**ดุจดังฤดูเหงาอันยาวนาน ละนาทีคืบผ่านช่างหน้าหวั่นไหว ละภาพพบ พบแล้วเลือนพร่าไป เหลือกลิ่นหอมกรุ่นไว้เพียงจางจาง **หวังสักภาพจะพบโดยไม่พร่า สักนาทีแจ่มจ้าไสวสว่าง หวังสักหอมกรุ่นให้ไม่อำพราง เฝ้าแต่หวังอ้างว้างอยู่อย่างนั้น **ยิ่งพบ ยิ่งเพ่ง ยิ่งพร่า โลกนี้จริงหรือว่าโลกนี้ฝัน โลกนี้ลวงหรือใจที่ไหวหวั่น เช่นไรกันใจนี้.... มิรู้เลย **อาจจะเป็นฤดูเหงาที่ยาวนาน ช่างกระไรฤดีกาลของข้าเอ๋ย คล้ายจะฟุ้งหอมกรุ่นแสนคุ้นเคย ก็รำเพยแผ่วพ้น.. เสียจนไกล
พี่ชา_ย^^ 23 ต.ค. 2545 14:32 น. - ID 24904 
760
2
0
23 ตุลาคม 2545 14:48 น. - comment id 90499
โอโฮ้.....พี่ชาย...ของใครเนี่ย?
23 ตุลาคม 2545 14:55 น. - comment id 90504
เจ๋งแฮะ
23 ตุลาคม 2545 16:06 น. - comment id 90516
เพราะดีค่ะ...ชอบจัง
23 ตุลาคม 2545 19:56 น. - comment id 90576
เห็นด้วยกะพี่ลมค่ะ
23 ตุลาคม 2545 21:20 น. - comment id 90604
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^..เพราะแบบเหงาเหงานะจ๊ะ..^*^
^*^..............^_____^...........^*^
24 ตุลาคม 2545 00:04 น. - comment id 90702
ชอบ ^___^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด