28 ตุลาคม 2544 20:47 น.
Zagaie
ใครหนอหยิบดาว ที่สุขสกาว
มาใส่นัยตาของเธอ
ฉันมองด้วยความสุขเสมอ ทุกครั้งที่เธอ
เมียงตามองต้องแสงจันทร์
ใจฉันอาจหยุดเต้นโดยพลัน หากเพียงข้ามวัน
ตัวฉันไม่ได้พบเจอ
กฤษณะบรรเลงขลุ่ยเพ้อ ไม่สู้เสียงเธอ
เพราะแท้แม้เปล่งเพียงพยางค์
อ่อนช้อยยามเธอเยื้องย่าง อัปสรเอาอย่าง
ยังต่างกันราวฟ้าดิน
แม้ได้เคียงใกล้ยุพิณ ชั่วชีวิตสิ้น
ไม่ขอยลยินสตรีใด
เธองามรูปและน้ำใจ ดุจสายธารใส
หลั่งไหลไม่มีอวสาน
จะรักเธอไปตลอดกาล แม้แต่ยมบาล
ปลิดชีพมิปลิดรักเลย
28 ตุลาคม 2544 12:12 น.
Zagaie
ทักทายสหายอีกครั้ง แล้วนา
ไปไงมาไงหนา วันนี้
เป็นสุขดีหรือเพื่อนยา บอกหน่อย
มีเรื่องไดแบ่งปันชี้ เพื่อนช่วยคลายเหงา
20 ตุลาคม 2544 14:39 น.
Zagaie
ที่นั่นไกลแสนไกล
คืนนี้ได้แสงจันทรา
ส่งความคิดถึงของเธอมาหา
และคำรักก่อนจันทร์ลาคืนนี้
ณ ดินแดนอันไกลลิบ
สวดวอนดาวพริบริบหรี่
ให้เราได้พบกันอีกที
ในบางที่ที่มีเรา
แม้รู้ว่า
ความรักลาห่างไกลจนใจเหงา
แต่เมื่อนึกถึงกันก็เห็นเงา
ในดวงดาวที่เราสื่อถึงกัน
ค่ำคืนนี้
ลมราตรีบรรเลงเพลงเหงาให้ฉัน
เมื่อได้ความคิดถึงจากเธอ...แม้เพียงเสี้ยววัน
แม้ฟ้าเศร้าอย่างนั้น แต่ฉันกลับสุขเกินใคร
แม้เธออยู่ที่ใดอันไกลลิบ
ความรักคือทิพย์บันดาลให้
ความผูกพันของใจสองใจ
มารวมไว้ ณ ที่ใด ที่ฝันเป็นจริง
20 ตุลาคม 2544 12:19 น.
Zagaie
ฉันผูกด้ายกลุ่มนี้ด้วยเงื่อนรัก
ทุกรอยถักมีลางรักสลักอยู่
ฝากให้คนที่สวมใส่ไว้เอ็นดู
ให้รับรู้ว่ามีคนคอยห่วงใย
เมื่อฉันไม่ได้อยู่ตรงนี้
เจ้าของมือนุ่มนี่ จะดูแลใช่ไหม
ดูแลปมด้ายที่ผูกใจ
ฝากเอาไว้ให้มือนุ่มเฝ้าอุ้มชู
19 ตุลาคม 2544 13:53 น.
Zagaie
เก็บภาพดวงดาวมาฝาก
มีสิ่งสวยงามอีกมากเก็บไว้
มีปุยเมฆกระทบแสงเรืองๆภายใน
มีน้ำค้างดั่งเพชรใสหยดลงมา
เพียงแค่เธอหันมอง
สายตาของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า
สิ่งสวยงามต่างๆจากกาลเวลา
ถ่ายทอดจากดวงตาธรรมดาคู่นึง
หน้าส่วนตัว
629
