๏ ถ้อยรำพันรันทดกำสรดโศก คล้ายดั่งโลกโหดร้ายทำลายหวัง ปริ่มสิ้นแล้วชีวินต้องภินท์พัง ทุกข์ประดังซัดสาดพิฆาตใจ ฤๅ รันทดหมดหวังทุกอย่างแล้ว ดุจดั่งแก้วแตกยับเกินนับไหว จึ่งรำพันพจน์พากย์หลากความใน กลั่นออกไปจนหมดความจดจำ หยดน้ำตาเจ้ารินแทบสิ้นสาย ด้วยมลายศรัทธาค่าเคยล้ำ แท้เพียงหลอกตอกใจให้ระกำ สุดท้ายช้ำข่มขื่นสะอื้นตรม ในภาษาปรากฏคล้ายหมดหวัง ไร้พลังจักฝืนความขื่นขม อยากหยุดสิ้นหายใจ...จึ่งวายระทม ช่างมิสม...กับตัวตนคนทระนง หนึ่งความห่วงอาจห่างเหมือนอย่างเริ่ม แต่คงเดิมห่วงใยมิไหลหลง คำสัญญาต่อกันยังมั่นคง อย่าพะวงว่าจักหายดุจสายลม เธอเจ็บร้อย..ฉันเจ็บล้าน...เกินขานกล่าว เธอหมื่นร้าว..ฉันโกฏิแสนแน่นขื่นขม หากแลกหนึ่งสุขน้อย...กับ..ร้อยระทม ฉันขอตรม..เพื่อเธอสุข...ทุกโมงยาม๚ะ๛
30 กันยายน 2551 05:46 น. - comment id 900763
..ไพเราะและมีความหมายสำหรับความรักและความห่วงใย..ที่พี่ชายมีให้กับใครคนนั้น..
ความรักและความห่วงใย.. ที่ไม่เคยเปลี่ยน..
เรนชื่นชมในสิ่งที่พี่ชายทำให้กับคนที่แสนรักคนนั้นจัง..
..เก๊าะถ้าหากเรนเป็นเธอ..
ความรู้สึก..และสิ่งที่สัมผัส.. เรนเก๊าะคงเลือก.. คนที่รักและห่วงใยเรน..
แทนใครบางคนที่ไม่เห็นคุณค่าในตัวเรา..
เรนขอเป็นกำลังใจให้กับพี่ชาย..และพี่สาวคนนั้นของเรนนะคะ..
แค่ช่วงเวลาที่ท้อแท้..สิ้นหวัง..ขอเพียงมีคนที่รักและเข้าใจ..
..ความเชื่อมั่น..ความทะนง..
ความเข้มแข็ง..ต้องกลับมาหาเธออย่างแน่นอน..
เรนเป็นกำลังใจ..ให้พี่ชายนะคะ..

30 กันยายน 2551 05:51 น. - comment id 900764
โห้ยย.. ม่ายรู้ดิคะ!.. เรนเขียนแบบนั้นได้อย่างไร..
...
ลบออกให้เรนด้วยนะคะ..
เก๊าะเพราะพี่อัลมิบอกว่า เรนเป็นผู้ใหญ่แล้ว..
...
ซาแว้ปปป..
..


30 กันยายน 2551 12:31 น. - comment id 900868
งดงาม ทั้งความหมายและภาษา "ขอบคุณบทกลอนดีๆครับ"

1 ตุลาคม 2551 12:12 น. - comment id 901192
ไม่สิ้นหวังตราบมีลมหายใจคะ

2 ตุลาคม 2551 02:11 น. - comment id 901471
อบอวลกลิ่นความรักอันมั่นคง ผมรู้สึกเช่นนั้นครับ

2 ตุลาคม 2551 08:25 น. - comment id 901504
มีกำลังใจขึ้นมาอีกเป็นกองเลยน่ะ... :) ขอบคุณแทนคนคนนั้นจริงๆ ..
