31 สิงหาคม 2554 21:50 น.
Saran
อยู่ท่ามกลางราตรีอันมืดมิด
หนึ่งชีวิตหนึ่งใจไร้ความหมาย
ไม่มีเธอคนดีเคียงข้างกาย
อยู่ชิดใกล้เหมือนครั้งเมื่อวันวาน
สายลมหนาวพัดผ่านสั่นสะท้าน
ราตรีกาลวังเวงชวนหวั่นไหว
ค่ำคืนนี้อ้างว้างไม่มีใคร
เหน็บหนาวใจสุดแสนทรมาน
แหงนมองฟ้าเห็นดาวสกาวใส
ส่องไสวบนนภาสีประสาน
พลันเปลี่ยนไปเป็นใบหน้าเจ้านงคราญ
ส่งยิ้มหวานลงมาจากฟ้าไกล
แม้ราตรีไร้ซึ่งแสงสว่าง
แสงกระจ่างจันทร์เพ็ญลบเลือนหาย
แต่หัวใจยังมีรักอยู่ไม่วาย
ม่านดาวคลายแปรผันเป็นหน้ามน
ก่อนจากลาได้ฝากใจไว้ที่เจ้า
ฝากนงเยาว์ช่วยดูแลสักหน
จากมานี้พี่จะเร่งสร้างตน
จนถึงวันที่เราต่างพบเจอ
28 สิงหาคม 2554 23:05 น.
Saran
1 อะตอมของความอบอุ่น
1 โมเลกุลของความห่วงหา
ผสมผสานผ่านกาลเวลา
เกิดเป็นปฎิกิริยาคิดถึงเธอ
28 สิงหาคม 2554 16:01 น.
Saran
สองมือกวัดไกวแกว่งเปล
สองขาตั้งตักให้หนุน
อุ่นไอรักหอมละมุน
กรุ่นใจแม่ลูกผูกพัน
25 สิงหาคม 2554 22:14 น.
Saran
อยากให้รู้ว่ารักและคิดถึง
จึงทำซึ้งหยิบปากกาออกมาเขียน
กลั่นเป็นคำจากใจแล้วร้อยเรียง
ด้วยสำเนียงเรียบง่ายแต่ใจจริง
ย่อหน้าแรกส่งผ่านความรู้สึก
ลึกลึกแล้วข้างในฉันใจหาย
ถึงวันนี้ไร้เธอแนบเคียงกาย
หนาวไม่วายทุกวันคืนทุกคืนวัน
ย่อหน้าสองเขียนถึงความห่วงใย
ที่มีให้ไม่จางแม้กาลผัน
ต่อให้นานดาวหมดฟ้าร้างรากัน
หัวใจฉันยังคงอยู่ที่เธอ
หน้าถัดมาหัวใจมีคำทัก
ว่ายังรักคอยห่วงอยู่เสมอ
แม้ตัวไกลไร้โอกาสผ่านพบเจอ
หลงละเมอถึงเธอทุกคืนวัน
รอยยิ้มหวานที่เธอเคยให้ฉัน
พบกับมันทุกคราที่นอนตื่น
จะเก็บไว้ไม่มีวันมอบให้คืน
ใส่ห่อผืนผ้าสวยในหัวใจ
ย่อหน้าท้ายลงท้ายคำว่ารัก
ให้ประจักษ์ให้รู้แจ้งถึงความหมาย
ปิดผนึกใส่ซองแนบดวงใจ
วอนสายลมส่งไปให้ถึงเธอ
ส่งถึงเธอผู้ซึ่งเป็นที่รัก
จดหมายฝากจากใจมีคำถาม
แม้นเธออ่านครั้งใดเห็นข้อความ
ตอบกลับมาถึงฉันจากใจเธอ
25 สิงหาคม 2554 02:02 น.
Saran
ดอกฟ้าเอยเจ้าสูงไปไกลลับตา
สุดปัญญาจะเหนี่ยวโน้มลงมาหา
เป็นดอกไม้ที่งดงามบนนภา
ไม่คู่ควรจะลงมาสู่แดนดิน
เกสรงามสีสวยดั่งดวงหน้า
กลีบดอกฟ้าหอมหวนชวนถวิล
หมู่แมลงแฝงใกล้หวังราคิน
เวียนวนบินหมดสิ้นต่างเฝ้ามา
เปรียบบนนั้นไกลเหลือเกินจะไขว่คว้า
เหวกับฟ้ามิอาจเอื้อมแตะถึง
เหลือแค่เพียงห่วงใยครุ่นคำนึง
จากผู้ซึ่งอยู่ไกลที่เฝ้ามอง
ขอให้เธอเจอรักมิลวงหลอก
อย่าได้ชอกเจ็บช้ำเศร้ามัวหมอง
แม้นน้ำตาของเธอไหลเอ่อนอง
มีอีกคนที่ต้องปวดหัวใจ
ถึงอย่างไรยังรอเพื่อคอยถาม
กี่หมื่นล้านโมงยามไม่ไปไหน
ต่อให้นานตราบนานแม้สิ้นใจ
หวังเพียงให้สักครั้งเธอเหลียวมา
หน้าส่วนตัว
1302
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSaran
