13 เมษายน 2547 04:08 น.
toneliu
หยุดคิดถึงสิ่งพึงหวัง.. ฝังเร้นลึก
ไม่รู้สึก..ไยตรึกตรอง...ต้องโอนอ่อน
วาดหัวใจให้เห็นเส้นซ้ำซ้อน
เพียงละครตอนจบ...อย่าพบกัน
13 เมษายน 2547 04:02 น.
toneliu
ไกลต้นธารผ่านขอดตลอดสาย
หม่นพฤกษาภูผาพ่ายประกายสูรย์
ทะเลแดดแผดนัยน์พร่าทวีคูณ
กิเลสพูนกองกูณฑ์ไหม้ใจรุ่มร้อน
13 เมษายน 2547 03:51 น.
toneliu
เจ็บ..ลมแล้งแห่งเมษาใจระแหง
คอยน้ำแรงแทงต้นกล้าข้าวหน้าฝน
กี่ทุกข์เข็ญเห็นอยู่ผู้อับจน
ยากจะด้นทนจะฝ่าซ้ำอาดูร
13 เมษายน 2547 03:44 น.
toneliu
โอม..มหาธรรมชาติ ..ข้าวาดไหว้
บอกความดีที่ยิ่งใหญ่...ให้ขับขาน
ข่มความชั่วไม่กลัว..ย้ำเป็นตำนาน
ให้สะท้านสะเทือนไหวหัวใจคน
10 เมษายน 2547 02:01 น.
toneliu
ไม่นานแสงทองจักส่องฉาย
สุขหล่นรายประกายหวังยังข้างหน้า
ชีพวันนี้มีกรรมธรรมดา
เวียนว่ายวัฏสังขารา.....จะฝ่าพ้น
อยู่ที่ใจจะไปถึงหรือดึงฉุด
จะก้าวรุด..สะดุด.ทำ..มิพร่ำบ่น
แพ้..ชนะ..ไยคะนึงถึงตัวตน
ใช่อับจนหนทาง....คว้างกระไร
เดินคนเดียว..อาจเปลี่ยวเหงา..ไยเศร้าโศก
สู้กับโชคชะตาอย่าร้องไห้
หัวเราะหวังทั้งน้ำตากลัวอะไร
วันนี้ไม่มีหวัง..ทางยังมี
คือ..ผู้กำชะตาฟ้าลิขิต
คือ..ชีวิตอิสระท้าหรือหนี
คือ..ทั้งมวลล้วนไหวโลกใบนี้
คือ...คนดีที่กล้าจะฝ่ากรรม
บอกความจริง..นิ่งคาใจสะทก
ยากจะยกจากอกคนตกต่ำ
ปัญหายอกย้อนชอกฉะนี้กระทำ
เพียงเพรงกรรม..ย้ำ..เย้า..ก็เท่านี้
อิ่ม ประกายสายธรรมงามนำจิต
ภาพ นิมิตชีวิตหนักแน่นศักดิ์ศรี
อาบ ละมุนคุณธรรม..ผลกรรมดี
บุญ ทำกรรมแต่งชี้..คนดีเลว
๑๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
788
