20 มิถุนายน 2549 21:24 น.
Sirin
ความคิดถึงและความฝันรวมกันเข้า
เป็นความเหงาหนาวเหน็บเจ็บทรวงนั่น
อยากให้วันนี้มีเพียงเราใต้เงาจันทร์
ยามไหวหวั่นมีเธอคอยปลอบใจ
ฟ้าสลัวเงาเลือนลางเริ่มปรากฎ
ฟ้าจรดทิวเขาทิ้งเงาไว้
แสงแดดลอดสาดสลัวทั่วทั่วไป
หมอกควันไฟอ้อยอิ่งตลบอวล
ฟ้ามืดมิดลมนิ่งไม่ติงไหว
หริ่งเรไรผสานเสียงสำเนียงหวล
มองไปไม่เห็นเธอเพ้อคร่ำครวญ
ทุกสิ่งล้วนพาเราให้เศร้าใจ
14 มิถุนายน 2549 22:01 น.
Sirin
คิดถึงทราย ทะเล สายลม และสองเรา...............
วันนั้นฟ้าใสแต่วันนี้ฟ้าเศร้า.........................
จะมีไหมที่เราได้ย่ำทรายเดินเคียงกันเหมือนวันเก่าเก่า
วันที่มีเรา มีเรา มีแต่เรา ก้าวไปพร้อมกัน
อยากจะหักใจคิดไม่มีสิทธิ์ใฝ่ฝัน........
เธอคงลืมคืนและวันที่เรานั่งชมจันทร์ริมหาดทราย
หน้าส่วนตัว
1006
