นฉัน ยังมี เธอคนดี
นั่งตรงนี้ ฟังเสียงคลื่น ชื่นดวงใจ
แต่วันนี้ ไม่มี เธออีกแล้ว
ไร้วี่แวว กลับหัน เริ่มกันใหม่
หญิงคนนี้ ไม่อาจลบ ไปจากใจ
ต้องคว้าไขว่ ความหวาน ที่ผ่านมา
ด้วยการหวน กลับมา ยังที่เก่า
ที่สองเรา รักกัน นั้นหนักหนา
ที่เธอเคย เอ่ยรัก คำสัญญา
จะรักกัน ชั่วฟ้า ดินมลาย
บัดนี้หมด สิ้นกัน ในทุกอย่าง
เคยเคียงข้าง วันนั้น กลับห่างหาย
ความทรงจำ ตอกย้ำ มีมากมาย
มองรอบกาย ใจฉัน นั้นมีเธอ
คงต้องใช้ เวลา นานแสนนาน
เพื่อลบภาพ วันวาน ที่เพ้อเจ้อ
ลบความคิด เรื่องราวครั้ง ยังมีเธอ
ให้ไกลจาก หญิงเซอๆ นั้นสักที
ไม่อาจรู้ เวลา นานเท่าไหร่
ขอให้ใจ เธอรับ ว่าฉันนี้
เคยรักเธอ ยิ่งกว่า ทุกสิ่งมี
เธอตอบแทน ความภักดี ด้วยจากลา
ในสุดท้าย ขอให้ เธอโชคดี
ขอให้มี คนรัก ที่มากกว่า
ฉันคนนี้ ที่รักเธอ ตลอดมา
ในชาติหน้า อย่าได้พบ กันอีกเลย
ด้วยอารมณ์เดียวกัน..เลยขอแต่งในเนื้อหาโครงเดียว...กันละกัน
หน้าส่วนตัว
1121
