อยากถอดใจใส่พานคลานมามอบ
เป็นคำตอบตรงตรงเลิกสงสัย
หัวใจฉันนั้นอยู่กับผู้ใด
ทุ่มเทให้ไม่เหลื่อเผื่ออื่นเลย
เธอจะรับจะเมินหรือเดินหลบ
ฉันจะพบกับอะไรไม่กล้าเอ่ย
แสนหวาดหวั่นพรั่นใจไม่เสบย
จนเวลาล่วงเลยเป็นขวบปี
ดวงใจนี้คงไร้ค่าไม่น่าคบ
จึงพานพบรอยระกำช้ำอยู่นี่
ฉันไร้ซึ่งวาสนาบารมี
อาจจะมีได้มาความชาเย็น
ฉันมัวหลงรักใครก็ไม่รู้
แล้วนี่อยู่เพื่อใครมองไม่เห็น
ฉันทนสู้กลืนกล้ำความลำเค็ญ
แม้แสนเข็ญก็ยังหวังเรื่อยมา
ร่างกายฉันเหลือซากเป็นกากแก่น
ยังคงแม่นมั่นรักเป็นนักหนา
รอรับเพียงเสี้ยวเศษเวทนา
หรือว่าฟ้าให้เรา....เพียงเท่านี้.
15 พฤศจิกายน 2546 22:01 น. - comment id 181976
อยากถอดจิตมอบให้ใครกันหนอ อยากเคลียคลอผู้ใดหมายไต่ถาม อยากรู้ซึ่งหนึ่งหญิงอิงนิยาม อยากทราบความในใจว่าใครกัน .. เหตุใดจึงโศกเศร้าและเหงาหงอย มานั่งคอยละเมอเอ่ยเพ้อฝัน หากจะคิดรักใครไม่สำคัญ ขอเพียงมั่นแน่วแน่มิแปรคืน..

15 พฤศจิกายน 2546 23:46 น. - comment id 181999
จะถอดใจรักใครก็ไม่ว่า แต่อย่ามาหวงแหนแฟนคนอื่น มาเป็นชู้กายใจให้กล้ำกลื่น ชวนระทมขมขื่นสะอื้นทรวง... อิ อิ ขอมาทักทายมาแบบแปลกๆนะครับ

16 พฤศจิกายน 2546 01:43 น. - comment id 182039
มารับใจดวงนี้ที่เธอให้ ด้วยหทัยของใจที่คงที่ มารับความรักที่เธอมี และจะขอดูแลอย่างดีสัญญา ***กลอนซึ้งกินใจมากเลยค่ะ เหมือนกับถอดใจมาเขียนเลยจริง ๆ ค่ะ***

16 พฤศจิกายน 2546 06:40 น. - comment id 182057
ขอบคุณ 1.มหามิตรตลอดกาลอัลมิตรา ซึ้งใจเสมอมา 2.ท่านหมึก มรกต ดาวดวงใหม่ไฟแรง 3.ท่านผู้หญิงไร้เงา เพื่อนผู้คล้ายๆเป็นสายเลือดใต้ด้วยกัน.

16 พฤศจิกายน 2546 13:31 น. - comment id 182131
อยากถอดใจถอดมาได้ไม่เคยว่า ตะแหง่วจะรักษาให้ไม่คิดหนี เอาหัวใจที่ไร้รักฝากใจนี้ รับรองสิไม่ชีช้ำ..อิอิ..จำนำก็ดี(นะ) ตะแหง่วมาแซวเล่นเท่านั้น

16 พฤศจิกายน 2546 14:25 น. - comment id 182147
เขียนได้ดีครับ....

16 พฤศจิกายน 2546 17:20 น. - comment id 182179
ดวงใจเราก็เป็นของเราซินะ จะถอดไปให้ใครกันเล่า... เค้าไม่รัก เรารักตัวเองก็ได้นี่นา.. เขียนราวกับถอดใจจริงๆ ปานนั้นครับ

16 พฤศจิกายน 2546 20:55 น. - comment id 182225
หากมีใครบอกเรารักเท่านี้ รักเท่าที่ถอดใจให้เราได้ คงตะกายไปตอบรับ..ประทับใจ แต่หา ใคร มาบอกเรา..เศร้า..ไม่เจอ

16 พฤศจิกายน 2546 21:11 น. - comment id 182228
ขอบคุณเพื่อนๆครับ -ท่านตะแหง่ว ชื่อแปลกดีดูท่าจะเป็นคนอารมย์ขัน -มิตรใหม่แทนคุณแทนไท ขอบคุณครับ -ท่านลำน้ำน่าน กวีในดวงใจของผมเสมอมา -ท่านมารแมงมุม นี่ชื่อก็แปลก ที่บ้านคงไร้แมงมุมเป็นแน่แท้

16 พฤศจิกายน 2546 22:03 น. - comment id 182242
ถอดถอนในหายห่างจากห่วงรัก ให้ใจพักรักษาเวลาช่วย ใจระทบเพราะพิษรักเหมือนมอดม้วย ฟ้าประทานวิธีช่วยปกปักษ์เธอ

16 พฤศจิกายน 2546 22:51 น. - comment id 182263
ขอบคุณท่าน ไอดาโฮ - - - ไม่เคยลืมความหลังที่พลั้งผิด มิเคยลืมความสนิทเสน่หา ยังตราตรึงใจมั่นทุกวันมา มาตรแม้นว่ากงกรรมตามราวี.

17 พฤศจิกายน 2546 17:49 น. - comment id 182499
มานั่งเหงาเป็นเพื่อนกัน

17 พฤศจิกายน 2546 21:54 น. - comment id 182563
ขอบคุณเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ ท่านละอองน้ำ

22 พฤศจิกายน 2546 13:15 น. - comment id 183938
อยากถอดใจไว้ให้ใครกันหนา จึงต้องมาครวญคร่ำพร่ำเพ้อฝัน ใยเศร้าโศกวิโยคใจใฝ่รำพัน ใยโศกศํลย์เศร้าหมองตรองให้ดี อันความรักร้อนแรงแฝงด้วยทุกข์ ไม่มีสุขเสมอไปในทุกที่ หากมั่นคงดำรงรักและภักดี คงต้องมีสักวัน..ฝันเป็นจริง....ฯ บทกลอนไพเราะมากค่ะ...เศร้าและหวานซึ้ง...ชอบมากค่ะ...มาชื่นชมนะคะ...
