1 ตุลาคม 2551 11:48 น.

เมื่อไรฉันจะลืมเธอ

ฉันลืมตาสัมผัสกับความมืดมิด
พบแต่ความเงียบสนิทจนเหน็บหนาว
สายฝนหล่นพร่ำดั่งน้ำในตาเรา
....เมื่อไรฉันจะลืมเธอ

วันวานที่เคยร่วมคำรัก
ไออุ่นที่โอบรัดไม่เคยจางหาย
อยู่ท่ามกลางแสงดาวอันพร่างพราย
....ไม่มีวันใดที่ไม่มีเธอ

หลับตาลงพร้อมความรู้สึก
เจ็บจนใจในเสี้ยวลึกมันยิ่งหนาว
ทน...ทรมานติดอยู่กับภาพในวันเก่า
หัวใจฉันปวดร้าวใครจะดูแล

ลืมตาอีกครั้งพร้อมความว่างเปล่า
กลิ่นกายเธอยังคลุ้งเคล้าไม่จางหาย
ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ที่ที่เคยมีเธออยู่ข้างกาย
ให้ฉันเดินต่อไปได้ยังไง....ถ้าไม่มีเธอ

ฉันเจ็บ ฉันจำ แต่ฉันยังมีน้ำตา ...
เมื่อไรฉันจะลืมเธอ