........................... ...ในมุม ที่เงียบเหงา สิ่งต่างต่าง รุมเร้า สับสน เจ็บปวด ร้วดร้าว เกินทน เฝ้าคอย สักคน มาแบ่งปัน .................... ...จะมีไหม จะอยู่ไหน ในโลกนี้ ถ้าหากมี โปรดอย่าหลบ มาพบฉัน ให้ฉัน ได้รู้ว่า ในมุมที่เงียบงัน สักวัน จะมีคน มาช่วยออกไป .......................... .................
มาดามมด 15 มิ.ย. 2547 08:30 น. - ID 55291 
1016
9
0
15 มิถุนายน 2547 09:30 น. - comment id 285273
หน้าส่วนตัว
ความเงียบและปวดร้าว
คือมุมเศร้าเหงาของฉัน
มีไหม มีใคร ในสักวัน
จะเข้าใจ คำนั้น อย่างถ่องแท้
ขอเพียงใคร..ใครก็ได้ ..ใครสักคน
เป็นเพื่อนฉัน..ให้ฝันเห็นหน บนทางแก้
เป็นมิตรสนิท..เป็นมิตรเกลอกัน..ฝันมาแล
อย่าให้ชะแง้ ..อย่าให้ชะเง้อ..คอยเก้อทุกครา
อีกน้ำไหล ...มาให้คุณมด
ทิกิ_tiki
15 มิถุนายน 2547 09:44 น. - comment id 285276
ป.ล. ปัจฉิมลิขิต อีกรอบ
งานกลอนคุณทิกิ_tiki อาจจะไม่เหมือนชาวบ้านเขาสักนิด ด้วยตนเองถือ กฎ *เสียงอ่าน* เป็นใหญ่
คือใช้ พยางค์เสียงเป็นหลักนับจำนวน
เช่น คำว่า สนิท ครูภาษาไทย มักถือว่าเป็น 1 คำ
แต่ ทิกิ เขียนงาน ถือว่า เป็น สอง พยางค์ คือ
สะ หนิท เวลา อ่าน จะสะดุด นะคะ
ดังนั้น ทิกิ ก็ถือหลักอันนี้ ใครจะไม่ใช้หลักทิกิ ไปใช้ หลักครูภาษาเขียน ก็ไม่ว่ากัน
แต่ทิกิ_tik ถือว่า เราเขียนกลอน เพื่อให้**อ่าน ** และการอ่านออกเสียงเพื่อเป็นทำนองเสนาะ
....ถือเป็นหัวใจของการเขียนกลอน ..เพราะในโบราณมา เราก็ถือ.
..มุขปาฐะ ..ขออนุญาต นำคำขั้นสูงแห่งศาสนาพุทธเรามา มิได้อาจเอื้อม
แต่ในยามที่เราไม่มีสิ่งใด ไม่มีปากกา ไม่มีกระดาษ ไม่มีกระดาน ไม่มีสี จะเขียน
เราก็ใช้ระบบความจำในสมองของเรา ฟังเสียง จำพยางค์ นะคะ
บอกความแตกต่างไว้ก่อน ด้วยได้เคยพบท่านนักกลอนท่านหนึ่งท่านโต้แย้งเรื่องนี้
ทิกิ ก็ตอบอย่างนี้เช่นกันค่ะ ไม่ได้เอาชนะคะคาน แต่เรียนให้ทราบไว้ก่อน ว่าทางงานข้าพเจ้า ถือ
เสียง พยางค์เสียงเป็นหลักค่ะ
เดี่ยวจะยาวไปถึง สัทศาสตร์อีก ขอจบก่อนค่ะ คุณ มาดามมดคะ
ขอให้มีความสุขใน บ้านกลอนไทย Thaipoem.com นะคะ
บทกวี บทประพันธ์ คืองานจรรโลงใจ ทำให้เรายิ้มแย้มแจ่มใส แม้นในวันฟ้าถล่ม โลกจะล่ม น้ำจะท่วม
ฯลฯ
ทำให้เราคลายทุกข์ค่ะ
ทิกิ_tiki อีกหนค่ะ
15 มิถุนายน 2547 10:03 น. - comment id 285281
ในมุมที่โล่งแจ้ง ทุกอย่างสำแดงสดใส แสนสุขสนุกเริงใจ สดใสฟ้าแจ้งจางปาง
15 มิถุนายน 2547 10:36 น. - comment id 285295
ร้าวรอน อ่อนแรง บนทางสายเหงา ในบางเรื่องราวถูกกลืนหายไปอย่างช้า ช้า ในมุม ที่ เงียบ มีเพียงฉันกับรอยน้ำตา ในมุม หนึ่ง ของ ความรักที่ใฝ่หา กลับหายไป เป็นกลอนที่ถ้อยคำไพเราะ และสื่อถึงความรู้สึกเหงาได้ดีจริง ๆ คะ แวะมาอ่านกลอนเหงา และร่วมเป็นกำลังใจคะ ^___^
15 มิถุนายน 2547 13:46 น. - comment id 285354
เงียบเงียบ ใช่ว่า ไม่มี เขาอยู่ ยินดี รู้มั้ย ว่ามี คนคอย ห่วงใย แต่ไม่ บอกไป เพราะกลัว ***ตรงนี้ยังมีคนที่ห่วงคุณอยู่นะจ้ะ
15 มิถุนายน 2547 15:01 น. - comment id 285368
อยากแบ่งปันหัวใจที่หนาวเหน็บ เอามาเก็บรักษาไว้ที่ฉัน จะแบ่งใจให้เธอด้วยเช่นกัน จะรักมั่นคำสัญญาที่ว่าเอย ** แวะมาทักทาย และมาเป็นกำลังใจให้นะคะ **
15 มิถุนายน 2547 15:09 น. - comment id 285371
อดทนนะคะ ทุกอย่างมีทางออก อย่าท้อก่อนแล้วกัน มาเป็นกำลังใจค่ะ
15 มิถุนายน 2547 19:50 น. - comment id 285437
แวะมาอ่านครับ...
15 มิถุนายน 2547 20:39 น. - comment id 285456
..สื่อ..ความรู้สึก..ถึงอารมณ์เหงา ..ได้ดีมากเลยคะ..
..ขอ..ใครสักคนคอย..ห่วงใย..
ขอใกล้ ...คนนั้น ..ที่ฉัน..ฝัน..
ขอ..หัวใจ..รักนั้น ..เป็นนิรันดร์..
ขอผูกพัน..ทุกชาติ ..อย่าได้พรากไปเลย..
เรน..แวะมา ..เป็น..กำลังใจ..นะคะ
15 มิถุนายน 2547 21:30 น. - comment id 285477
แวะมาชมผลงานต่ะ
16 มิถุนายน 2547 01:41 น. - comment id 285554
งานนนี้คนเข้ามาเยอะนี่ คงหายเหงาไปแยะ เงียบเหงาจิตเศร้าหงอย อย่าได้ปล่อยจิตลอยไหล ทิ้งทุกข์อย่าท้อใจ ทางสดใสรอให้เดิน
16 มิถุนายน 2547 11:21 น. - comment id 285622
ฉันออกมาพ้นจากมุมนั้นได้แล้ว..อยากรู้มั้ยทำไง..... แวะมาทักค่ะ
16 มิถุนายน 2547 13:26 น. - comment id 285699
ไม่ต้องกลัว หรอกครับ มาดามมด ยังมีผม มาปลด ปล่อยคุณได้ พาคุณออก จากมุม ที่กลุ้มใจ เงียบแค่ไหน คุยได้ หนุกแน่นอน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด