26 มีนาคม 2554 14:41 น.
Saran
ตั้งแต่ได้พบกับเธอ
ละเมอพะวงเพ้อหา
หวั่นไหวเมื่อได้สบตา
สั่นชาเมื่อได้สบใจ
วันนั้นวันนี้วันไหน
หัวใจยังคงถามหา
ถึงเธอคนนั้นเรื่อยมา
ใบหน้าหวานบาดหัวใจ
หลงรักรอยยิ้มรอยนั้น
เห็นแล้วใจแทบสลาย
ชวนฝันหลงเคลิ้มไม่คลาย
ไม่วายยังคิดถึงเธอ
ฉันหลงรักเธอยิ่งนัก
น่ารักแม้ยามเมื่อเผลอ
จนเก็บไปฝันละเมอ
เพ้อถึงอยู่ทุกราตรี
ขอให้ได้พบอีกหน
หน้ามนแก้วตาคนนี้
จะบอกออกไปสักที
คำนี้ว่าฉันรักเธอ
24 มีนาคม 2554 08:44 น.
Saran
..........................................................
21 มีนาคม 2554 14:51 น.
Saran
ดอกฟ้าเอยเจ้าสูงไปไกลลับตา
สุดปัญญาจะเหนี่ยวโน้มลงมาหา
เป็นดอกไม้ที่งดงามบนนภา
ไม่คู่ควรจะลงมาสู่แดนดิน
ได้เพียงมองเหม่อดูอยู่ตรงนี้
อยู่ตรงที่ที่เจ้านั้นไม่อาจเห็น
ยังคงเฝ้าห่วงใยทุกเช้าเย็น
เพียงได้เห็นเจ้าสุขก็สุขใจ
แม้บนฟ้าสูงส่งสักเพียงไหน
แม้ว่าใครบนนั้นจะเหยียดหยาม
ขอเพียงใจของฉันได้เฝ้าตาม
ดอกฟ้างามทุกที่ที่เจ้าไป
แค่ได้คอยห่วงใยและคิดถึง
ได้คำนึงถึงหน้าเมื่อหลับฝัน
ได้แต่หวังในใจทุกคืนวัน
ได้เคียงข้างเจ้านั้นบนฟ้าไกล
หากวันใดที่ใจไร้ซึ่งฝัน
หากบนนั้นไร้รักที่ตามหา
หากวันใดที่เจ้ามีน้ำตา
ขอเพียงแค่บอกมาจะรีบไป
ซับน้ำตาเจ้าไว้ไม่ให้ไหล
จะดูแลหัวใจเจ้าไม่ห่างเหิน
จะรักเจ้าเรื่อยไปไม่หมางเมิน
เราจะเดินบนฟ้าเคียงคู่กัน
29 มกราคม 2554 21:42 น.
Saran
เหม่อมองหมู่ดาวเมฆคล้อย
ล่องลอยพัดผ่านลมสาย
เย็นเยือกหนาวสั่นผิวกาย
แต่ใจหนาวกว่าร้อยพัน
แสงจันทร์กระจ่างสดใส
พาให้คู่รักฝันหวาน
คิดถึงซึ่งกันเนิ่นนาน
แม้ดาวลอยผ่านลับไป
ดึกแล้วอ้างว้างเปลี่ยวเหงา
ใจเศร้าไม่ยอมหลับใหล
คงนั่งนับดาวเรื่อยไป
ร้องไห้กับเงาทุกคืน
จมอยู่ในห้วงความเหงา
ความเศร้ารังแกเสมอ
หัวใจได้แต่ละเมอ
พร่ำเพ้อถึงใครสักคน
เธออยู่ที่ไหนตอนนี้
คนที่หัวใจฝันถึง
เธอเล่าห้วงฝันคำนึง
หวานซึ้งบ้างไหมคนดี
ฝากดาวบอกเธอให้รู้
ฉันอยู่ตรงนี้เสมอ
วันหนึ่งเราคงได้เจอ
พร่ำเพ้อนับดาวเคียงกัน
12 พฤศจิกายน 2553 21:22 น.
Saran
คำว่ารักที่เธอมีให้ฉัน
ฟังทุกวันจนซึ้งอยู่เสมอ
ทุกทุกครั้งที่เราได้พบเจอ
มีแต่คำพร่ำเพ้อว่ารักกัน
ตามองตาหัวใจยิ้มสดใส
ต่างชิดใกล้หัวใจคอยห่วงหา
ทุกคืนวันทุกครั้งทุกเวลา
แม้วันใดไม่เจอแทบขาดใจ
แต่วันนี้ทุกอย่างแปรเปลี่ยนผัน
ความคิดถึงให้กันเริ่มจางหาย
คำหวานหวานว่ารักกันไม่เสื่อมคลาย
มากลับกลายเป็นเบื่อไม่อยากคุย
โทรหาเธอปิดเครื่องกดวางสาย
เคยเดินใกล้หนีหายไม่เคยเห็น
ข้อความหวานเคยส่งทุกเช้าเย็น
เปิดทีไรมองเห็นเพียงหน้าจอ
จากความหวานเปลี่ยนแปรเป็นความขม
ใจระทมทุกทีที่คิดถึง
ทุกนาทีทุกเวลาที่เคยซึ้ง
เป็นหน้าบึ้งทุกครั้งที่สบตา
อยากให้รู้ว่าฉันยังคิดถึง
ยังคอยพูดคำซึ้งเพื่อโทรหา
แม้รู้ว่าเธอไม่เคยมีเวลา
ก็ยังหวังจะเอ่ยบอกออกไป
แม้วันนี้ทุกอย่างไม่สดใส
แม้ว่าใจของเธอไม่มีฉัน
ลมหายใจที่ยังใช้อยู่ทุกวัน
มีเพียงเธออยู่ในนั้นไม่เสื่อมคลาย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSaran
หน้าส่วนตัว
1990
