รู้ไว้ใช่ว่า ฯ

ลุงแทน

...........เขาไม่ถาม  อย่าตะกราม  ตะกละกล่าว        
ไก่สามหาว  มิใช่ยาม  ตะกรามขัน
กลัวไว้หน้า  กล้าไว้หลัง  ระวังทัน             
คนทุกวัน  แปดเหลี่ยม  สิบสองคม
คนหน้าเนื้อ  ใจเสือ  ก็เหลือคบ                 
 ข้างนอกกลบ  หวานไว้  ข้างในขม
มะนาวเกลี้ยง  ก็ไม่ล้น  เท่าคนกลม            
เร็วกว่าลม  เหลี่ยมลบ  ตลบตะแลง
ฝนจะตก  เท่าไร  น้ำไม่ขัง                       
 ย่อมไหลหลั่ง  ลงรู  คูระแหง
รสไม่รู้  ดุจจวัก  ที่ตักแกง                        
จนปากแหว่ง  เปรี้ยวหวาน  ไม่พานรู้
ถึงมีหู  มีอยู่  ดังหูกะทะ                           
มีตาปะปะ  เหมือนสัปปะรด  น่าอดสู
ถึงมีปาก  ปากพล่อย  ดังหอยปู                 
มีเท้าคู้  มือตาย  เหมือนไม่มี
กระจกส่อง  มองเด่น  จะเห็นหน้า             
ปัญญาส่อง  ปัญญา  ชี้แจ่มใส
ตัวของตัว  ชั่วดี  มีเพียงใด                       
ไม่ต้องไป  หาหมอดู  ก็รู้ดี
จิตไม่ตาย  รูปไม่ตาย  อย่าหมายผิด           
รูปกับจิต  บอกหมด  ปลดนิสัย
รูปทั้งกอง  เปรียบเหมือนฟอง  ชลาลัย       
เกิดขึ้นแล้ว  ก็ดับไป  เป็นธรรมดา
ถ้ารู้จิต  ก็รู้จบ  พบธรรมะ                          
องค์พุทธะ  ปรากฏ  หมดโมหันต์
ละกิเลส เลสชั่ว ทรงรู้ทัน                    
ไม่กลับหัน ทรงประหาร อย่างชาญชัย
ธรรมจักร หลักธรรม นำพิสุทธิ์               
ได้วิมุติ หลุดลา จากภพสาม
มีพระธรรม ปะดุจ พุทธบูชา                  
ใช้ปัญญา พาสุข ทุกข์มลาย