หนีรัก..กลับบ้านป่ามานั่งโศก
ริมน้ำตกนางครวญชวนหวั่นไหว
พี่ได้แต่ห่วงเจ้าเฝ้าปลอบใจ
ที่เสียแล้วเสียไปอย่าได้ตรม
โอ้..นางครวญนวลครางช่างบาดลึก
ความรู้สึกปวดร้าวคราวขื่นขม
เจ้าถูกทำถูกทิ้งยิ่งระทม
แม้เจ้าล้ม..ยินดีรับ..เธอกลับมา..??