ความคิดถึงและความฝันรวมกันเข้า เป็นความเหงาหนาวเหน็บเจ็บทรวงนั่น อยากให้วันนี้มีเพียงเราใต้เงาจันทร์ ยามไหวหวั่นมีเธอคอยปลอบใจ ฟ้าสลัวเงาเลือนลางเริ่มปรากฎ ฟ้าจรดทิวเขาทิ้งเงาไว้ แสงแดดลอดสาดสลัวทั่วทั่วไป หมอกควันไฟอ้อยอิ่งตลบอวล ฟ้ามืดมิดลมนิ่งไม่ติงไหว หริ่งเรไรผสานเสียงสำเนียงหวล มองไปไม่เห็นเธอเพ้อคร่ำครวญ ทุกสิ่งล้วนพาเราให้เศร้าใจ
Sirin 20 มิ.ย. 2549 21:24 น. - ID 90396 
1005
1
0
21 มิถุนายน 2549 08:06 น. - comment id 585087
ยามที่อ่อนแอมีคนมาปลอบใจ ร้องไห้ทุกทีเลยค่ะ
21 มิถุนายน 2549 09:12 น. - comment id 585113
จะมีไหมสักคนที่ห่วงใย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
