9 ธันวาคม 2544 00:00 น.
Zagaie
ฉันเห็นทิวทัศน์จากมุมมองของเหยี่ยว
เห็นพื้นที่สีเขียวสว่างไสว
ต้องพยับแดดแผดอุ่นยาวไกล
เหมือนผืนกำมะหยี่ผืนใหญ่นิ่มนวล
ภายใต้ป่าผืนนี้
ส่ำสัตว์คงสุขีอิ่มอ้วน
เพราะป่านั้นสะสมพลังมวล
จากแสงที่ส่องสวนสายลมมา
ฉันใช้สายตา สัมผัสแสงงาม
และตอบคำถามในใจที่ว่า
คนประเภทใหนนะที่จะไร้ปัญญา
ถึงขั้นทำลายสิ่งสูงค่าที่ฉันเห็นตรงหน้าขณะนี้
8 ธันวาคม 2544 22:48 น.
Zagaie
ฉันเดินบนถนนพลุกพล่าน
ผู้คนงุ่นง่านรีบเร่ง
เริ่มวันใหม่ในเมืองเส็งเคร็ง
มีชีวิตแสนเซ็งเง็งงง
เฮ้ย..เจ้าด่างเดินแซงฉันไป
ชาติหมา ไอ้จังไร ฉันด่าส่ง
มันเสือกชิง คาบขาไก่ไป ฉันเลยปลง
ต้องนั้งลงคุยหา อย่างอื่นกิน
8 ธันวาคม 2544 22:19 น.
Zagaie
ถามฉันว่า
ฉันจะมองตาเธออีกนานใหม
ฉันอยากจะรับรักผ่านสายตา ไปจนกว่าความรักจะหมดจากใจ
ฉันใช้เวลามองนานเท่าใหร่ความรักก็ไม่เคยจางไปเสียที
ในอ้อมกอดฉัน
เธอจะได้รักอุ่นแบ่งปัน ทุกความถี่
ของสัมผัสที่สัมพันธ์จากใจที่มี
รู้สึกใหม่ว่ารักนี้ ทวีขึ้นทุกวัน
4 ธันวาคม 2544 23:16 น.
Zagaie
ยินดีที่ได้รู้จัก
ขอบคุณที่เธอมาทักให้หายเหงา
ในห้องกว้าง ใช้อักษรเป็นสื่อกลางระหว่างเรา
ในมอนิเตอร์เก่าๆ มีเพื่อนใหม่ที่เราถูกคอ
4 ธันวาคม 2544 22:48 น.
Zagaie
บางครั้งฉันรู้สึกอยากอยู่คนเดียว
อยากเก็บเกี่ยวอารมณ์ที่หลั่งใหล
ในความสงัดเงียบ ได้ยินเสียงสายลมบางเฉียบพัดผ่านไป
ไม่ใช่ฉันไม่มีใคร แค่อยากอยู่กับใจบ้างเท่านั้น
เดินตามความรักมานาน.....
หัวใจทำงานอย่างไม่เคยไหวหวั่น
แต่ตอนนี้ ขอเข้าใจใจตัวเองบ้างสักวัน
เพราะฉะนั้นตอนนี้ฉันอยากอยู่คนเดียว
หน้าส่วนตัว
730
