กราบกรานทุกๆฝ่าย...”ขอประเทศไทยคืน”

poohkan

โอ้กรุงเทพฯเมืองฟ้าอมร...
โอ้มหานครที่ยิ่งใหญ่
ฟ้ากรุงเทพฯปกคลุมกลุ่มควันไฟ
จะเผาเมืองให้บรรลัยหรือไรกัน

ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
เพลงชาติที่ร้องขึ้นใจท่องได้มั่น
ดนตรีเริ่มเสียงเพลงก้องร้องรับพลัน
อ้าปากร้องไปวันวันอย่างนั้นเอง

ไทยนี้รักสงบ...รบไม่ขลาด
เอกราชจะไม่ให้ใครข่มเหง
นี่หรือการกระทำตามบทเพลง
เคยไหมเพ่ง-พินิจ-นึก-ตรึกตรองตาม

อ้าปากตะโกน “กู คนไทย”
จะเรียกร้องประชาธิปไตย..ใครอย่าห้าม
วันนี้ความขัดแย้ง..รุนแรง..ลุกลาม
ท่านลองถามตัวเองดู...”กูทำเพื่อใคร”

หยุดเถิด…หยุดคิด สักนิดเถิด
รักบ้านเกิด รักชาติ...กันใช่ไหม?
มองตัว..มองเท้า..มองแผ่นดิน..ถิ่นนี้ “ไทย”
หรืออยากให้ชาติพ่ายแพ้...เกินแก้การณ์

เสียงเล็กเล็กไร้พลังแค่หวังว่า
“ไทย” จะกลับมาสงบสุขสมัครสมาน
“ไทย” ผลาญเผา “ไทย” แพ้พ่าย ”ไทย” ร้าวราน
ขอกราบกรานทุกๆฝ่าย...”ขอประเทศไทยคืน”