๏ ใช่เพียงถ้อยร้อยคำทำลิขิต ใช่เพียงคิดเขียนสารจารเสนอ ใช่เพียงฝันหวั่นไหวใจละเมอ ใช่เพียงเพ้อพร่ำความตามอารมณ์ ใช่เพียงรักอักษรเสียงกลอนกล่อม ใช่เพียงน้อมในนิยามว่างามสม ใช่เพียงบทพจนาน่านิยม ใช่เพียงชมชนชื่นก็ตื่นใจ แต่ด้วยกลอนสะท้อนสารสะท้านจิต ลงลิขิตลายลักษณ์อักษรไข สื่อสิ่งคิดพินิจตามความเป็นไป กระจ่างได้ด้วยพจน์บทพากย์กานท์ จึงไม่ใช่เพียงร้อยถ้อยวิจิตร จึงไม่ใช่เพียงลิขิตคำขับขาน จึงไม่ใช่เพียงลักษณ์สลักจาร แต่เป็นสารสื่อตรงส่งจากใจ ๚
11 กุมภาพันธ์ 2545 22:05 น. - comment id 34980
เห็นด้วยจากใจครับ อาจารย์หมอ... บทกลอนคือผลึกความคิดของเรื่องที่อยากจะสื่อครับ
12 กุมภาพันธ์ 2545 02:19 น. - comment id 35031
อย่างไรก็รักษาสุขภาพนะครับ....
12 กุมภาพันธ์ 2545 16:22 น. - comment id 35095
อืม...เห็นด้วยค่ะ..วฤก อ่านแล้วซึมซับความลึกซึ้งของความหมายในบทกลอนได้ดีเลย(^___^)ไม่ว่า วฤกจะหายไปนานแค่ไหนแต่ถ้าโพสเมื่อไหร่มีแต่คนคอยติดตามอ่านเสมอค่ะ